Ο ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΥΟΡΚΗΣ - Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΑΨΙΣ
( Θόλος, Αγγλικά Royal Arch ) - Mία τυπικώς Αγγλική, αλλά καί εις Αμερικήν πολύ διαδεδομένη σειρά ανωτέρων βαθμών τού Ελευθεροτεκτονισμού, μετά τόν πόλεμο εισαχθείσα δοκιμαστικώς καί στην Γερμανία είς τήν V.G.L. ( Vereinigte Grossloge ). Η καταγωγή τών βαθμών τής Βασιλικής Αψίδος είναι εξίσου σκοτεινή, ώς καί τού λοιπού Ελευθεροτεκτονισμού. Είς τα αρχαιότερα έγγραφα περί Ελευθερο τεκτονισμού απαντώνται νύξεις περί υπάρξεως τής Βασιλικής Αψίδος καί όπως φαίνεται μπορεί η Βασιλική Αψίδα να θεωρηθεί ως η εσωτερική πλευρά τού Ελευθεροτεκτο-νισμού εν γένει εις την οποίαν εισάγονται αληθώς ικανοί καί προπαντός αδελφοί ενδιαφερόμενοι γιά τά πνευματικά θέματα.
Ήδη άπό τού 1786 εγένετο προσπάθεια εισαγωγής τών βαθμών τής Βασιλικής Αψίδος στην Γερμανία καί δη στo Aνόβερο καί στην Φραγκφούρτη. Στις λίγες σήμερα στην Γερμανία λειτουρ-γούσες στοές τής Βασιλικής Αψίδος ( περιστύλια ) απονέμονται οι εξής βαθμοί :
1. Markmeister, 4ος βαθμός
2. Altmeister 5ος βαθμός
3. Sehr Vortreflicher Meister, 6ος βαθμός
4. Maurer von koniglichen Bogen, 7ος βαθμός
( Στην Γερμανία μεταφάζεται κακώς η λέξις Arch ώς τόξο ). Oι βαθμοί αυτοί δεν αναγνωρίζονται ώς κανονικοί από την Αγγλική Μεγάλη Στοά. Τα τυπικά κατάγονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες τής
Αμερικής.
Περαιτέρω Βασιλική Αψίδα καλείται επίσης ο 13ος βαθμός τού Α.Α.Σ.Τ. καί ο 31ος βαθμός τού Μεμφίς- Μισραΐμ. Από απόψεως περιεχομένου έχουν οι βαθμοί αυτοί μικρή μόνον συγγένεια με το σύστημα τής Αγγλικής Βασιλικής Αψίδος. Όπως ελέχθη το Ελευθεροτεκτανικό σύστημα τής Ιεράς Βασιλικής Αψίδος τής Ιερουσαλήμ ( The Holy Royal Arch of Jesuralem ) συγκεκομμένα Βασιλική Αψίς έχει σκοτεινή την καταγωγή. Κατά τήν πλέον διαδεδομένην γνώμη, πρέπει να συνηρ-μολογήθηκε στην Γαλλία καί να διαδόθηκε στην Μεγάλη Βρεττανία κατά τόν 17ο αιώνα επί θεμάτων τα οποία υπήρχαν ήδη σε παλαιά επαγγελματικά τυπικά, από τα οποία καί απεσπάσ-θησαν. Η πρώτη μνεία περί τού συστήματος βρίσκεται σε ένα βιβλίο που δημοσιεύθηκε το 1744 στο Δουβλίνον από τον Fifield Dassigny. Eκεί παρουσιάζεται η Βασιλική Αψίδα ώς μεταμοσχευ-θείσα από την πόλη τής Υόρκης στο Δουβλίνο. Όσον γιά τις αρχαιότέρες μυήσεις ( " εξυψώσεις ", κατά τήν κυριολεξία ) στον βαθμόν αυτό, αυτές ανάγονται διά τήν Αγγλία καί Ιρλανδία στο έτος 1752 καί διά την Αμερική, στο έτος 1753. Είναι γνωστόν ότι μία από τις αιτίες η οποία πρεκάλεσε στην Αγγλία τον διχασμό μεταξύ "αρχαίων" καί “νέων" συνίστατο στην προσκόλληση τών πρώτων στην Βασιλική Αψίδα, ενώ οί δεύτεροι απέφευγαν να την αναγνωρίσουν. Αλλά σύντομα κατέληξε ο βαθμός να εφαρμόζεται τόσον υπό των μεν, όσον καί υπό των δέ..
Όταν το σχίσμα κατέπαυσε το1813 διά της δημιουργίας τής Μεγάλης Ηνωμένης Στοάς τής Αγγλίας, αποφασίσθηκε στην " Πράξη τής Ενώσεως " ότι ο αγνός καί πρωταρχικός Τεκτονισμός Τεκτονισμός συνίσταται από τρεις βαθμούς : μαθητής, Εταίρος καί Διδάσκαλος, περιλαμβανομένου καί του ύπατου Τάγματος της Αγίας Βασιλικής Αψίδας ". Ο τελευταίος έθεωρήθη όχι ώς συμπληρωματικός βαθμός, αλλά ώς συμπλήρωμα τού 3ου βαθμού. Ασκείται όχι στις συμβολικές στοές, αλλά στα περιστύλια απονεμόμενος υπό τίνος μεγάλου Περιστυλίου τών Τεκτόνων τής Βασιλικής Αψίδος ανεξαρτήτου της Μεγάλης Στοάς.
