1 . ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Αδελφοί μου, Τέκνα τού Πνεύματος τού Φωτός καί τού Πυρός " Στώμεν καλώς εν ΚΥΡΙΩ πάντοτε "
Επανερχόμεθα είς τό Σύμβολο τής ζωής. Όπως είχαμε πεί ή Ζωή είναι τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ, είναι ή δημιουργία, είμεθα εμείς οί ίδιοι. Καί θά μελετήσωμε τό σύμβολο τής ζωής καί μακροκοσμικώς καί μικροκοσμικώς. Δέν μπορούμε τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ, Ζωή, νά τό κατανοήσομεν, νά τό γνωρίσωμεν, εκτός με σύμβολα, καί πάλιν σύμβολα όσον είναι δυνατόν είς τήν ανθρώπινην διάνοια νά αντιληφθεί τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ. Θά δούμε είς τό σύμβολο τής ζωής, τό σύμβολο νά είναι γύρω του τό μαύρο χρώμα. Αυτό είναι τό σύμβολο τής ζωής μέσα στόν παχυλό υλικό κόσμο. Αλλά τό σύμβολο τής ζωής θά τό δούμε καί στούς ψυχικούς κόσμους, στούς νοητικούς κόσμους, είς τούς νοητούς κόσμους. Τό σύμβολο τής ζωής είς τόν ψυχικόν κόσμον δέν έχει τό μαύρο χρώμα γύρω του αλλά τό λευκογάλαζο χρώμα. Τό σύμβολο τής ζωής είς τόν νοητικό κόσμο έχει τό κίτρινο καναρίνι χρώμα, είς δέ τούς νοητούς κόσμους τό χρυσίζον χρώμα.
Τό σύμβολο μένει τό ίδιο σέ όλους τούς κόσμους. Τό δικό μας σύμβολο διαφέρει από άλλα συστήματα, τόσον τήν Αιγυπτιακή ή τήν Ιουδαϊκήν Καββαλά ή τά συστήματα τών Ινδών, ινδουιστών είς τό ότι δέν τό χρωματίζουμε ούτε μέ δυσιδαιμονίες, ούτε μέ θρησκοληψίαν, αλλά τό πλησιάζουμε μέ τήν ίδια τήν αλήθεια. Θά δούμε είς τό σκοτεινόν χρώμα, λέγω καί πάλιν ότι, αυτό ισχύει γιά τόν παχυλό μας υλικό κόσμο, καί ή αντίληψίς μας θά γίνει μέσω τής διανοίας μας καί τών αισθήσεών μας τών πέντε αισθήσεών μας. Μέσον τής οράσεως θά δούμεν τό σύμβολο τής Ζωής πάνω ατό μαύρο χρώμα, μέσον τής ενοράσεως όμως, όπως είπα θά τό δούμεν μέσα στόν ψυχικόν κόσμον μέσα στό λευκογάλαζο φώς, μέσα στό κιτρινωπόν καί μέσα στό χρυσίζον φώς στούς άλλους κόσμους. Ώστε θά δούμε τώρα τό σύμβολο τής ζωής, σύμφωνα μέ τήν ανθρωπίνην διάνοιαν καί αντίληψιν. Τό σύμβολον τής ζωής πώς θά τό έβλεπαν άραγε οί διάφορες τάξεις τών Αρχαγγέλων, καί όλες οί τάξεις τών Αρχαγγέλων θά τό έβλεπαν μέ τόν ίδιον τρόπον; Ασφαλώς όχι, διότι θά τό έβλεπαν από τήν δικήν των σκοπιάν καί πλευρά. Ημείς θά τό δούμεν από τόν πιό χαμηλόν κύκλον πού συμβολίζει τήν Γή μας, καί όπως θά τήν δείτε, έχει χρώμα βαθύ πράσινον καί καφέ. Οί Αγγελοι θά τό δούν από τόν κύκλον τής δικής τους υποστάσεως. Τώρα βλέπουμεν από τόν παχυλόν υλικόν κόσμον μέσα στό μαύρο χρώμα, μάς δέιχνει τήν στατικότηταν τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ. Στατικότητα η οποία έχει όμως μέσα κίνησιν άνευ τινός κινου-μένου, καί βλέπουμε νά ανέρχεται τό Φως. Καί είπεν ό ΘΕΟΣ. Γεννηθήτω τό Φώς καί εγέννετο Φώς. Καί βλέπουμεν τώρα τήν κίνησιν πού μάς δίδει τό φώς. Κάμνει μίαν καμπύλην, κατέρχεται, αόριστα, σέ μίαν περιφέρειαν πού δίνει τό φώς γιά νά ξαναανέλθει νά μάς δώσει τήν τριπλή δόνησιν κραδασμόν. Πλέον τό φώς γίνεται έκφρασις. Βλέπουμε είς τήν μία πλευρά τίς δύο κινήσεις η τρίτη καλύπτει τό τρίγωνο πρός τά επάνω καί είναι κοινή, τόσον, είς τήν Λογοικήν έκφρασιν, όσον καί είς τήν Αγιοπνευματικήν έκφρασιν, καί μετά άλλες δύο κινήσεις πού κατέρχονται πλέον στίς σφαίρες. Όμως καί πάλιν κατέρχεται ώς κάτω, σαν Αγιοπνευματική συνείδησις, υπερσυνειδησία γιά να ξανακατέλθη τώρα να μάς δώση τήν τρίτην, μέσον τών δίσκων, έκφρασιν, τριπλήν έκφρασιν βλέπω τώρα είναι μία Λογοική καί μία Αγιοπνευματική.
Η Λογοϊκή εφάπτεται τού δίσκου μέ τό κίτρινον χρώμα. Η Αγιοπνευματική είς τήν άλλην πλευράν εφάπτεται τού κύκλου πού έχει τό μώβ χρώμα. Τώρα βλέπουμεν τό τρίγωνον, την έκφρασιν τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ πλέον μέσα στην δημιουργίαν. Ενα τρίγωνον πού αποτελείται από τρία τρίγωνα καί ένα τέταρτον πού τό ξεχωρίζει ή πρώτη δίοδος πρός τά κάτω τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ πού μάς δίνει τό σκοτεινόν χρώμα, τήν στατικότητα τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ.
Ενα τρίγωνον, ένας τρισυπόστατος ΘΕΟΣ. Έτσι μπορεί τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ νά τό αντιληφθεί ανθρώπινη διάνοια, τρισυπόστατο, έν όσω είναι Απειροδιάστατον, ό ΚΥΡΙΟΣ τών συμπάντων.
Τώρα θά δούμεν τήν δεξιάν πλευράν τού τριγώνου πού συμβολίζει τόν ΧΡΙΣΤΟΝ ΛΟΓΟΝ, τόν Πανσυμπαντικόν ΛΟΓΟΝ , καί στό κάτω μέρος τού τριγώνου αυτού θά δώ τόν δίσκον πού είναι μέσα οί θείες Μονάδες, καί θά δούμεν τίς θείες Μονάδες κόκκινες μέ ένα κέντρο μαύρο, καί τό μαύρο είναι ή στατικότης τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ πού συμβολίζει τόν εσώτερο εαυτό μας Πνεύμα. Τώρα βλέπουμε τίς θείες Μονάδες. Κάθε μία από αυτές τίς θείες Μονάδες θά προεκτείνει είς τούς κόσμους τής δημιουργίας, πολλούς Αρχάγγελους καί τόν Ανθρωπον Αρχάγγελον, όλες τίς τάξεις τών Αρχαγ-γέλων, Λογοικώς όμως. Βλέπουμε τόν πρώτον δίσκον, είναι ή Λογοική έκφρασις τού Πανσυμπαντικού Λόγου ή τού Απολύτου Είναι είς τήν Λογοϊκην Αυτοεπιγνωσιακήν Του Φύσιν. Βλέπουμε όμως νά εφάπτεται τού τριγώνου αυτού ένα άλλο τρίγωνο πρός τά κάτω πού χωρίζει τό ένα τρίγωνο σέ τρία τρίγωνα, καί θά δώ τό μαύρο χρώμα καί τό κόκκινο, πού πλέον συμβολίζει τό αιμα τών ανθρώπων πού θά γίνουν σέ ψυχές ζώσες οί θείες οντότητες, ό εσώτατος εαυτός μας. Καί βλέπουμε νά χωρίζει αυτό τό τρίγωνο ή πρώτη δίοδος από τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ, τόν ΘΕΟΝ ΠΑΤΕΡΑ θά λέγαμε νά κατέρχεται πρός τά κάτω. Είς τήν αριστερήν πλευράν θά δούμε τό τρίγωνον πού συμβολίζει τό ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ, καί τόν δίσκο μέ τό μώβ χρώμα πού είναι τού ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, μέσα θά δούμε τόν κεραυνόν το πύρ. Νά πούμε ότι εκεί άρχων είναι οί Αρχάγγελοι, όχι ό Αρχάγγελος τού πυράς. Ποιού πυρός; Πύρ τί θά πούμε; Τήν ενέργεια κραδασμόν πού θά δώση ανάφλεξιν σέ ορισμένα υλικά πράγματα; ή τήν φλόγα πού είναι ή ανάφλεξις; Άλλο τό πύρ, άλλο ή φλόγα καί ή ανάφλεξις, προσέξετε. Τό πύρ είναι μέσα στήν στατικότητα τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ σάν οί Αρχάγγελοι Μιχαήλ, σέ δύο καταστάσεις. Τήν κίνησιν πού θά μας δώσει τό πύρ καί τήν κίνησιν πού θά μάς δώσει τήν ανάφλεξιν, τόν κεραυνόν, τήν έκφρασιν τού πυρός. Εδώ είναι οί Μεγάλοι Αρχάγγελοι τού Πυρός, οί Αρχοντες, καί είναι καθαρώς Αγιοπνευματικοί. Όμως θά δούμε μία δίοδο, μεταξύ τής Λογοικής Αυτοεπιγνωσιακής φύσεως πού μάς χωρίζει τήν κάθοδον τής διόδου πρός τά κάτω καί μάς δίδει τόν πρώτον Ιερόν Σταυρόν. Καί αυτή ή δίοδος συνεχίζεται καί εφάπτεται τού δίσκου πού συμβολίζει τήν Αγιοπνευματικήν Υπερσυνειδησιακήν φύσιν τού Αγίου Πνεύματος. Τί θά πεί αυτό, Έίς τόν Λόγον είπα- μεν τήν ΑΠΟΛΥΤΟΝ Αυτοεπιγνωσιακήν Φύσιν. Μήπως τό Αγιον Πνεύμα δέν είναι προσωποποιημένον; Οί Αρχάγγελοι δέν έχουν μία δικήν των Αυτοεπιγνωσιακήν Φύσιν; θά έλεγα καί ναί καί όχι. Η Αυτοεπιγνωσιακή φύσις ημών όταν θά έχουμε διέλθη διά τής ιδέας τού Ανθρώπου τού Αρχαγγέλου Ανθρώπου, Οντοποιείται. Τί θά πεί οντοποιείται; Μήπως οί διάφοροι Αρχάγγελοι στίς διάφορες τάξεις πού είναι, δέν είναι οντοποιημένες καταστάσεις; Καί ναί καί όχι. Ποιά ή διαφορά από ημάς; Διότι όλοι οί Αρχάγγελοι είναι θείες οντότητες, αιώνιες οντότητες, όπως είναι καί ό Ανθρωπος, Αρχάγγελος οντότης, μέ μίαν διαφοράν.
Ο Αρχάγγελος Ανθρωπος μετά πού θα διέλθει διά τής ιδέας τού Ανθρώπου καί θα οντοποιηθεί, πλέον πάιρνει μίαν ξεχωριστή δική του υπόστασιν, ενώ, όταν οντοποιούνται οί Αρχάγγελοι μέσον τού Αγίου Πνεύματος δέν παίρνουν ξεχωριστήν οντότητα αλλά είναι τό Απόλυτον Είναι έν εκφράσει, καί άς είναι κάθε ένας εκ τών Αρχαγγέλων μία ξεχωριστή οντότης, δέν τό γνωρίζει καί γνωρίζει ώς εαυτόν του τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΝ.
Αυτό είναι πού δίδει ή αγιοπνευματική Φύσις τών Αρχαγγέλων, τών Αδελφών μας, πού δέν είχαν εγκαταλήψει τόν ΠΑΤΕΡΑ σάν άσωτοι Υιοί.
