ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Κοινή είναι η πεποίθηση, που επικρατεί μεταξύ μας, ότι, σαν ζωντανά πλάσματα, είμαστε κάτι το πολύ διαφορετικό, απ' ότι φαινόμαστε ! Δεν είμαστε, δηλαδή, ένα υλικό μόνον σώ μα, ούτε απλώς ένα σύνολο οργανικών και ανόργανων ουσιών, σε θαυμαστή έστω διάταξη και αρμονική αλληλοεξάρτηση, που δίνει το φαινόμενο της ζωής, με την έννοια που όλοι το ξέρουμε. Και, βεβαίως, δεν είμαστε σε ευθεία οντολογική, θα λέγαμε, γραμμή, με τις μυριάδες άλλες μορφές της ζωής, που κατακλύζουν τον πλανήτη.
Εάν ο βιολογικός κύκλος τών ζώων αποκληθεί ζωή και δεχθούμε ότι η λέξη περιέχει τις έννοιες τής αρχής και του τέλους, για τον άνθρωπο, η ίδια λέξη, με γράμματα κεφαλαία, εκφράζει την αιωνιότητα.
Αιώνιος και αθάνατος είναι ο Άνθρωπος, διότι Πνεύμα ΘΕΟΥ οικεί εν αυτώ !
Η εποχή μας, όμως, τείνει να θεοποιήσει την ύλη !
Ο άνθρωπος κάνει κακή χρήση του Νού. χρησιμοποιεί την Θεία Υπερουσία, για υλικούς μόνον στόχους, οι οποίοι, πολλές φορές, στέκονται πέραν των αναγκών του, σε πεδία επισφαλή και επικίνδυνα. Πολλαπλασιάζει ασυλλόγιστα την γνώση και δημιουργεί κατα στάσεις, που συνεχώς τον εκτρέπουν από την αληθινή του φύση και δυσχεραίνουν τον τελεολογισμό του.
Τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα, που συσσωρεύονται με γοργό ρυθμό, τον βυθίζουν σε ένα τέλμα καθολικής αμφισβήτησης και του δημιουργούν μία εύθραυστη ψευδαίσθηση παντοδυναμίας, η οποία τον απομακρύνει ακόμη περισσότερο από την γεννεσιουργό συνθήκη, τον ασάλευτο Νόμο τής αιτίας και του αποτελέσματος !
Αλλά, ο δρόμος αυτός δεν οδηγεί πουθενά! Ο άνθρωπος θα πρέπει, με προσοχή και σοβαρότητα, να αναζητήσει την πηγή της Ζωής. Θα πρέπει να αναδιπλωθεί μέχρι τις ρίζες του και να ελέγξει ορθολογιστικά κάθε βήμα τής καθόλου πορείας του.
Θα εκπλ αγεί, τότε, για το πόσο αδέξια χειρίσθηκε ορισμένα κεφαλαιώδη, για την εξέλιξη του θέματα. Παράλληλα, θα γοητευθεί από το μεγαλείο τής Θεϊκής Υπόσχεσης, που επι φυλάσσει, για αυτόν, κορυφαίο ρόλο μέσα στην Δημιουργία.
Δεν είναι με την όραση, την θαυμάσια αυτή αίσθηση, η οποία κυριαρχεί στον κόσμο των τριών διαστάσεων, που αντιλαμβανόμαστε το ΘΕΙΟ! Οι υλικοί οφθαλμοί μας είναι πάρα πολύ φτωχοί, για να δεχθούν το φως τού απείρου κάλλους τής Θεότητας !
Ο ΘΕΟΣ Πατέρας γίνεται αντιληπτός από μας, δια του ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΟΓΟΥ και, όχι μέσω της όρασης, αλλά δια του συναισθήματος, που είναι χαρακτηριστικό του ψυχικού μας σώ ματος. Αισθανόμαστε τον ΧΡΙΣΤΟ ΛΟΓΟ, με την καρδιά, και το ΕΙΝΑΙ μας όλο Χριστο αισθάνεται, ενώ η νόηση μας φλέγεται από την επιθυμία για Θέωση ! Και είναι γλυκ ύτατος και εράσμιος ο πόθος αυτός για ανέλιξη και προσέγγιση και ταύτιση με το ΘΕΙΟ, ώστε ο Άνθρωπος - Εγώ - Πνεύμα αισθάνεται ντροπή, διότι διήλθε από καταστάσεις που αποτελούσαν άρνηση του ΘΕΙΟΥ.
Θλίβεται που έζησε σε πεδία με ελάχιστο, ή χωρίς καθόλου φώς!
Όμως, εδώ είναι η βάση της Σοφίας ! Ο άνθρωπος, ο οποίος διήλθε από τις καταστά σεις αυτές, έχει τώρα το μέτρο, για να συγκρίνει και να απορρίψει.
Δεν είναι πλέον δυνα τόν να πειρασθεί, επειδή γνωρίζει καλά ότι πίσω απ' το φαινομε νικό και το πρόσκαιρο υπάρχει το διαρκές και το αναλλοίωτο. Έτσι καθίσταται άτρωτος !
Στόχος, λοιπόν, αυτού του βιβλίου, είναι να επαναφέρει στη συνείδηση του ανθρώπου τις σημαντικές αυτές καταστάσεις. Να καθαρίσει τον ρύπο απ' τον καθρέπτη της ψυχής, ώστε να αναδειχθεί η απαστράπτουσα στιλπνή επιφάνεια και να δει μέσα της, ο άνθρω πος, τον πραγματικό εαυτό του. Τότε, όπως ο άσωτος υιός, θα αναμνησθεί της πατρικής κατοικίας και η καρδιά του θα πληρωθεί απ' την νοσταλγία τής επιστροφής.
Βήμα, προς βήμα, θα προχωρήσει, με αυξανόμενη προσμονή και αγαλλίαση, προς την αδημονούσα Πατρική Αγκάκη και θα ασπασθεί την φιλεύσπλαχνο Χείρα, την πάντοτε εκτεινομενη και διαρκώς ελεούσα! Θα εισέλθει, τότε, στην Χαρά τού ΚΥΡΙΟΥ του !
Χρίστος Κ. Καράγιωργας.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Εισαγωγικό Σημείωμα.............................................................. ....... . 7
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΙΝΑΙ................................................................ ....... 10
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΟΓΟΣ................................................................. 16
Η Υπερουσία του Νου............................................................... 23
Χώρος - Τόπος - Χρόνος............................................................ 33
Οι Κόσμοι................................................................................... 42
Η Δημιουργία......................... .................................................. 52
Ο Άνθρωπος.............................................................................. 58
Πώς κτίζεται το ανθρώπινο σώμα............................................ 78
Τα τρία σώματα μας ................................................................ ....... 83
Οι σχέσεις μεταξύ Μόνιμης και Προσωρινής Προσωπικότητας 91
Τα Στοιχειακά........................................................................... 95
Το διπλούν αιθερικό σώμα......................................................... 102
Πώς κτίζεται το διπλούν αιθερικό σώμα................................... 111
Το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ................................................................... 117
Οι Αρχαγγελικές Τάξεις........................................................... 123
Φως και Υπερφώς..................................................................... 133
Το Υποσυνείδητο...................................................................... .... 136
Η Ενδοσκόπηση........................................................................ .... 142
Αντί Επιλόγου........................................................................... .... 155
Χαρισμένο στον Άνθρωπο........................................................ 157