Ο μύθος τού βαθμού.
Η συμβολική παράδοση τού βαθμού αφηγείται ότι κατά την οικοδόμηση τού Ναού τής Ιερουσαλήμ, τρείς προσκυνητές άγνωστοι, είχαν προσφερθεί για να απομακρύνουν τα κατάλοιπα τής αρχαίας οικοδομής τού Σολομώντος καί γιά να διευθετήσουν τον χώρο. Μετά από μερικές ημέρες αυτοι είδοποίησαν τούς ιερείς καί τις αρχές ότι ο τοίχος ήταν κούφιος σε ένα σημείο καί εφαίνετο να περι-έχει κάποιαν κρύπτη. Οι ιερείς διέταξαν να διανοίξουν τον τοίχο καί εισήλθαν εντός θόλου όπου διέ-κριναν τράπεζας επί των οποίων απέκειτο μέρος τών θείων Νόμων καί εις μικρός βωμός κεκαλυμ-μένος υπό πέπλου. Όταν ανήγειραν τον πέπλον ανακάλυψαν γεγραμμένο το όνομα τού Αιωνίου, όχι εκείνο πού τούς εδίδετο συνήθως, αλλά ένα άλλο το οποίο ήτο προφανώς ο Απωλεσθείς Λόγος. Ο Ζωροβάβελ, αρχηγός τού λαού, ο αρχιερεύς του Ιωσηέ καί ο προφήτης Αγγαΐος, κατή-λθον καί αυτοί με την σειράν των στην κρύπτη καί ώρκισαν όλους τούς παριστάμενους διδασκά-λους ( πρός αποφυγήν ομοίου αμαρτήματος πρός εκείνο πού προεκάλεσε τόν θάνατον τού Χιράμ) όπως μή αποκαλύψουν στούς άλλους αδελφούς τον Απωλεσθέντα Λόγο καί να μη τον προφέρουν παρά μόνον παρουσία δύο άλλων μεμυημένων.
Το αρχαίο Τυπικό.
Το αρχαίο Τυπικό, οπως κυκλοφόρησε στην Αγγλία περί το 1766 έδιδε στον θρύλο σαφώς χριστιανική ερμηνεία. Οι έργασίες άνοιγαν διά προφοράς τών πρώτων στίχων τού κατά Ιωάννη Ευαγγελίου καί είς το όνομα τής Αγίας Τριάδος. Ο θεμέλιος λίθος τού Ναου θεωρείτο ώς η εικόνα τού Ιησού Χριστού.
Το ουσιώδες μέρος τής τελετουργίας τής " εξυψώσεως " ( Exaltation - μυήσεως ) συνίστατο εις τήν " διέλευση τών πέπλων " σαφής αναφορά είς τούς δύο πεπλους ( καταπετάσματα ) τού ναού και στην μυστική οθόνη τού Ιησού.
Το σημερινό εν χρήσει τυπικό στην Αγγλία χρονολογείται από τού 1835. Περιέχει τους τύπους καί τα σύμβολα τής Παραδόσεως, άλλα σαφώς Χριστιανικά στοιχεία πού υπήρχαν στα αρχαία τυπικά απομακρύνθησαν, διά τον προφανή λόγο τής ανοχής καί της οικουμενικότητος, πράγμα το οποίον θέτει το νέο τυπικό σε αρμονία με εκείνα τών συμβολικών στοών καί ιδίως με τoν τύπο Emulation.
Ως αποκορύφωμα τής τελετουργίας αναγγέλεται η Νέα Ιερουσαλήμ τής Αποκαλύψεως. Όσον διά την Ιεράν λέξιν, αύτη αναλύεται ώς Κύριος ο Πατήρ, Κύριος ο Λόγος, Κύριος το Πνεύμα, τριάς εικονιζόμενη επί τού κοσμήματος τού βαθμού, ώς τριπλούν Τάφ (Τ). Ούτως εξηγείται καί διαφωτί-ζεται όλη η σημασία τής επαγγελματικής καί παραδοσιακής μυθολογίας τής σχετικής μέ τον Ναό τού Σολομώντος. Ο Τεκτονισμός τής Βασιλικής Αψίδος, λέγει το τυπικό, είναι ταυτοχρόνως τα θεμέλια καί η Κλείς τού θόλου ολοκλήρου τού Τεκτονικού οικοδομήματος".
Το Αγγλικό τυπικό έχει μεταφραστεί στην Γαλλική καί ακολουθείται υπό των περιστυλίων τών κειμέ-νων υπό το Μέγα Περιστύλιο τής Βασιλικής Αψίδος τής Γαλλίας, αποτελουμένων έκ διδασκάλων οι οποίοι ανήκουν στην Μεγάλη Εθνική Στοά τής Γαλλίας. Υπάρχουν σήμερα ανά τον κόσμο 65 Μεγάλα Εθνικά Περιστύλια τής Βασιλικής Αψίδος.