Επανερχόμεθα είς τον δίσκον τής Αυτοεπιγνωσιακής, Απολύτου Φύσεως τού Πανσυμπαντικού ΛΟΓΟΥ πού εφάπτεται τού τριγώνου πού συμβολίζει τόν Πανσυμπαντικόν ΛΟΓΟΝ. Κατερχόμεθα μέσον τής δεξιάς διόδου καί θά δούμεν είς τόν επόμενον δίσκον τό τρίγωνο πρός τά πάνω καί μέσα ένα σταυρόν. Εκεί είναι ή Ιδέα Ανθρωπος καί τό τρισυπόστατο τής φύσεώς μας διότι όπως είναι ό ΘΕΟΣ ΠΑΤΗΡ, Πανσυμπαντικός ΛΟΓΟΣ καί ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, είμεθα καί εμείς τρισυπόστατοι. Όπως άνω έτσι καί κάτω. Καί ό σταυρός τί συμβολίζει μέσα στον δίσκον αυτόν; Τά τέσσερα στοιχεία, Αιθέρα, Πύρ, Υδωρ καί χώμα. Τό σύμβολον αυτό τού σταυρού ήτο πολύ πρίν σταυρωθεί ό πολυηγαπημένος πάνω στόν ξύλινο Σταυρόν τό σύμβολο τών Αρχαίων Αιγυπτίων, τών Ατζέκων τών Ινκας, είς τίς Ινδίες, καί ακριβώς συμβολίζει τήν αρμονικήν ένωσιν τών τεσσάρων στοιχείων είς τήν Δημιουργίαν. Βλέπουμε ότι συνεχίζεται ή δίοδος πρός τά κάτω, τώρα παίρνει ένα ερυθρό χρώμα. Αυτό τό ερυθρό χρώμα μάς δίδει τό αίμα καί κατερχόμεθα νά δούμε τό σύμβολο τού Ανθρώπου πρό τής ενσαρκώσεώς του. Ώστε έχω τρεις σταθμούς δεξιά. Αυτά είναι κάθοδοι καί δυνάμεις. Παίρνω τήν κεντρικήν στήλην τώρα πού βλέπω τήν δίοδο από τό τρίγωνον πρός τά πάνω, νά κατέρχεται διά τών σκοτεινών θέσεων, δεξιά μαύρο χρώμα μέ τό κόκκινο πού συμβολίζει τό αίμα. Είς τήν αριστερήν μεριά θά δούμεν τό μαύρο χρώμα τήν στατικότητα, τήν Αγιοπνευματικήν καί το μώβ χρώμα πού είναι τού Αγίου Πνεύματος. Καί τώρα βλέπω καί άλλες διόδους εκτός τών διόδων καθόδου. Εχω τήν κεντρικήν τώρα στήλην πού μού δίδει τό τρίγωνον τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ στήν πρώτη του ΑΠΟΛΥΤΟΝ έκφρασιν. Μετά καί πάλιν τήν στατικότητα μέσον τής οποίας διέρχεται ή δίοδος πρός τά κάτω γιά νά φθάση ακριβώς είς τήν κεντρικήν εκείνην θέσιν πού θά δώ έναν νοητόν Ήλιον καί τό σύμβολον είναι ό Εξάκτινος Αστέρας καί πάλιν μέ τόν σταυρόν μέσα.
Τώρα βλέπω όμως αυτό τό κέντρο νά έχει πολλές διόδους πρός αυτό καί από αυτό. Πρός αυτό, όταν είναι από πάνω πρός τά κάτω, καί από αυτό όταν είναι πρός τά κάτω, στίς άλλες θέσεις τών δίσκων. Πρός τα πάνω βλέπω πέντε διόδους, την Απόλυτον από πάνω από τον Θείον ΛΟΓΟΝ, βλέπω την δίοδον πού κατέρχεται από τήν υπερσυνειδησι-ακήν Αυτοεπιγνωσιακήν φύσιν τού εαυτού μας,, απευθείας κάτω καί βλέπω νά έχει τό κίτρινο χρώμα. Κίτρινο χρώμα έχει καί η δίοδος από τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ πρός τα κάτω, καί βλέπω καί τήν άλλην δίοδον από τήν Αγιοπνευματικήν σφαίραν καί φύσιν μέ κάποιο χρώμα πρός τό μώβ νά κατέρχεται. Αυτές οί τρεις δίοδοι είναι Ιερή θέσις τής φύσεώς μας. Μετά όμως βλέπω καί από τούς άλλους δίσκους νά κατέρχονται άλλες δύο δίοδοι, μία Αυτοεπιγνωσιακή πρός τήν Ιδέαν Ανθρωπον εσώτερον εαυτόν μας τήν ψυχήν μας, καί μία καθαρώς Αγιοπνευματική.
Τώρα θα δώ ότι τό χρώμα σχεδόν ομοιάζει. Προχωρούμεν πάλι με την δίοδον πρός τα κάτω, πού έχει το κίτρινον χρώμα, στον δίσκο πού βλέπω νε συμβολίζεται με την οελήνην, το πράσινον ανοικτό χρώμα καί πλέον τον πεντάκτινον αστέρα. Εκεί συμβολίζεται η παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωσις εαυτός μας.
Η Μόνιμη είναι στόν προηγούμενο δίσκο τού Νοητού Ηλιου καί από εκεί κατερχόμεθα καί έχομεν τό παχυλόν υλικόν μας σώμα. Θά δούμεν ή κάθοδος από τήν δεξιάν πλευράν τού ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΟΓΟΥ έχει κίτρινο χρώμα, τό ίδιον όπως καί ή κεντρική δίοδος από τόν ΘΕΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, ενώ πρός τά αριστερά πλέον έχω τό μώβ χρώμα καί τό καφέ χρώμα.
Ωστε έχω τήν κεντρικήν στήλην σέ πέντε θέσεις. Ποιές είναι οί πέντε θέσεις; Θά δείτε πάνω στό σύμβολο μόνον τέσ-σερις θέσεις. Τό κέντρον τού πρώτου Ιερού Σταυρού έχομεν τήν θέσιν εκείνην πού δέν είναι ορατή πάνω στό σύμβολο καί είναι αυτή πού ενώνει τήν ανωτέραν φύσιν μέ τήν κατωτέραν φύσιν. Αν έχουμε τόν Ανθρωπον πάνω στό σύμβολον αυτό. ή θέσις ή αόρατη πάνω στό σύμβολο είναι ή παρεγγεφαλίς, καί έχομεν τήν βάτον τήν καιομένην χωρίς νά καταστρέφεται, τήν φλεγομένην καί μή καιομένην. Ώστε τό κέντρον τού Ιερού Σταυρού από πάνω, είναι η κεφαλή. Τώρα βλέπω τήν κεφαλήν μέσα είς τό τρίγωνον πρός τά κάτω ,τήν Λογοϊκήν καί τήν Αγιοπνευματικήν. Η θέσις αυτή μάς δίδει τούς δύο λοβούς τού εγκεφάλου. Ώστε τό ένα μέρος τού εγκεφάλου είναι είς τήν Λογοϊκην πλευράν καί τό άλλο στήν Αγιοπνευματικήν πλευράν. Αλλά επειδή τό σύμβολο περιστρέφεται έχω τό δεξιόν μέρος αριστερά καί τό αριστερόν στήν δεξιά, ώς εκ τής θέσεως τής περιστροφής.
Τώρα θά πάμε στήν Αγιοπνευματικήν Υπερσυνειδησίαν νά πάρουμε τόν δίσκον τελείως πρός τά πάνω πού εφάπτεται τού τριγώνου πού είναι τό Αγιον Πνεύμα. Θά δώ είπα σάν σύμβολον τόν κεραυνόν., τήν έκφρασιν τού πυρός. Εκεί σέ αυτόν τόν δίσκον θά έχω όλες τίς τάξεις τών Αρχαγγέλων.
Όλες είναι εκεί. Αλλά μέσον τής διόδου πρός τήν Αυτοεπιγνωσιακήν φύσιν τού ΛΟΓΟΥ, βλέπομεν οί Αρχάγγελοι από εκεί θά διέλθουν, θά μπούν στίς θείες Μονάδες καί από τίς θείες Μονάδες θά αρχίσουν τήν εργασίαν τους μέσα στό ανθρώπινο σώμα. Ώστε στήν αγνή Απόλυτον φύσιν των οί Αρχάγγελοι ευρίσκονται σέ αυτόν τόν δίσκο πού μάς δείχνει τήν Αγιοπνευματικήν Υπερσυνειδησίαν, καί έχομεν τούς θρόνους, τές Τάξεις, τές Εξουσίες, Τούς Μιχαήλ, τούς Γαβριήλ, τούς Ραφαήλ, τούς Ουριήλ τούς Σαμαήλ καί όλες τίς τάξεις τίς Αρχαγγελικές, επαναλαμβάνω είς τήν Αρχαγγελικήν τους υπόστασιν προτού εισέλθουν είς τό έργον των μέσα είς τήν Δημιουργίαν.
Προσέξτε πάνω στό σύμβολον τής Ζωής. Είς τήν Αυτοεπιγνωσιακήν Απόλυτον φύσιν τού ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, τού Παν-συμπαντικού ΛΟΓΟΥ βλέπω στίγματα μέ τό κέντρο τό μαύρο χρώμα πού μάς δείχνει τίς θείες μονάδες καί οί θείες μονάδες αυτές έχουν μία μορφή δική τους οντοποιήσεις, δικήν τους οντοποίησιν, γιατί είναι Αυτοεπιγνωσιακές υπάρξεις, οντότητες, θείες Μονάδες από τίς οποίες θά προεκταθούν πάλιν πλήρεις οντότητες πού είναι γιά νά υπάρχουν, γιά να εκφραστούν, γιά νά εκδηλωθούν μέσα στούς κόσμους. Έχουν από τήν Αγιοπνευματικήν πλευράν Αρχαγγέλους γιά νά προεκταθούν καί εκείνοι από τήν ιδίαν θεία Μονάδα. Από τήν Αγιοπνευματικήν τώρα πλευράν πρός τά κάτω, θά δούμεν πάλι τό κίτρινο χρώμα ,πάλιν τόν κεραυνό καί όλα εντός τής δημιουργίας, ζώα, φυτά, πτηνά, πού είναι όλα Αγιοπνευματικής προελεύσεως.
Κατερχόμεθα ακόμα εις τόν Αγιοπνευματικό δίσκο πιό κάτω καί νά τώρα ξεχωριστές πύρινες φλόγες.
O ποιών τούς Αγγέλους αυτού Πνεύματα καί τούς Λειτουργούς αυτού πυρός Φλόγα.
Ώστε βλέπω τρεις καθόδους,την Αυτοεπιγνωσιακήν τού Απολύτου Πανσυμπαντικού ΛΟΓΟΥ, βλέπω την κεντρικήν απ-ευθείας από τόν ΘΕΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, την κεντρικήν αυτήν πού μάς δίδει όλες τίς φάσεις γιά τόν Ανθρωπο τής συνειδήσεως καί Αυτοεπιγνωσεως ,καί βλέπω πρός τήν αριστερήν πλευράν τήν Αγιοπνευματικήν κάθοδον καί έκφρασιν πού μάς δίδει τά πάντα μέσα στήν δημιουργία,μέσα στό παχυλό υλικό μας σώμα. Διότι αλλιώς θά μελετήσουμε τό σύμβολο τής ζωής Μακροκοσμικώς καί αλλιώς μικροκοσμικώς. Οτι υπάρχει μέσα στή φύσιν είναι καί μέσα στόν άνθρωπον γιατί ό άνθρωπος καί σαν παχυλό υλικό σώμα καί σέ όλες του τίς άλλες εκφράσεις είναι πανόμοιες μέ τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ καί στίς εκφράσεις του ακόμα μέσα στήν δημιουργία. Γιά κάθε θέσιν ή δίσκον όπως θά λέγαμεν θά μελετήσουμε ξεχωριστά, κυρίως μέσα στό παχυλό μας υλικό σώμα. Τώρα άν θέσωμεν τόν άνθρωπο μέσα στό σύμβολο αυτό τής Ζωής θά δούμεν τήν κεφαλή, τό άνω μέρος τής κεφαλής τό δεξιόν νά είναι μέσα στήν Υπεραυτοεπιγνωσιακήν φύση τού ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, τό κέντρον τού Ιερού σταυρού θά έχομεν τήν παρεγγεφαλίδα καί πρός τά αριστερά θά έχομεν τήν Αγιοπνευματική μας φύση. Ωστε από τήν αρχήν είμαστε τόσον Λογοϊκοί καί Αγιοπνευματικοί, ζωής χορηγός είναι ό ΧΡΙΣΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ό δι'ού τά πάντα εγένοντο ΛΟΓΟΣ, τό φώς τό φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον είς τόν κόσμον, αλλά ζωής χορηγός είναι καί τό Πνεύμα τό Αγιον τό Κύριον τό ζωοποιόν. Ποιά είναι η θέσις μας με τό τρίγωνον πρός τά πάνω πού συμβολίζει τό ΑΠΟΛΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ είς τήν πρώτην του έκφρασιν. Η κεφαλή δέν εφάπτεται αυτού τού τριγώνου, είναι υπεράνω τής κεφαλής μας. Τώρα προσέξετε, άμα βάλουμε τόν άνθρωπον μέσα είς τό σύμβολον αυτό τής ζωής θά δούμεν ότι οί λοβοί τού εγκεφάλου είναι Αγιοπνευματικώς αριστερά καί λογοϊκώς δεξιά. Αλλά δέν εφάπτεται ή κεφαλή τών σφαιρών τόσον τής Απολύτου αυτεπιγνωσιακής φύσεως τού ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ούτε τής Αγιοπνευματικής Υπερσυνειδησίας. Είς τό σώμα μας αυτοί οί δύο δίσκοι είναι υπεράνω τόν ώμων, δέν εφάπτονται τού υλικού σώματος. Η πρώτη μας επαφή, ή σύνθεσις ζωή γιά μάς είναι ό Ιερός σταυρός εκεί πού ενώνονται οι δύο δίοδοι μέ τήν κάθοδον δίοδον και είναι ή παρεγγεφαλίς. Εκεί ό άνθρωπος όταν εξελιχθεί καί ανέλεθει θά ακούσει τήν φωνή τού Κυρίου ΘΕΟΥ του. Όταν θά δεί την βάτον τήν φλεγομένην καί μή καιομένην. Ο Μωυσής όταν πήγε εκεί πήγε μόνος του καί πήγε μέ τήν σύζυγό του τήν Ρεβέκκα. Ποιά είναι ή Ρεβέκκα; Η προσωπικότης Αυτοεπίγνωσις καί ό Μωυσής ό οποίος ανήλθε είναι τό Εγώ εαυτός μας, ή Ψυχή Αυτοεπίγνωσις. Είς τήν μυθοπλασίαν τών εβραίων θά δούμε τόν Μωυσή νά έχει προστατέυση τίς επτά αδελφές τού Βασιλέως τής ερήμου καί είχε παντρευθεί τήν Ρεβέκκα. Οί επτά αδελφές αυτές είναι ακριβώς τά κέντρα πού βλέπετε εκεί, τά κάτω κέντρα, μετρήστε τα. Επτά δέν είναι; Η Ρεβέκκα όμως πού συμβολίζει τήν Αγάπη, τήν παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωσιν, είναι ή καρδιά,είναι μέσον τής διόδου πού θά ανέλθη απ' ευθείας γιά νά φθάσει στή βάτο τήν φλεγομένην καί μή καιομένην. Τό Εγώ μέ τήν παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση, τήν Μόνιμη προσωπικότητα Αυτοεπιγνώση, γιατί όταν εξαγνισθεί ή παρούσα προσωπικότης αυτοεπίγνωσις ,είναι ή Ψυχή Αυτοεπίγνωσις εαυτός μας.
Πάνω στήν Ιουδαϊκήν αυτήν μυθοπλασίαν θά μιλήσωμεν όταν θά μελετούμεν τίς θέσεις πάνω στό σύμβολο τής ζωής. Τί συμβολίζει ή Ρεβέκκα είς τόν άνθρωπον; Τήν αγάπην, τήν υλικήν αγάπη καί είναι ή καρδιά. Επομένως είναι τό κέντρον όπου τό τρίγωνον πρός τά πάνω μέ τόν σταυρόν, των ισορροπημένων στοιχείων. Κατερχόμενοι από εκεί θά βρούμε είπαμε τήν σελήνη καί τόν πεντάκτινο Αστέρα. Τό σώμα τού ανθρώπου πού συμβολίζεται μέ αυτό τό κέντρο είναι τό ηλιακό πλέγμα. Από κάτω θά βρούμε, πέστε, ολόκληρο τό σώμα τού ανθρώπου.
Πώς θά τοποθετήσουμε τόν άνθρωπο στό σύμβολο αυτό θά τό δούμε αργότερα. Πώς θά διερχόμεθα διά τών διόδων τών Ιερών αυτών οδών, θά τό μάθουμε μέσω τού διαλογισμού συγκεντρώσεως καί δημιουργικής σκέψεως. Πώς θά ανέλθωμεν μέχρι τής Χριστοενοαισθησίας καί τής Θεόσεως, καί αυτό θά τό μάθωμεν.
Θά εργασθούμε πολύ επάνω στό σύμβολο τής ζωής,σαν φαινόμενο τής ζωής ό καθένας μας, μέχρις ότου δούμεν τόν Ήλιο Ζωή να ανατέλει μέσα μας, καί πλέον όχι μέσον τής ανθρώπινης διανοίας αλλά μέσον Θείας εκστάσεως. Θά γνωρίσωμεν όχι μέσον τής λεγομένης νοητικής αντιλήψεως, αλλά μέσον τής αφομοιώσεως καί ενοαισθησίας, τήν ανωτέραν φύσιν τού εαυτού μας. Ως τότε θά πρέπει νά ελθωμεν σέ επαφή μέ όλες τίς Αρχαγγελικές δυνάμεις πού εργάζονται μέσα στό υλικό μας σώμα, γιατί μέσα στό υλικό μας σώμα ζούμε κατά χάριν καί όχι δικαιοματικώς. Πρός τό παρόν όταν γνωρίσουμε τούς μεγάλους μας αδελφούς, μεγάλους στήν εκφρασίν των, θά δούμεν πόσο αυτοί μάς αγαπούν, πόσο μάς φροντίζουν, από τήν εργασίαν αυτών ζούμε καί θά ανέλθωμεν. Καί έχω νά πώ κάτι. Οί άνθρωποι είναι γένος ,είναι τό γένος τών ανθρώπων. Οί Αρχάγγελοι είναί σύστημα. Νά γιατί είπα ότι ή Αγιοπνευματική φύσις τού Απολύτου Είναι δέν είναι προσωποποιημένη. Σέ ένα μάθημα θά γνωρίσουμε τήν διαφορά μεταξύ Αυτοεπιγνώσεως καί Συνειδήσεως. καί δέν μπορούμε νά τήν γνωρίσουμε, παρά μόνον όταν τήν γνωρίσουμε μέσα μας τόσον σαν Αυτο-επίγνωσιν καί σαν συνείδησιν, διότι έχουμε καί τίς δύο αυτές καταστάσεις.
Πολλά έχουμε νά πούμε ακόμα πάνω στο Σύμβολο τής Ζωής προτού αρχίσουμε τήν πρακτική μας εργασίαν.
Ερωτήσεις : οί έξ Ουρανού καταβάντες.
Διότι οί έξ Ουρανού καταβάντες είναι ήδη αιώνιες οντότητες είναι ο εσώτερός μας εαυτός. Υπαρξις είναι ή παρούσα προσωπικότης-Αυτοεπιγνωσις,πού έχει αρχή καί τέλος. Μά ή αρχή καί τό τέλος τής παρούσης προσωπικότητος είναι καθημερινή. Δεν έχουμε πεί σέ ένα μάθημα ότι ή παρούσα προσωπικότης είναι μέσα στόν χρόνο καί τόν χώρο μία έκφρασις.
Η έκφρασις αυτή δέν θά σωθεί αλλά θά μείν£ι σάν ανάμνησις μέσα στήν παγκόσμια συνείδησιν,στόν παγκόσμιον Νούν. Αλλά ημείς είμεθα οί καταβάντες έξ ουρανού. Εμείς ασφαλώς θά σωθούμεν, δηλ. θά επιστρέψωμε. Ο άσωτος Υιός σάν άσωτος υιός θά επιστρέφει καί θά στραφή. Δέν θά πάρει μαζί του καί τά ενδύματα τού χοιροβοσκού αφού θά ντυθεί τήν στολήν τήν πρώτη. Θά πρέπει αυτά νά τά αφήση, επίσης, είναι λερωμένα πολύ. Τό ότι είναι τοποχρονικόν λερωμένον θά διαλυθεί, διότι δέν είναι πράγματικότης, είναι σκιά. Τό φώς είναι ή σκιά εφόσον υπάρχει μπροστά στό φώς ένα αντικείμενο, μία επιφάνεια γιά νά είναι πάνω η σκιά. Όταν αυτά δέν θά υπάρχουν μένει τό φώς αγνό, αυτό είναι πού κατέρχεται, ούτε ή σκιά θά σωθεί, ούτε τό παχυλόν σώμα θά επιστρέφει, διότι σάρξ καί αίμα δέν θά σωθούν.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
2. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΚΕΝΤΡΑ -ΔΙΟΔΟΙ - ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ (3)
Αδελφοί μου, τέκνα τού Πνεύματος, του Φωτός καί του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Επανερχόμεθα στο Σύμβολο τής Ζωής. Όπως θα πρεσέξετε στον πίνακα, έχουμε δέκα κέντρα σε τρεις στήλες. Ως έχομεν πει, τα πρώτα τρία κέντρα είναι θείες, Απόλυτες, Υπερσυνείδητες Αυτοεπιγνώσεις, καί θα έλεγα η Απόλυτη Συνειδησια- κή Κατάσταση τού Απόλυτου Είναι Αγίου Πνεύματος.
Έχομεν το Απόλυτον Είναι στην κορυφή του τριγώνου, το τρίγωνο στην κορυφή του τριγώνου, καί έχουμε στα δεξιά το κέντρο, μακροκοσμικώς που είναι παντού, όπου υπάρχει έννοια χώρου ή χρόνου. Από εδώ, αρχίζει καί η έννοια του χώρου καί του χρόνου. Εκεί, μέσα στην πολλαπλότητα του Απόλυτου Είναι, βλέπουμε τον ίδιο το Λόγο, τον Πανσυμπαντικό Λόγο, καί έχουμε αυτό το δεύτερο κέντρο.
Στην άλλη πλευρά του Συμβόλου έχουμε όλες τις Αρχαγγελικές Τάξεις καί το Άγιον Πνεύμα, θα προσέξετε, όμως, ότι έχουμε μία δίοδο μεταξύ των δύο αυτών κέντρων καί μία κάθοδο-δίοδο, η οποία χωρίζει την πρώτη δίοδο σε δύο τμήματα καί μας δίδει τον πρώτο Σταυρό.
Θείες Μονάδες είναι, μακροκοσμικώς επαναλαμβάνουμε, στο δεύτερο κέντρο. Από αυτές τις θείες Μονάδες προεκτείνονται αιώνιες Μονάδες, οί Άνθρωποι καί οί Αρχάγγελοι. Ώστε, αμέσως, οί Αρχάγγελοί διέρχονται διά της διόδου από το δεύτερο κέντρο προς το τρίτο κέντρο. Επομένως, στην φύση τους οί Αρχαγγελικές Οντότητες είναι Λογοϊκές. Όμως, διερχόμενοι διά της διόδου αυτής, αφήνουν αυτή την αυτοεπιγνωσιακή θα έλεγα ικανότητα που διαθέτουν καί την οποία έχει καί ο Άνθρωπος για να ενδυθούν την Αγιοπνευματική Υπερσυνειδησία. Καί έτσι βλέπουμε, όμως, καί την δίοδο από το τρίτο κέντρο προς το δεύτερο κέντρο. Προσέξετε στις διόδους, έχουμε δύο διόδους σε κάθε μία, καί όταν θα αρχίσουμε την θετική εργασία, θα δούμε ότι σε κάθε δίοδο έχομε την είσοδο από το ανώτερο στο κατώτερο κέντρο, καί την έξοδο από το κατώτερο κέντρο για να ανέλθουμε από εκεί που έχουμε προεκταθεί. Ώστε, σε κάθε δίοδο, έχουμε, άς πούμε, κάθοδο καί άνοδο, δεν έχουμε καλύτερες λέγεις να χρησιμο-ποιήσουμε, θα προσέξουμε στις καθόδους καί ανόδους, ή αλλιώς εισόδους καί εξόδους, κατά την Εκκλησία μας.
( Ὅθεν τὰς εἰσόδους, εὐλογῶν καὶ ἐξόδους, τὰ ἔργα κατεύθυνον ἐφ᾿ ἡμᾶς τῶν χειρῶν ἡμῶν, καὶ πταισμάτων τὴν ἄφεσιν, δώρησαι ἡμῖν ὁ Θεός·)
Τώρα έχουμε, μετά την κάθοδο τών Αυτοεπιγνωσιακών Οντοτήτων, το Πνεύμα Εαυτό μας. Εδώ θέλω να προσέξετε, μη φαντασθείτε ότι το Πνεύμα Εαυτός μας δε διαθέτει την απόλυτη αυτοεπιγνωσιακή κατάσταση. Εδώ, δηλαδή, ομιλούμε για κατάσταση ακόμα, η οποία είναι κάτι το αόριστο, σαν να μην υπάρχει. Ώστε, έχουμε την Απόλυτη, εδώ, αυτο-επιγνωσιακή μας φύση, καθ' όν χρόνον είμαστε ακόμη Πνεύματα, μέσα στην θεία Μονάδα Εαυτό μας.
Τώρα κατερχόμεθα από το κέντρο δύο στο κέντρο τέσσερα, το οποίο ευρίσκεται στην στήλη την Λογοϊκή. θα δούμε εκεί το σύμβολο που συμβολίζει την τριαδικότητά μας, καί το Σταυρό μέσα κόκκινο που συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία καί την ισορρόπησή τους. Εκεί ακόμα είμαστε Πνεύμα, έτοιμοι να διέλθουμε δια της Ιδέας του Ανθρώπου.
Τώρα, η Ιδέα του Ανθρώπου θα χωρισθεί σε δύο καταστάσεις, φύση καί έκφραση. Η φύση της Ιδέας του Ανθρώπου είναι είναι μέσα στο Απόλυτο Είναι, στον υπερνοητό κόσμο που είναι το Απόλυτο Είναι, στο Τρίγωνο προς τα πάνω. Εκεί στην πραγματικότητα είναι ο κόσμος των Ιδεών. Τώρα, όμως, συναντούμε την ιδέα Άνθρωπο, διερχόμενη δια της θείας Μονάδος, κατερχόμενη στο τέταρτο κέντρο, ακόμη Πνεύμα, αλλά ήδη, δε θα πω μορφοποιηθέν Πνεύμα σε Άνθρωπο, αλλά που πρόκειται να μορφοποιηθεί σε Άνθρωπο, έχει μέσα του την προδιάθεση.
Κατερχόμεθα, τώρα, από το τέταρτον κέντρο στο έβδομον κέντρον, στην ίδια στήλη. Εκεί βλέπουμε τον Ουράνιο Άνθρωπο να γίνεται Ψυχή Αυτοεπίγνωση, οντότης πλέον που θα γίνει φαινόμενο της ζωής.
Βλέπουμε εκεί, το σύμβολον, τον κύκλο, την αιώνια μας υπόσταση, το μαύρο σημείο μέσα στον κύκλο, το Πνεύμα Εαυτό μας καί την γραμμή προς δύο κατευθύνσεις που μας δίδει, πλέον, την θεία καί γήινή μας φύση καί κατάσταση.
Τώρα, από εκεί πως θα κατέλθουμε για να ενσαρκωθούμε ; Ασφαλώς προς το κέντρο τού ψυχικού κόσμου το ένατο σημείο, από το έβδομο στο ένατο σημείο, διά της διόδου από το έβδομο στο ένατο κέντρο, καί από εκεί, αφού ενδυθούμε το λεγόμενο ψυχικό μας σώμα, θα κατέλθουμε, θεία βουλήσει, δια της διόδου μεταξύ του ψυχικού κέντρου καί του κέντρου της παχυλής ύλης, το οποίο είναι αγνό, καθαρό ακόμα. Έχουμε το κίτρινο χρώμα, καί θα κατεβούμε να ενσαρκωθούμε, να ενδυθούμε το παχυλό μας υλικό σώμα. Κάτι ανάλογο γίνεται καί μακροκοσμικώς, από την πλευρά των Αρχαγγέλων, για να κατέλθουν να δημιουργήσουν, να μας δώσουν το παχυλόν μας υλικό σύμπαν.
Τώρα μικροκοσμικώς, έχουμε μέσα μας καί τα δέκα αυτά κέντρα. Όταν θα αρχίσουμε την εργασία μας θα αρχίσομε από το πιο κάτω κέντρο. Από το δέκατο. Πως; Πως θα ανέλθουμε, δια ποιάς διόδου; Δι' όλων, για να αποκτήσουμε τις εμπειρίες μας. Ο γήινος σας διδάσκαλος θα σας δώσει αυτό το σύμβολο με τις διόδους, εισόδους καί εξόδους από τα διάφορα κέντρα, συμβολικούς αριθμούς καί τα διάφορα, όπως θα τα ονομάσουμε, σκαλοπάτια, τα οποία έχουμε στην κεντρική κυρία λεωφόρο δίοδο. Μετά θα προσέξετε, παρ' όλο που έχουν αριθμούς οί δίοδοι αυτοί, έχουμεν την κεντρική, η οποία αρχίζει από το Απόλυτον Είναι Τρίγωνον προς τα πάνω καί κατέρχεται απ' ευθείας προς τα κάτω. Από το κάτω κέντρο μέχρι το πάνω, έχομε τις διόδους αυτές που θα τους δώσουμε ξεχωριστό αριθμό, για να εργασθούμε συγκεκριμένα πάνω τους στα διάφορα σκαλοπάτια.
Αρχίζουμε από το κάτω κέντρο, τώρα, το οποίο είναι παχυλή ύλη, το οποίο είναι στο σώμα του ανθρώπου τα γεννητικά όργανα, το κέντρο της εισόδου μέσα στην ύλη, μέσω αυτών των οργάνων, του ανδρός ή της γυναικός, καί των δύο αυτών Ψυχών Αυτοεπιγνώσεων, καί να γίνουν μια παρούσα προσωπικότης Αυτοεπίγνωση. Θα προσέξουμε, εδώ, τη διπολικότητα, δηλαδή στο κάτω κέντρο, το δέκατο, έχομε τρία σκαλοπάτια, τα οποία συμβολίζονται στον άνδρα με το πέος, το δεξιό όρχι καί τον αριστερό όρχι. Τα τρία σκαλοπάτια στην γυναίκα συμβολίζονται με την μήτρα, έδρα, την δεξιά ωοθήκη καί την αριστερή ωοθήκη. Ώστε, στο κάτω μέρος θα βρούμε τα τρία αυτά σκαλοπάτια καί δε θα ασχολη- θούμε πολύ με αυτά, διότι θα δούμε ότι είναι κάτω από την εποπτεία τόσον του Πανσυμπαντικού Λόγου, όσον καί του Αγίου Πνεύματος, θα ασχοληθούμε με την κεντρική δίοδο, διότι η κάθοδός μας προς υλοποίηση καί η άνοδός μας είναι διπλή. Όταν εξέλθουμε θα δούμε την κιτρίνη δίοδο, άνοδο καί κάθοδο, θα ασχοληθούμε καί με την άνοδο καί με την κάθοδο. Άνοδο προς το ψυχικό σώμα, κάθοδο από το ψυχικό σώμα προς τα κάτω.
Εκεί που έχω την σελήνη, τώρα, σύμβολον, ή τον πεντάκτινο αστέρα τής παρούσας προσωπικότητος Αυτοεπιγνώσεως. Καί τα χρώματα έχουν έννοια. Για να ανέλθουμε από εκεί, έχουμε τρία άλλα σκαλοπάτια μέσα στην δίοδο. Καί όταν θα ανέλθω καί θα εισέλθω μέσα στο ένατο κέντρο, θα βρω καί εκεί τρία σκαλοπάτια. Το κέντρο του πεντάκτινου αστέρα είναι το ηλιακό πλέγμα μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα. Επομένως θα εργαζόμενα καί στο σύμβολο, αλλά καί εντός του διπλού αιθερικού του υλικού μας σώματος στο ανάλογο μέρος. Εξερχόμενοι, έχουμε είπαμε, τρία σκαλοπάτια στο δέκατο κέντρο, τρία στην δίοδο προς τα άνω έξι, καί τρία εδώ, έχω εννέα σκαλοπάτια.
Τώρα, από εκεί έχω να πάω στο πάνω κέντρο, στο έκτο κέντρο που είναι ο ήλιος, στο σώμα μας είναι η υλική καρδιά. Έχω τρία στη δίοδο που χωρίζει η άλλη δίοδος, όπως θα προσέξετε, καί τρία πιο πάνω από αυτή καί άλλα τρία μέσα στο έκτο κέντρο. Από εκεί προς τα πάνω, πλέον, οί δίοδοι είναι πιο δύσκολοι για μας καί θα χρειάζονται πολύ αγνότητα καί καθαρότητα.
Θα ομιλήσουμε αργότερα γι' αυτά.
Είπαμε ότι η κεντρική στήλη του Δένδρου της Ζωής είναι Αυτοεπιγνωσιακή καί Αγιοπνευματική σε έκφραση. Θα έχουμε την έκφραση, θα έχουμε καί τη φύση, φύση που είναι ενέργεια Αυτοεπιγνωσιακή, η οποία είναι προς τα δεξιά όπως είπαμε, καί Αγιοπνευματική προς τα αριστερά, όπως θα προσέξετε. Πιο πολλά, όταν θα σας δώσει ο γήινος διδάσκαλος τα σύμβολα αυτά με τις διπλές διόδους καί θα αρχίσει πιο συγκεκριμένη εργασία εδώ στις διόδους, μέσω της δημιουρ- γίας πλέον νοητικών ειδώλων. Η όλη μας εργασία θα είναι νοητική καί αργότερα νοητή. Το μέσο που θα μετα-χειριστούμε θα είναι ο Νους, αφού τον καθαρίσουμε από τις φαντασιώσεις του υποσυνείδητου, καί, πλέον, θα έχουμε την δημιουργία κανονικών ειδώλων.
Στις διόδους αυτές δε θα συναντήσετε τα ίδια πράγματα όλοι σας, αλλά ως εκ της θέσεως της εξελίξεως σας. Πάντως τα κύρια σημεία είναι τα ίδια. Οί συμβολισμοί οί ίδιοι, θα ήθελα να κρατείτε σημειώσεις των εμπειριών που θα έχετε στις διόδους καί στα κέντρα, όταν θα κάμετε την ειδωλοπλαστική σας, την δημιουργική ειδωλοπλαστική, με την οποία θα εργάζεσθε με το γήινο σας διδάσκαλο. Ασφαλώς, ατομικά ο καθένας καί όχι συνολικά, θα θέλετε να τα συζητάτε, αλλά η εργασία θα γίνει καθαρά ατομική, διότι δε θα έχετε όλοι σας τις ίδιες ανάγκες καί τις ίδιες εμπειρίες. Το τέρμα, όμως, είναι κοινό, προσέξετε.
Τώρα, στις διόδους ένας θα νοιώσει πιο πολλή δυσκολία από τον άλλο, θα τις καλύψουμε, όμως, τις διόδους αυτές με ασφάλεια καί σύνεση. Οί Μεγάλοι σας Διδάσκαλοι με χαρά σας παρακολουθούν καί θα σας παρακολουθούν καί Άγγελοι καί Αρχάγγελοί, θα έλθετε σε επαφή καί με Αγγέλους καί με Αρχαγγέλους, να το έχετε αυτό υπ' όψη σας, να συν-ομιλήσετε μ' Αυτούς, όχι τα ίδια λόγια όλοι, όχι τις ίδιες ανάγκες όλοι. Γι' αυτό είπα ότι η ατομική σας εργασία θα γίνεται με το γήινο σας διδάσκαλο, καί εύχομαι πρόοδο.
Έχω να πω ακόμα αυτό το μάθημα καί τα επόμενα μαθήματα του Κύκλου των Ένδον δε θα δίδονται σε ανθρώπους που δεν είναι σ' αυτό το επίπεδο, διότι μάλλον θα βλάψουν παρά θα ωφελήσουν. Προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν. Μερικά πράγματα δικά σας, με τις εμπειρίες σας, μπορείτε με αγαπημένα πρόσωπά σας που είναι έτοιμα να τα δεχθούν να τα συζητήσετε. Όμως, χρειάζεται προσοχή. Τα άλλα μαθήματα του κύκλου των ψυχοθεραπευτών καί τα συνηθισμένα άλλα μαθήματα μπορείτε να τα μεταχειρίζεστε. Αυτά, όμως, θα ήθελα να τα κρατήσετε μυστικά.
Είπα, όχι διότι θέλουμε να τα κρατήσουμε μυστικά από τους άλλους.
Δεν δίδουμε στερεά τροφή στα νήπια, διότι μπορεί να τα σκοτώσουμε, καί ο Χρίστος είπε :
"Γάλα στα νήπια καί στερεά τροφή στους ενήλικες".
{ Επιστολή Αποστόλου Παύλου – Προς Εβραίους, Ε'(5) 11-14
« Περὶ οὗ πολὺς ἡμῖν ὁ λόγος καὶ δυσερμήνευτος λέγειν, ἐπεὶ νωθροὶ γεγόνατε ταῖς ἀκοαῖς. καὶ γὰρ ὀφείλοντες εἶναι διδάσκαλοι διὰ τὸν χρόνον, πάλιν χρείαν ἔχετε τοῦ διδάσκειν ὑμᾶς τινα τὰ στοιχεῖα τῆς ἀρχῆς τῶν λογίων τοῦ Θεοῦ, καὶ γεγόνατε χρείαν ἔχοντες γάλακτος καὶ οὐ στερεᾶς τροφῆς. πᾶς γὰρ ὁ μετέχων γάλακτος ἄπειρος λόγου δικαιοσύνης· νήπιος γάρ ἐστι· τελείων δέ ἐστιν ἡ στερεὰ τροφή, τῶν διὰ τὴν ἕξιν τὰ αἰσθητήρια γεγυμνασμένα ἐχόντων πρὸς διάκρισιν καλοῦ τε καὶ κακοῦ ».
και επίσης :
« μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. » Κατά Ματθαίον, ζ΄ 6. - Σ. τ. Ιόλαου }
Δεν είναι ούτε από εγωισμό, αλλά από φρόνηση, διότι εκτός του ότι δεν θα τα αντιληφθούν, θα τους βλάψουν ίσως, καί ίσως καί να βλάψουν αυτοί εσάς, όταν δεν είναι έτοιμοί. Προσέξετε !
Στο επόμενο μάθημα, ο διδάσκαλος θα σας δώσει τα σύμβολα αριθμημένα καί θα αρχίσουμε θετικότερη εργασία.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
ΓΥΜΝΑΣΜΑ (Ι)
Βρισκόμαστε, τώρα, στο 10ο κέντρο. Μακροκοσμικώς το 10ο κέντρο συμβολίζει την Γη καί κάθε ένα Ουράνιο Σώμα στην μορφή, αλλά κυρίως την παχυλή γη. Είπαμε στον άνθρωπο είναι τα τρία σκαλοπάτια που συμβολίζουν τα γεννητικά όργανα, δε θα ασχοληθούμε, είπαμε, μ' αυτά τώρα, θα ασχοληθούμε, μακροκοσμικώς. Επομένως, δε θέλω συγκέντρωση εκεί που είναι τα γεννητικά όργανα. Τώρα θέλω συγκέντρωση στη φύση, μέσα στη φύση. Καί θα δούμε ότι μέσα στη φύση, τόσον ο Θεός Απόλυτον Είναι, όσον καί ο Χριστός καί το Άγιον Πνεύμα εργάζονται, μορφοποιούν το Νουν καί μας δίδουν το φαινόμενο της Ζωής.
Αρχίζουμε, τώρα, να βρισκόμαστε, θέλω καθαρή ειδωλοπλαστική, σ' ένα κέντρο μέσα στον ωκεανό, πάνω στην επιφάνεια. Βλέπετε με την σκέψη σας έντονα ότι είσθε σ' έναν ωκεανό, παντού γύρω σας είναι ωκεανός, δε βυθίζεστε, είσθε στην επιφάνεια του ωκεανού. Από πάνω σας είναι ένας ολόλαμπρος ήλιος, είναι αρκετά μακριά από σας αυτός ο ήλιος τώρα, αλλά μεταξύ σας καί του ήλιου είναι η σελήνη. Την βλέπετε με αργυρόχρουν λαμπρότατο φως.
Τώρα, ξεχωρίστε την επιφάνεια του ωκεανού, εάν θέλετε ολόλευκη, εάν θέλετε λευκογάλαζη, αν θέλετε χρυσίζουσα, η με ασημί φως, όπως θέλετε. Όπως έλθει σε σας είναι ο βαθμός εξελίξεώς σας, μην καταβάλλετε προσπάθεια, θα δείτε εσείς πως θα το δείτε, καί συγκεντρωθείτε στο χρώμα που θα δείτε να έχει αυτή η επιφάνεια του ωκεανού.
Είπα δεν υπάρχει φόβος να βυθιστείτε, δεν μας ενδιαφέρει που στηρίζεστε. Είσθε εκεί. Τί είσθε; Ένα σημείο που δέχεται εντυπώσεις. Ξεχάστε το υλικό σας σώμα, ξεχάστε την προσωπικότητά σας, το όνομά σας, την εθνότητά σας, είσθε ένα κέντρο που δέχεται εντυπώσεις, είσθε η Ζωή.
Καί τώρα βλέπετε την ζωή γύρω σας σε μίαν της έκφραση, σε μία κατάσταση. Βλέπετε ελαφρά κύματα, κυμάτισμα πολύ ελαφρύ, αισθάνεστε τον αέρα να χαϊδεύει την επιφάνεια του ωκεανού. Ώστε, έχετε τώρα το υδάτινο στοιχείο, τον ωκεανό, καί τον αέρα. Αισθάνεστε μία γλυκιά θερμότητα που έρχεται μακριά από τον ήλιο, από πάνω σας, καί μία ευχαρίστηση που έρχεται από την σελήνη. Την βλέπετε πανσέληνο. Ο ήλιος είναι μπροστά σας, σηκώνετε το κεφάλι σας προς τα πάνω καί βλέπετε τον ήλιο. Μπροστά σας, όμως, ανατέλλει η σελήνη, δε χρειάζεται να σηκώσετε το κεφάλι σας να δείτε την σελήνη, πιο μεγάλη από αυτήν που την βλέπετε στην πραγματικότητα, αλλά με αργυρόχρουν φως.
Η σελήνη έχει λευκό αργυρόχρουν φως, ο ήλιος χρυσίζων φως. Προσέξετε τα χρώματα.
Τώρα, μπορείτε να πάρετε εισπνοές, όχι μέσον του υλικού σας σώματος. Νοιώθετε ότι εισπνέετε το φως το χρυσίζων, το αργυρόχρουν, ότι δέχεστε αυτό το φως. Είναι μία νοητική εισπνοή, δε χρειάζεται εκπνοή. Εισπνέετε. "Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον". "Τον άρτον", οποίος κατέρχεται εκ του ουρανού, καί όχι αποτέλεσμα του χώματος. Βλέπετε, διαρκώς εισπνέετε αγαλλίαση από την σελήνη, μία γλυκιά θερμότητα από τον ήλιο, σας χαϊδεύει το πρόσωπο ο αέρας. Συντονιστείτε, τώρα, με τα στοιχεία αυτά.
Αρκεί.
ΓΥΜΝΑΣΜΑ ( ΙΙ )
Τώρα βλέπουμε ότι βρισκόμαστε πάνω σ' ένα βουνό, στην κορυφή αυτού του βουνού. Γύρω μας βλέπομε χαράδρες. Βρισκόμαστε πάνω στο χώμα, βράχους, χαράδρες μεγάλες, αλλά με πυκνή βλάστηση πράσινη, δείτε το όπως θέλετε το πράσινο χρώμα. Βρίσκεσθε πάνω στην κορυφή ενός βουνού. Βλέπετε άλλες κορυφές χαμηλότερες γύρω σας, καί είναι όλα σκεπασμένα με δένδρα, με το πράσινο χρώμα. Κοιτάζετε κάτω στην πράσινη βλάστηση. Τώρα μπορείτε να δείτε καί το υλικό σας σώμα, καί το όνομά σας, καί την γήινη σας υπόσταση. Είσθε αυτός που είσθε, είσθε, όμως αυτό το βουνό. Τώρα η εργασία μας είναι στο δέκατο κέντρο.
Νοιώθετε να σας χαϊδεύει, όμως, το πρόσωπο καί το σώμα σας ο αέρας γύρω σας. Τώρα έχομε το χώμα καί τον αέρα. Τώρα μπορείτε να αισθανθείτε το σώμα σας καί ταυτόχρονα που κάμνετε αυτήν την ειδωλοπλαστική να νοιώθετε καί μέσα στο παχυλό υλικό σας σώμα. Τώρα αισθάνεστε μέσα στο παχυλό υλικό σας σώμα, ότι είσθε πάνω σ' αυτήν την κορυφή του βουνού, γύρω σας βλέπετε, είπαμε, την πυκνή βλάστηση. Στον αέρα καί πάνω μπροστά σας βλέπετε την πανσέληνο που σας δίδει μίαν ευχαρίστηση καί από πάνω από την κεφαλή σας τον ήλιο. Καί πάλι νοιώθετε αυτήν την θερμότητα του, γλυκεία θερμότητα. Τώρα, μπορείτε να εισπνέετε καί Δία των ρωθώνων. Βαρείες εισπνοές.
Εισπνέουμε το φως, την ζωίκότητα-αιθερικότητα, εισπνέουμε τον αέρα καί εκπνέουμε.
Τώρα εισπνέουμε καί εκπνέουμε. Τώρα αισθάνεστε ολόκληρο το υλικό σας σώμα μέσα στο 10ο κέντρο.
Οτιδήποτε δημιουργείστε σαν νοητικό είδωλο, είσαστε στο 10ο κέντρο καί, ταυτόχρονα, θα κάμετε την εργασία σας αργότερα καί στα άλλα κέντρα. Δεν είναι εύκολο να απαγκιστρώσουμε από την γη, από το 10ο κέντρο προς το παρόν.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Στην περίοδο που θα διέλθει ως που να έλθετε πάλι, θα διαλογίζεστε στο τί είναι το χώμα ( είπαμε Νους ), τί είναι η πέτρα, τί είναι βράχος, τί είναι οτιδήποτε χωματένιο καί, ταυτόχρονα, τί είναι τα οστά μέσα στο υλικό σας σώμα. Επίσης, θα διαλογίζεστε τί είναι το υδάτινο στοιχείο, τί είναι το νερό καί το αίμα. Τί είναι χώμα καί τί είναι το ύδωρ.
Θα ήθελα, επίσης, μέσα σ' αυτές τις δύσκολες ημέρες, όσοι μπορείτε να κάμετε εκσωμάτωση να ανέρχεστε ψηλά, να βλέπετε κάτω την Κύπρο, να ακτινοβολείτε από εκεί μέσον της καρδιάς σας την αγάπη πάνω στην Κύπρο σ' όλον τον κόσμο. Για μας δεν υπάρχουν Έλληνες καί Τούρκοι, υπάρχουν αδελφοί άνθρωποι καί θα θέλουμε να ανατέλλει η αγάπη μέσα στην ψυχή τους. Για το ότι έγινε ο φόνος αυτού του παιδιού, παρ' όλoν που αν πάρουμε ανθpώπινα καί γήινα την συμπεριφορά του, όπως λέγouν οί Τούρκοι καί εμείς ευθυνόμαστε. Θα πρέπει έντονα πλέον να ρίχνουμε την αγάπη σ' όλους καί θα θέλουμε να ανατείλει η αγάπη σ' όλους τους ανθρώπους.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντoτε.
3. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΚΕΝΤΡΟ 10 (4)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του φωτός και του πυρός, Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Επανερχόμεθα στο Σύμβολο της Ζωής.
Είμεθα στο κατώτερο κέντρο, το οποίο επάνω στο ανθρώπινο σώμα είναι τα γεννητικά όργανα, αλλά επάνω στο Σύμβολο της ζωής είναι ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, δηλαδή το παχυλό υλικό σώμα. Το σύμβολο της ζωής το βλέπετε επάνω σε μία επιφάνεια, και επάνω σε μία επιφάνεια, μόνον τις δύο διαστάσεις μπορούμε να απεικονίσουμε.
Όμως, όταν θα αρχίσετε τους διαλογισμούς σας, πολύ διαφορετικά θα δείτε τα πράγματα.
Το κατώτατο κέντρο συμβολίζει την παχυλή ύλη, τον πλανήτη Γη, το Ηλιακό σύστημα, τους γαλαξίες και οτιδήποτε παχυλό υλικό. Μετά έχουμε να δούμε αυτό το κάτω κέντρο, σαν κέντρο των τριών διαστάσεων. Επομένως, θα το δούμε σαν σφαίρα. Το κάτω κέντρο στους διαλογισμούς σας θα είναι μία μεγάλη σφαίρα, και μέσα σ' αυτήν την σφαίρα θα κάνουμε όλα τα άλλα μας γυμνάσματα. Έχουμε το κατώτατο κέντρο σαν μία σφαίρα- τα χρώματα, βλέπετε το χρώμα φως γύρω από την σφαίρα που θα αντιστοιχεί με το μέρος που εφάπτεται, δηλαδή την δίοδο που εφάπτεται, την Λογοΐκή ή την Αγιοπνευματική. Μετά έχουμε την εσωτερική της σφαίρας πλευρά, αλλά αυτήν δε θα την δούμε σαν πλευρά χρωματισμένη, αλλά μέσα στην σφαίρα να έχω εκείνο το φως, και το έχω στην δεξιά πλευρά κόκκινο σαν φλόγα, χωρίς να αναδύει όμως καπνό, και στην αριστερή πλευρά το έχω με το ιώδες, το υπεριώδες φως.
Ώστε έχω το χρώμα της εσωτερικής πλευράς της σφαίρας, αλλά και το διάστημα μεταξύ της σφαίρας και της πυραμί-δας. Έχουμε, μετά, το κάτω μέρος της σφαίρας, στο οποίο θα δώ ένα δάπεδο ολόλευκο.
Έχω μετά την πυραμίδα να στηρίζεται πάνω σε τέσσερεις πλευρές και να έχει τέσσερα τρίγωνα ή τέσσερις τριγωνικές επιφάνειες αυτή η πυραμίδα. Είπαμε στην δεξιά πλευρά έχω το ερυθρό χρώμα και στην αριστερή πλευρά έχω το ιώδες, υπεριώδες χρώμα. Μπροστά μας έχω το χρυσίζον φως και θα έλεγα κίτρινο καναρίνι χρώμα και πίσω μας έχουμε το ολόλευκο φως. Έτσι είναι οι επιφάνειες των τριγώνων της πυραμίδας και έξω και από μέσα.
Όμως από μέσα, παρ' όλον που έχω χρωματισμένες τις εσωτερικές επιφάνειες των τρίγωνων, δεξιά κόκκινο, αριστερά ιώδες, πίσω ολόλευκο και μπροστά μας χρυσίζων φως, το κενό μέσα στην πυραμίδα, μέσα στην οποία στεκόμαστε, είναι ολόλευκο φως, φως το οποίο ακτινοβολεί.
Θα δείτε ότι στέκεστε στο κέντρο αυτής της πυραμίδας, ντυμένοι μόνον την ολόλευκη στολή σας, κανένα άλλο ένδυμα, Θα δείτε ότι είναι γυμνό το σώμα σας σύμφωνα με το φύλο σας, και έχετε την στολή μόνο. Και την λευκή στολή δε θα την βλέπετε από ύφασμα, αλλά από λεπτή επιφάνεια λευκού φωτός, θα φύγουμε από τις έννοιες των τριών διαστάσεων. Ούτε και το υλικό σας σώμα θα το δείτε στο κέντρο της πυραμίδας σαν παχυλό υλικό σώμα, θα το δείτε μάλλον σαν σώμα μορφή που δε μας δίδει την έννοια του αυστηρώς στερεού, κόκκαλα, μύες, σάρκες, διάφορά μέρη του σώματος. Βλέπουμε τον εαυτό μας, είπαμε, να βλέπει μπροστά την πυραμίδα με το κίτρινο ή το χρυσίζων φως. Εκεί, τώρα, θα κάνουμε όλα τα άλλα μας γυμνάσματα μέχρις ότου εξέλθουμε από την πυραμίδα, δεξιά προς το κόκκινο φως, αριστερά προς το ιώδες φως, μπροστά μας το χρυσίζων φως σαν ήλιο, πίσω μας δε θα είναι ανάγκη, τώρα, ούτε να στρέφουμε προς τα πίσω, διότι είμαστε μέσα στο ολόλευκο φως, είμαστε πάνω στον παχυλό υλικό μας κόσμο.
Αργότερα, όσοι θα είναι Διδάσκαλοι και θέλουν να ερευνήσουν, θα διεισδύσουν μέσον του λευκού φωτός, αλλά εκεί θα συναντήσουν την αντίσταση, οι Καββαλιστές τα έλεγαν Κλιφόθ. Μπορούμε να τα πούμε τώρα δαιμόνια, είναι η υπονόμευση εκεί ξένων δυνάμεων προς την εξέλιξη. Εκεί μένουν τα διάφορα πνεύματα, άλαλα και κωφά, τα οποία οι Άγγελοι και οι Αρχάγγελοι απομονώνουν. Δεν θα χρειασθεί, τώρα, να κατέλθουμε, θα ανέλθουμε.
Πως θα ανέλθουμε; Μέσον της κεντρικής διόδου προς τα πάνω που είναι τόσο η Αυτοεπιγνωσιακή μας υπόσταση, όσο και η Αγιοπνευματική μας υπόσταση ή συνειδησιακή υπόσταση. Είμεθα μέσα στο κέντρο του τριγώνου.
Όταν θα είμεθα έτοιμοι να προχωρήσουμε, αφού είμεθα ενδεδυμένοι την Αρχαγγελική μας μορφή και ενδυμασία, θα προχωρήσουμε μπροστά. Και προχωρώντας μπροστά, είπαμε σε τρισδιάστατη αντίληψη πραγμάτων, μέσα στην σφαίρα θα προχωρήσουμε μπροστά και κατ' αρχήν δύο ή τρία βήματα, εισέρχεται η κεφαλή μας μέσα στο χρυσίζον φως του τριγώνου, με τα επόμενα βήματα εξέρχεται και εισέρχεται το στήθος μας, η καρδία μας μέσα στο χρυσίζον φως, και όταν προχωρήσουμε ακόμα, θα εξέλθουμε και θα και θα μείνουμε μέσα σ' ένα χρυσίζων φως.
Γύρω μας, παρ' όλον που θα έχουμε την λευκότητα μας, θα έχομε την λευκή μας φωτεινή στολή, θα έχουμε το χρυσίζον φως το Λογοΐκό να εισχωρεί μέσα στην μορφή μας, από εκεί θα προχωρήσουμε προς τα επάνω, τα τρία μεγάλα σκαλοπάτια, ή θα τις πω τρεις στοές, διότι θα μείνουμε σ' αυτές, έχουμε αρκετή εργασία να κάνουμε. Επαναλαμβάνω, κεντρική δίοδος είναι η Αυτοεπιγνωσιακή μας υπόσταση και η Αγιοπνευματική μας συνειδησιακή και πάλι φύση.
Επιστρέφουμε στο κέντρο της πυραμίδας, ευρισκόμαστε εκεί και βλέπουμε μπροστά. Τώρα στρέφουμε προς τα δεξιά, βλέπουμε την επιφάνεια του τριγώνου και το φως που φωτίζει το χώρο μεταξύ του τριγώνου και ημών, μέσα στο ερυθρό φως, καθαρό ερυθρό φως. Εκεί θα βλέπουμε ότι προΐστανται τού Λόγου οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ, οι Κύριοι του πυρός. Δεν θα τους αντιληφθούμε κατ' αρχήν, αργότερα, όταν προχωρήσετε, θα έρθετε σε επαφή με Μιχαήλ. Τώρα, όμως, προσέξετε τι θα πω. Που βρίσκεστε ; Μέσα στον διαλογισμό σας έχετε κάμει μια πυραμίδα σε αυτήν την μεγάλων διαστάσεων σφαίρα, αλλά ταυτοχρόνως βρίσκεστε στο κέντρο του ηλιακού πλέγματος.
Ώστε έχουμε δυο σημεία, ένα φαινομενικά μακροκοσμικό και ένα πολύ ατομικό, πολύ προσωπικό κέντρο που είναι το ηλιακό μας πλέγμα. Γιατί το ηλιακό πλέγμα, αφού η κάτω σφαίρα ισοδυναμεί μέσα στο παχυλό μας υλικό σώμα με τα γεννητικά όργανα. Ναι, αλλά είναι και με ολόκληρο το παχυλό υλικό σώμα, και ως κέντρο του παχυλού υλικού σώματος έχω το ηλιακό πλέγμα.
Εδώ, τώρα, θέλω προσοχή. Όταν λέγω ηλιακό πλέγμα δεν εννοώ συγκέντρωση επάνω στον ομφαλό, προς θεού, δεν θα δημιουργήσουμε ομφαλοσκόπους.
Ναι μπορεί ένας ομφαλοσκόπος να αποκτήσει ορισμένες δυνάμεις, αλλά δεν θέλουμε ομφαλοσκόπους. Εμείς θα εισχωρήσομε στο κέντρο, και το κέντρο είναι λίγα δάκτυλα μπροστά από την σπονδυλική στήλη, λίγα δάκτυλα μέσα, κανονικό σώμα φυσικά, το μέρος της κοιλίας σ' ένα κέντρο που είναι το σύνολο των γαγγλίων που αποτελούν το ηλιακό πλέγμα. Εδώ χρειάζεσθε και λίγες γνώσεις ανατομίας. Όταν λέγω λίγα δάκτυλα, δεν ομιλώ για έναν παχύ κοιλαρά, προς θεού. Ώστε θα βρούμε το πραγματικό κέντρο που θα το πω ηλιακό πλέγμα και εκεί θα αρχίσουμε εργασία. Από εκείνο το κέντρο θα αρχίσω την άνοδο. Άνοδο μέσα στο υλικό μου σώμα, αλλά και άνοδο μέσα σε μία άλλη νοητική κατάσταση με πλατείς ορίζοντες που θα γνωρίσω, γιατί εάν περιοριστείτε μόνο μέσα στο παχυλό σας υλικό σώμα, είναι πολύ περιορισμένος αυτός ο χώρος, πάρα πολύ περιορισμένος, θα πρέπει να αποκτήσομε την προέκταση της συνειδήσεώς μας και την προέκταση τής Αυτοεπιγνωσιακής μας υποστάσεως.
Λοιπόν τώρα εισερχόμεθα στο κέντρο τής πυραμίδας. Βλέπουμε μπροστά, είπαμε, με χρυσίζον φως, στρέφουμε προς τα δεξιά και βλέπουμε μέσα στο κόκκινο και προχωρούμε προς την εσωτερική επιφάνεια του τριγώνου. Η κεφαλή μας εισέρχεται μέσα στο φως αυτό. Το τρίγωνο δεν είναι στερεό, μπορούμε να διερχόμεθα και μπαίνουμε στα Βασίλεια των Μιχαήλ. Προχωρούμε και η κεφαλή μας περνά, μπαίνει σε πιο έντονο φως κόκκινο, η καρδιά μας μέσα στο κόκκινο του τριγώνου, προχωρούμε, βγαίνουμε από το τρίγωνο και είμαστε μέσα στο χώρο μεταξύ της εσωτερικής επιφάνειας της σφαίρας και της πυραμίδας.
Όταν θα προχωρήσουμε, θα φθάσουμε στο πρώτο σκαλοπάτι. Αυτό το πρώτο σκαλοπάτι, τώρα, είναι χρυσίζων φως ή καναρίνι φως και είναι, είπαμε, η δίοδος των δοκιμασιών και των μυήσεων, θα προχωρήσουμε στο πρώτο σκαλοπάτι και σε κάθε σκαλοπάτι θα βλέπουμε μία στοά, μεγάλη στοά. Το επόμενο σκαλοπάτι μας οδηγεί σε άλλη στοά, και άλλη στοά, και έχω δέκα στοές τέτοιες, στις οποίες θα εργασθούμε. Τώρα είμεθα στην πρώτη στοά. Εκεί με την σκέψη θα βρεθούμε σ' ένα δάσος. Αυτό είναι συμβολικό. θα ακούσουμε τους βρυχηθμούς του λέοντα, φοβερούς, είναι ο Λέων της Νεμέας. Εσείς είσθε ο Ηρακλής, τώρα, και πρέπει να σκοτώσετε το Λέοντα τής Νεμέας που είναι μέσα σας και είναι η οργή, ο θυμός. Το έχουμε προσδιορίσει αυτό. Πως θα τον σκοτώσουμε; Εδώ δεν χρειάζεται βοήθεια από κανέναν. Εσείς μόνοι σας θα μετρηθείτε με αυτόν, όμως προσέξετε, πριν να βάλετε τα χέρια σας στο Λέοντα που πολλές φορές σας δάγκωσε, σας μάτωσε, σας γρατσούνισε, γιατί αυτός μετά από μία φοβερή οργή και θυμό δεν ένοιωσε πληγωμένος, έστω και αν νίκησε, εάν νόμισε ότι νίκησε ποτέ, αποτέλεσμα της οργής δεν είναι η νίκη, είναι ικανοποίηση, ναι, κάποιου εγωισμού, ατομικού εγωισμού. Ώστε ο Λέων τής Νεμέας συμβολικά είναι η οργή, αλλά η ζωή του, η έκφρασή του είναι ο δικός σας εγωισμός. Ώστε πρέπει να σκοτώσουμε τον εγωισμό εντελώς μέσα μας. Από εκεί να αρχίσουμε.
Πνίγοντας τον Λέοντα τής Νεμέας πρέπει να πνίξουμε και τον εγωισμό μας.
Φυσικά αυτά είναι τα συμβολικά, διότι μόνον μέσω συμβόλων μπορεί ο άνθρωπος να αντιληφθεί την αλήθεια.
θα πρέπει να δείτε τον εαυτό σας σ' ένα χώρο, σαν ένα δωμάτιο του σπιτιού σας και μέσα σ' αυτό το δωμάτιο θα καθίσετε μπροστά σ' ένα τραπέζι, θα πάρετε το χαρτί σας, και με κόκκινα γράμματα, γιατί εδώ θέλουμε την δύναμη της αυθυποβολής και μετά θα συνεχίσουμε για να υποστούμε την δύναμη τής συνήθειας, της επανάληψης. Κάμετε αυτό το γύμνασμα, θα γράψετε με μεγάλα γράμματα : " Για κανένα λόγο και για κανένα πρόσωπο η για κανένα πράγμα δεν πρόκειται πλέον να οργισθείς ή να θυμώσεις." Αυτό θα το κάμετε αρκετός φορές, και κάθε φορά που θα το κάμετε, πάντοτε μεσημέρι εκεί που είναι ο ήλιος, θα καίετε αυτήν την κόλλα το χαρτί. Την ώρα που το καίετε θα βλέπετε με βαθειές σας εισπνοές, διότι ότι είναι γραμμένο αποτυπώνεται μέσα στο υποσυνείδητό σας.
Ώστε για κανένα λόγο, για κανένα πράγμα, για κανένα άνθρωπο δεν πρόκειται να εξοργισθώ, να θυμώσω.
Μη νομίσετε ότι κατ' αρχήν θα επιτύχετε. Ο εγωισμός σας επαναστατεί και σας λέγω παρουσιάζεται με χΐλιους δύο ύπουλους τρόπους. Εσείς θα είστε σταθεροί, διότι αυτήν την στιγμή αυτός που αγωνίζεται δεν είναι η παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπΐγνωση εαυτός σας, αυτή είναι το ένδυμα του εαυτού σας, ούτε και η Ψυχή Αυτοεπΐγνωση Εαυτός σας, είναι κάτι ενδιάμεσο που το λέγουμε τοποχρονικό εγώ, που ωστόσο αυτό το τοποχρονικό εγώ είναι πιο πολύ εαυτός σας από ότι είναι το παχυλό σας υλικό σώμα, είναι με μικρά γράμματα, όχι με κεφαλαία. Κάποτε θα γνωρίσετε το ΕΓΩ με κεφαλαία γράμματα, και τα τρία γράμματα, αλλά και αυτό οφείλετε να σέβεστε, διότι είναι μια από τις εκφράσεις της Αυτοεπιγνωσιακής σας φύσεως. Είναι το μέρος εκείνο του εαυτού σας, το φθαρτό που θα ενδυθεί την αφθαρσία και το θνητό που θα ενδυθεί την αθανασία, δεν είναι το παχυλό υλικό σώμα, το οποίο καθημερινώς πεθαίνει, πεθαίνει για να δημιουργείται, είναι αυτό το εγώ που είναι προσωρινός εαυτός σας.
Οποιαδήποτε βλάβη και εάν υποστεί το υλικό σώμα, δε βλάπτεται το εγώ, ούτε το μεγάλο ( ΕΓΩ ), ούτε το μικρό ( Εγώ ). Προσέξετε την λεπτομέρεια, και εάν ακρωτηριαστεί πολύ το υλικό σώμα και δεν είναι πλέον ικανή η προσωπικότητα να εκφρασθεί μέσον αυτού του εγώ, αποχωρεί το εγώ ακέραιο, τίποτε αυτό το εγώ με μικρά γράμματα ή με κεφαλαία
γράμματα που είναι ο εαυτό σας που καθρεπτίζεται μέσα στο παχυλό υλικό σώμα σαν μια μορφή αυτοεπιγνώσεως, αιώνιο και αυτό, δεν παθαίνει, δεν καίγεται, δεν πνίγεται, δεν πληγώνεται, δεν ακρωτηριάζεται, προσέξετε αυτή την λεπτομέρεια. Όταν θα προχωρήσετε στα γυμνάσματά σας και θα συγκεντρώνεστε σ' συτό το εγώ, απαλλαγμένοι πλέον της έννοιας ότι εγώ είναι το παχυλό σας υλικό σώμα, θα αντιληφθείτε το μεγαλείο της Αυτοεπιγνωσιακής σας φύσεως και υποστάσεως. Η Αυτοεπιγνωσιακή φύση σας είναι το ΕΓΩ με κεφαλαία γράμματα, η Ψυχή σας.
Η Αυτοεπιγνωσιακή σας υπόσταση είναι αυτό το εγώ με τα μικρά γράμματα που είναι μέσα στο μεγάλο ΕΓΩ, δεν είναι «άτι ανεξάρτητο, δεν είναι κάτι ανεξέλεγκτο, είναι κάτι με μικρά γράμματα, γιατί έτσι είναι η τοποχρονική του έκφραση. Είναι θνητό και φαίνεται, είναι αθάνατο και φαίνεται θνητό, είναι άφθαρτο και φαίνεται φθαρτό.
Οι αλλαγές πάνω στο παχυλό υλικό σας σώμα αντανακλούν πάνω σ' αυτό το μικρό εγώ και το επηρεάζουν. Όταν θα προχωρήσουμε στους άθλους, θα το γνωρίσουμε πιο πολύ αυτό το εγώ εαυτό μας, και θα μου πείτε, πως αυτό το εγώ με μικρά γράμματα θα μπει και θα νοιώσει το μεγάλο ΕΓΩ ; Δε θα διαλυθεί αυτό το εγώ με μικρά γράμματα και να μπούμε σε κάτι άλλο που είναι το μεγάλο ΕΓΩ ; Όταν είμεθα μέσα στο μικρό εγώ και προχωρούμε, διευρύνεται αυτό το μικρό εγώ, το πλάθουμε μέχρις ότου γίνει το μεγάλο ΕΓΩ, δε θα βλέπουμε δυο εγώ. Τώρα τα βλέπουμε. Όμως βλέπουμε μία γραμμή, ή βλέπουμε δύο άκρα, ωστόσο μία είναι η γραμμή. Έτσι και αυτό, το ένα άκρο του εγώ είναι με μικρά γράμματα, περιορισμένο τοποχρονικά και σαν σκέψη και σα συναίσθημα και σαν έκφραση και σαν εκδήλωση, αλλά το μεγάλο ΕΓΩ που δεν είναι τόσο περιορισμένο είναι το άλλο άκρο της φύσεώς μας. Ώστε το μικρό εγώ θα γίνει μεγάλο ΕΓΩ με την μετακίνησή μας, όχι τοποχρονικά, όπως την γνωρίζουμε, αλλά εξελικτικά, μέσον της εξελίξεώς μας.
Πως θα γίνει αυτό θα το εξηγήσουμε σε επόμενα μαθήματα.
Προχωρούμε στη δεύτερη στοά, στο δεύτερο σκαλοπάτι της διόδου αυτής προς τα δεξιά. Εκεί με τη σκέψη σας θα δείτε μία λίμνη δυσώδη, με πράσινο χρώμα, μέσα στην οποία είναι πολλά παράσιτα και η Λερναία ύδρα. Δεν θα είσθε μόνοι αυτήν την στιγμή, θα είναι μαζί σας ο Πρωτοκλής Ιόλαος, δηλαδή ο Φύλακάς σας Άγγελος που σας συνοδεύει. Μπαίνετε τώρα και πάλι μέσα στο ηλιακό πλέγμα που είναι αυτή την στιγμή το κέντρο όλων των επιθυμιών που στο βάθος είναι άλογες, παράλογες. Τις ξέρετε, τις βλέπετε γύρω σας μέσα στην κοινωνία, στους συνανθρώπους σας αυτές τις επιθυ-μίες. Πολύ λίγη χρήση της υπερουσίας που ονομάζουμε Νους και πολλούς βίαιους κραδασμούς των χαμηλών αλόγων επιθυμιών. Πρέπει να σκοτώσουμε την Λερναία Ύδρα.
Σκοτώνοντας μια επιθυμία θα δούμε ότι στην θέση της γεννιώνται άλλες δυο χειρότερες, φοβερότερες, με πιο πολλές απαιτήσεις, θα μπορέσομε όμως να νικήσουμε, αφού μας βοηθήσει ο συνοδός μας που η μυθοπλασία λέγει ότι είναι ο Πρωτοκλής που μπόρεσε, κόβοντας την κεφαλή, να κάψει το μέρος εκείνο με το πυρ και πυρ είναι ο Νους, η σκέψη, ο ορθολογισμός. Mε το να πολεμήσουμε μία επιθυμία, χωρίς να εξαντλήσουμε την δύναμή της μέσον του ορθολογισμού, να γνωρίσουμε την φύση της, να την εκμηδενίσομε, θα βλαστήσουν άλλες δυο. Όταν αποκοπούν όλες οι κεφάλες της Λερναίας Ύδρας, σκοτώσουμε την Λερναία Ύδρα, αφού προηγουμένως αντιμετωπίσουμε το φοβερόν εκείνον κάβουρα που δάγκωνε τα πόδια τα δικά μας και τα πόδια του συντρόφου μας για να σταθεί εμπόδιο.
Θα δούμε ότι στην θέση της λίμνης πλέον είναι μία λίμνη με ... Επομένως είναι ανάγκη καί το παίρνετε, δε θα το αποστερηθείτε. Τίποτα από τα υλικά αγαθά, τα οποία ως τώρα σας σκότωναν, σας δυνάστευαν, και παίρνουμε τα λόγια τού Πολύ Ηγαπημένου ( Ιησού Χριστού ). Ζητείσθε την Βασιλεία τών Ουρανών και τα πάντα θα σας προστεθούν. Τώρα έχουμε τον ορθό τρόπο να έχουμε εκ του Πατρός το ότι δικαιούμεθα, και σας λέγω δικαιούσθε πάρα πολλά, παρά πολλά περισσότερα από ότι ονειρευτήκατε μέσον των αλόγων επιθυμιών να αποκτήσετε. Διότι με τον τρόπο εκείνο της προσηλώσεως, της μέθης από την Κίρκην ύλη, τίποτα δε μπορέσατε να αποκτήσετε, να το πείτε δικό σας, ούτε και τίποτα να χαρείτε. Προσέξετε.
Ώστε συνεχίζουμε με τους δύο αυτούς άθλους. Θέλω ειδωλοπλαστική πλήρη, για να μπορέσουμε να έχουμε επιτυχίες. Επαναλαμβάνω, πρώτα θα δούμε ένα δάσος· να μουγκρίζει, να βρυχάται το Λέοντα της Νεμέας και ταυτόχρονα σκοτώνουμε την οργή μέσα μας, με τις απειλές της, με την κακή συμπεριφορά, και να κάμνομε τον παραλληλισμό, θα βλέπουμε ότι είμαστε στην πρώτη στοά, πρώτο σκαλοπάτι της διόδου για να νοιώθουμε πιο άνετα. Αν το παραλληλί-σουμε το μέρος αυτό με ένα από τα δωμάτια μας, το οποίο αγαπούμε, το γραφείο μας, ένα τραπέζι, αλλά ταυτόχρονα που θα γράφουμε αυτά που είπαμε, θα βλέπουμε ότι είμαστε στην συμβολική πρώτη στοά τής μυήσεώς μας.
► Επαναλαμβάνω. Για κανένα πράγμα, για τίποτε και για κανέναν άνθρωπο δε θα οργίζομαι.
Μεγάλη είναι η δύναμη της αυθυποβολής, μέσον αυτής καθαρίζεται το μέρος εκείνο του υποσυνειδήτου σας που είναι τώρα γεμάτο από αγκάθια, αποτέλεσμα της οργής που έχετε δείξει προηγουμένως. Γιατί λέγω, κάθε ένας που εξοργί-ζεται μπορεί να νομίσει ότι νίκησε, ή να νομίσει ότι έχει ηττηθεί. Και στις δύο περιπτώσεις δημιουργεί αγκάθια στην πραγματική του ζωή. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι με το να οργιζόμαστε και να πολεμάμε κερδίζουμε, θα μας κατα-ραστούν οι άνθρωποι θα πείτε, το προτιμά αυτό ο Πολύ Ηγαπημένος, ο οποίος είπε, παρά να οργισθούμε, όστις μας ραπίσει στην μια σιαγώνα να στρέφουμε και την άλλη. Πρώτα απ' όλα αυτό μας δίδει την υπομονή, την ανεκτικότητα, εξουδετερώνει την οργή που και το χειρότερο απαιτητικό θα τον κάμει να ντραπεί και να σιγήσει, να ηρεμήσει.
Ώστε, για κανέναν άνθρωπο, για κανένα λόγο δεν πρόκειται να οργιζόμαστε. Μην νομίζετε ότι με λίγα γυμνάσματα θα έχετε επιτύχει. Θα εργασθείτε πολύ μέσα σ' αυτήν την στοά, πάνω σ' αυτό το σκαλοπάτι. Και ακόμα περισσότερο θα χρειαστεί να εργασθείτε μέσα στην δεύτερη στοά που είναι η Λερναία Υδρα, θα προχωρήσουμε και σε άλλους άθλους, όμως παράλληλα από το άλλο μάθημά θα εισέλθουμε στην στοά της κεντρικής διόδου, προς τα πάνω, που είναι η Αυτοεπιγνωσιακή μας υπόσταση ακόμη. Η Αυτοεπιγνωσιακή μας φύση είναι πολύ αργότερα, μετά που θα περάσομε το κέντρο, το πραγματικό κέντρο του ηλιακού πλέγματος που είναι ο πεντάκτινος αστέρας.
Σας λέγω ότι έχει δουλειά πολλή επάνω στο Δένδρο και το Σύμβολο τής Ζωής, πολλή, παρά πολλή δουλειά. Όχι για λίγους μήνες, ή για λίγα χρόνια ή για μιά ζωή, αλλά για αιώνες. Και οι πιο πολλοί από σας την εργασία αυτή την είχαν αρχίσει από παλιά, και θα συνεχίσουν.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
ΓΥΜΝΑΣΜΑ ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΤΟΛΗΣ
Τώρα θα κάνουμε το γύμνασμά μας, θα ενδυθοΰμε την Αρχαγγελική μας Στολή.
Δεΐτε ότι εΐστε στο κέντρο της πυραμίδας. Στέκεστε. Εκεί που πατάτε είναι ένα δάπεδο από ολόλευκο φως. Βλέπετε τις τέσσερεις πλευρές της πυραμίδας. Βλέπετε τις εσωτερικός πλευρές του τριγώνου της πυραμίδας. Νοιώθετε τον εαυτό σας ολόγυμνο, με μια στολή ολόλευκη, όχι από ρούχο, από φως ...Δείτε το να γίνεται σαν ένα ωοειδές, και σιγά-σιγά να εξαερώνεται. Σχηματείστε, τώρα, κάτω ένα τρίγωνο, μέσα στο οποίο στέκεστε .Μπροστά σας η γωνία του τριγώνου εφάπτεται του κέντρου της πλευράς της πυραμίδας μπροστά σας. Οι άλλες γραμμές του τριγώνου είναι μέσα στις πλευρές της πυραμίδας πίσω σας. Το κάτω μέρος του τριγώνου είναι η κλειστή πλευρά της πυραμίδας.
Τώρα βλέπετε φλόγες, κιτρινόχρουν φώς οι φλόγες, όχι κόκκινες. Από τα αριστερά που προΐσταται ο Ραφαήλ, εισ-χωρούν μέσα στο τρίγωνο αυτό που στέκεστε, χαϊδεύουν τα πόδια σας, τους μηρούς, την κοιλιακή χώρα, παίρνουν κάτω από την δεξιά μασχάλη, χαϊδεύουν την δεξιά ωμοπλάτη και ανέρχονται πάνω από την άλλη πλευρά, σαν τρΐπτυχη φλόγα. Από την άλλη πλευρά τώρα του τριγώνου, προχωρεί πάλι χρυσίζον, κίτρινο φως, τώρα συμπλέκεται μαζί με την άλλη φλόγα, και αυτή χαϊδεύει τα πόδια, τα γόνατα, τους μηρούς, εισέρχεται και κάτω από την μασχάλη στην άλλη πλευρά, χαϊδεύει την ωμοπλάτη, χαϊδεύει την άλλη ωμοπλάτη από πάνω, και προεκτείνεται και αυτή σαν τρίπτυχη φλόγα από την πίσω μεριά. Τώρα, εισχωρεί ολόλευκο φως, φλόγα. Χαϊδεύει τα πόδια από πίσω, εισχωρεί, εισχωρεί από το κόκκινο, εισχωρεί από όλο το σώμα και ανέρχεται. Περνά το λαιμό, κάμνει το θυρεοειδή να ακτινοβολεί, από μέσα από την κεφαλή ανέρχεται πάνω από την κεφαλή μερικά δάκτυλα και ανοίγει σαν ένας ολόλευκος ωραίος Λωτός. Από το κέντρο του ... βγαίνει ένας όφις αργυρόχρους και αναπαύεται πάνω στα πέταλα αυτού του Λωτού.
Τώρα βλέπετε εκεΐ που είναι το στήθος σας τον εξάκτινο αστέρα. Δεν είναι δύσκολο να τον κάμετε. Το πάνω μέρος της γωνίας του εξάκτινου εφάπτεται του θυρεοειδούς. Το κάτω μέρος είναι στον σπλήνα και στο ήπαρ του τριγώνου προς τα πάνω. Το άλλο τρίγωνο από την δεξιά και την αριστερή μασχάλη κατέρχεται κάτω από τον ομφαλό, μέχρι των γεννητικών οργάνων. Τώρα έχετε μέσα στο στήθος τον εξάκτιvo αστέρα, ολόφωτο σε χρυσΐζον φως.
Στο κάτω μέρος αυτού του εξάκτινου αστέρα έχω τον πεντάκτινο αστέρα. Πάρτε βαθειές εισπνοές.
Να κάμετε συχνά αυτά τα γυμνάσματα σας. Όχι σπανίως.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
4. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – ΑΝΔΡΟΓΥΝΟ ( ερμαφρόδυτος ) - Αρχαγγελική Στολή (5)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός καί του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντoτε.
Eπανερχόμεθα στο Σύμβολο της Ζωής. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τα τέσσερα κάτω κέντρα του Συμβόλου. Είμεθα στο κατώτατο. Αυτό συμβολίζει την παχυλή ύλη, εννoώ τον πλανήτη σε κάθε τί το παχυλό υλικό, το οποίο κραδαίνεται σύμφωνα με τα τέσσερα στοιχεία. Δηλαδή στο μακρόκοσμο, μακροκοσμικώς έχουμε τον πλανήτη γη, τους πλανήτες, ηλιακά συστήματα, γαλαξίες καί ότι υπάρχει μέσα στην έννoια του χώρου. Εδώ βλέπουμε την έντoνη κίνηση, δόνηση, κραδασμό καί σ' αυτό το κέντρo μακροκοσμικώς έχουμε όλα τα φαινόμενα τής ζωής. Φαινόμενα τής ζωής, τα οποία θα γνωρίσoυμε μέσα στoν παχυλό υλικό κόσμο, το χώμα, μετά το υγρό στοιχείο, τις θάλασσες, τον αέρα, μετά το πυρ, παρ' όλο που δεν είναι αυτό ορατό μέσα στο κέντρo τού κέντρoυ αυτού, καί τον αιθέρα, στον αιθερικό κόσμο.
Βλέπουμε τρεις ανόδους, την μια στα αριστερά, καί καθόδους προς το κέντρο αυτό, την δίοδο την Αγιοπνευματική. Eχoυμε την κεντρική δίοδο, άνοδο καί κάθοδο, η οποία είναι του Απολύτου Eίναι Θεού Πατρός η απ' ευθείας κάθοδος στον παχυλό υλικό κόσμο. Καί έχoυμε στα δεξιά, πάλι με το ίδίο χρώμα, το xρυσίζον χρώμα, την άνοδο καί κάθοδο. Άνoδoς, όμως, καί κάθοδος του φωτός που "φωτίζει κάθε άνθρωπo ερχόμενo εις τον κόσμο".
Έχoυμε την Aυτoεπιγνωσιακή κάθοδο.
Ωστε, έχουμε τώρα τρεις επεμβάσεις, να τις είπω, πάνω στην παχυλή ύλη. Στο κέντρo αυτό έχουμε τρεις σταθμούς με την κεντρική στήλη ως πάνω τελείως στο Aπόλυτoν Είναι, έχουμε την κλίμακα του Ιακώβ, έχουμε διάφορα σκαλοπάτια, τα οποία θα ανέλθoυμε σιγά-σιγά καί με φρόνηση, καί κάθε σκαλοπάτι είναι καί ένας κόσμος.
Τώρα, μακροκοσμικώς, δηλαδή μέσα μας, το κέντρo αυτό που συμβολίζει τον πλανήτη, στο υλικό μας σώμα συμβολίζει ολόκληρο το παχυλό υλικό μας σώμα, σε χώρο όμως μέσα στο υλικό μας σώμα είναι οί δύο πόδες καί τα γεννητικά όργανα, τόσο στον άνδρα, όσο καί στη γυναίκα. Εάν σταθούμε μέσα στη στήλη αυτή, θα δούμε στον άνδρα το πέος καί τους δύο όρχεις. Το πέος είναι η κάθοδος της ζωής που είναι καθαρώς του Απολύτου Είναι, ο αριστερός όρχις είναι Aγιoπνευματικός καί ο δεξιός Λογοϊκός. Τώρα, πού γίνεται η αλλαγή στα ρεύματα από Λογοϊκά σε Αγιοπευματικά ; θα το αναλύσουμε αργότερα. Ώστε βλέπουμε τις τρεις θέσεις, καί στην γυναίκα έχω δεξιά ωοθήκη καί σάλπιγγες, αριστερή ωοθήκη και σάλπιγγες καί τον κόλπο, την έδρα της ζωής.
Φυσικά, μ' αυτά δε θα ασχοληθούμε στις συγκεντρώσεις μας, διότι αυτά είναι κάτω από το Άγιο Πνεύμα καί ενστικτωδώς ο άνθρωπος τα συνειδητοποιεί καί τα χρησιμοποιεί, σύμφωνα με του Αγίου Πνεύματος την θεία Βούληση. Στο κάτω κέντρο που βλέπουμε έχομε τις τρεις επεμβάσεις καί τις χωρίζουμε σε τρία σκαλοπάτια.
Φυσικά, συγκέντρωση δε θα κάνουμε στα διάφορα όργανα, αλλά πάνω στα σκαλοπάτια θα εργαστούμε. Ώστε, στο κάτω κέντρο έχω τα τρία σκαλοπάτια. Όταν θα ασχοληθούμε με την άνοδο μέσον τής κεντρικής στήλης, θα βλέπω την δίοδο με το χρυσίζον φως. Μέσα σ' αυτήν την δίοδο μέχρις ότου φθάσομε στο επόμενο κέντρο έχω άλλα τρία σκαλοπάτια.
Ώστε τρία καί τρία, έχω έξη σκαλοπάτια έως το επόμενο κέντρο που είναι της Σελήνης καί κάθε σεληνιακής φύσεως μακροκοσμικώς. Στο υλικό σώμα έχω το λεγόμενο ηλιακό πλέγμα, έχω άλλα τρία σκαλοπάτια μέσα σ' αυτό, όπου θα εργασθούμε. Σύμβολο αυτού του κέντρου είναι ο πεντάκτινος αστέρας, είναι εκεί που είναι η παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση Εαυτός μας. Ώστε, στο κάτω κέντρο είναι το υλικό σώμα. Σ' αυτό, όμως, το κέντρο μέσα στο διπλούν αιθερικό, το λεγόμενο ηλιακό πλέγμα, έχω την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση, έχω το υποσυνείδητο που αφορά στην παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση καί όλον τον κόσμο των στοιχειακών. Τον πεντάκτινο αστέρα, όταν θα αρχίσουμε την εργασία μας στα τρία σκαλοπάτια αυτού τού κέντρου, θα τον κάμνουμε με την σκέψη καί θα εισερχόμεθα μέσον των δύο κατωτέρων προεκτάσεων, τα οποία συμβολίζονται με τις δύο διόδους δεξιά καί αριστερά, όπως θα προσέξετε. Μέσον των διαφόρων αυτών διόδων θα εργασθούμε, τόσον Αγιοπνευματικά, όσον καί Λογοϊκά.
Ώστε είπαμε, σε αυτό το κέντρο έχουμε τρία σκαλοπάτια. Μόλις βγούμε από το κέντρο αυτό βλέπουμε τις τρεις διόδους, ανόδους καί καθόδους, καί βλέπουμε ότι στην κεντρική δίοδο, η οποία φθάνει μέχρι το κέντρο του ηλίου, δηλαδή της υλικής καρδίας στο παχυλό υλικό σώμα, έχω τον πρώτο σταυρό στην διασταύρωση των διόδων, προς τα πάνω άνοδο καί κάθοδο. Βλέπω, όμως, στις διόδους, στην μία από τα αριστερά που οδηγεί στο πυρ, στην Αγιο-πνευματική έκφραση, καί την άλλη στα δεξιά που οδηγεί στην Λογοϊκή έκφραση. Αυτές θα είναι καταστάσεις της παρούσας προσωπικότητας Αυτοεπίγνωσης, της Λογοϊκής Αυτοεπιγνωσιακής μας φύσεως καί της Αγιοπνευματικής μας συνειδήσεως. Πιο πολύ εδρεύει στην αριστερή πλευρά το υποσυνείδητο.
Βλέπουμε, τώρα, με τις δύο διόδους δεξιά καί αριστερά καί δύο διόδους από το κάτω κέντρο, πάλι δεξιά καί αριστερά να φθάνουν στο ίδιο κέντρο. Ώστε, στο ίδιο κέντρο, δεξιά καί αριστερά, θα φθάσουμε μέσον του παχυλού υλικού μας σώματος καί διπλού αιθερικού, αλλά καί μέσον του ψυχικού μας σώματος καί του διπλού αιθερικού του. Είπαμε η επαφή μας με τις Αρχαγγελικές Τάξεις, Αγιοπνευματικές Τάξεις, είναι στα αριστερά. Η επαφή μας στην άνοδο μας από το ηλιακό πλέγμα στην Αυτοεπιγνωσιακή μας φύση, η πρώτη επαφή μας με τον εαυτό μας Εγώ είναι προς τα δεξιά.
Τώρα, από το κέντρο αυτό του ηλιακού πλέγματος ή της σελήνης, όπως λέγαμε, μέχρι της καρδίας έχω άλλα σκαλοπάτια. Ώστε είπαμε, από το παχυλό μέρος έχω τρία σκαλοπάτια, τρία στην δίοδο έξι, άλλα τρία, εννέα μέσα στο κέντρο που θα συμβολίζεται με το ψυχικό σώμα καί μετά αρχίζω άλλα τρία σκαλοπάτια στο κέντρο του Σταυρού, δώδεκα. Από το κέντρο του σταυρού ως την καρδία έχω άλλα τρία σκαλοπάτια. Επομένως μέχρι το κέντρο της καρδίας έχω δέκα πέντε σκαλοπάτια. Ας σταματήσουμε εκεί, διότι κάθε σκαλοπάτι θα είναι καί διαλογισμός, όχι ένας πολλοί διαλογισμοί, καί θα εργασθούμε μέσον του Νου καί της ειδωλοπλαστικής στο να γνωρίσουμε, μέσον των διαφόρων ειδώλων που θα κάνουμε, δε θα είναι φαντασία, αλλά εργασία για να εισχωρήσουμε από τα σύμβολα, τα είδωλα, τις εικόνες μέσα στις έννοιες, μέσα στην πραγματικότητα τόσον του εαυτού μας παχυλού υλικού σώματος, της παρούσας προσωπικότητας Εαυτού μας, όσον καί να ανέλθουμε μέχρι την καρδία που είναι το κέντρο του Πανσυμπαντικού Λόγου.
Εκεί, στην πραγματικότητα θα δείτε στον εξάκτινο αστέρα μέσα το σταυρό, κόκκινο σταυρό. Εκεί είναι, κυρίως, η ισορρόπηση των τεσσάρων στοιχείων. Εκεί είναι καί η σταύρωση της παρούσας προσωπικότητας Αυτοεπιγνώσεως, για να πάμε στην ανάσταση πιο πάνω. Ας μείνουμε ως εδώ. Ο γήινος σας διδάσκαλος θα κάμει τα σχεδιαγράμματα αυτά καί τα σκαλοπάτια θα σας τα στείλει για να αρχίσουμε θετικότερες εργασίες πάνω σ' αυτά τα σύμβολα. Λέγω στην αρχή μικροκοσμικώς, μακροκοσμικώς δεν είναι δυνατόν προς το παρόν, διότι εάν δε γίνετε κύριοι της παχυλής ύλης, κύριοι της αιθερικής ύλης, κύριοί της ψυχικής ύλης ουσίας, κύριοι του Νου που κτίζει την παρούσα προσωπικότητα, δε μπορείτε να προεκταθείτε μακροκοσμικώς. Αργότερα, όμως, θα μπορείτε καί δε θα μπορέσετε προς το παρόν να έλθετε σε επαφή με τις ουράνιες δυνάμεις, διότι για να έλθετε θα πρέπει να προεκταθείτε μακροκοσμικώς. Όμως, θα έχουμε την θετική μας αυτή εργασία.
Έχω μία εισήγηση. Η εργασία σας αυτή θα είναι δική σας σύνδεση καί δεν θα γίνει θέμα φλυαρίας ή ικανοποιήσεως της περιέργειας αφελών. Μη ρίχνετε τους μαργαρίτες σας έμπροσθεν των χοίρων, μήπως τους καταχραστούν, ή μήπως τους μεταχειριστούν να σας βλάψουν θα τον βοηθήσετε, όμως καθόλου φλυαρία, καί αυτά τα μαθήματα είναι προτιμότερο να μην τα ακούσουν, έστω καί μαθητές του κύκλου της έρευνας της αλήθειας, έξω από τον κύκλο των ένδον.
Καί τώρα λίγη Ενάσκηση στην ειδωλοπλαστική. Έχουμε σ' αυτό το κάτω κέντρο τον παχυλό μας υλικό κόσμο, σκοτεινό κόσμο αν τον δούμε από πολύ ψηλά, από το Νου, την Υπερουσία Νου, αλλά αρκετά φωτεινά για μας που ζούμε πάνω σ' αυτόν τον παχυλό υλικό κόσμο. Δεν θα τον υποτιμήσετε, γιατί είναι ακριβώς ο κόσμος μέσα στον οποίο εκφράζει το Απόλυτον Είναι την Πολλαπλότητά Του στο κατώτατο πεδίο, δηλαδή την παχυλή ύλη, καί όταν την εκφράζει με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος καί του Χριστού Λόγου την εκφράζει στην εντέλεια. Εάν πάρετε ένα κοχύλι από το βυθό των θαλασσών καί το δείτε, θα δείτε αρμονία, ομορφιά καί το τέλειο στο ελάχιστο. Ώστε το τέλειο θα το βρείτε καί στο μέγιστο καί στο ελάχιστο. Το τέλειο θα το βρείτε στο γαλαξία, στον ήλιο, στο ηλιακό σύστημα, θα το βρείτε καί στο άτομο.
Ώστε, ο ερευνητής της αληθείας θα δει την θεία Πανσοφία, Παντοδυναμία καί Παναγαθότητα καί μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο, παντού γύρω του. Μέσα του Μακροκοσμικώς θα τον δεί γύρω του σ' όλες τις μορφές ζωής, όλες είναι μορφές ζωής, έστω καί αυτές που δε μας δίδουν την κίνηση, την μετατόπιση, όμως τα πάντα είναι έκφραση της ζωής. Μακροκοσμικώς γύρω μας στην φύση. Μικροκοσμικώς, μέσον της ενδοσκοπήσεως μέσα στο παχυλό μας υλικό σώμα. Ώστε, όταν θα αρχίσουμε την έρευνα πάνω σε κύτταρα, όργανα, στοιχεία μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα, βρισκόμαστε στα τρία σκαλοπάτια του κέντρου αυτού. Ακριβώς η εργασία μας πάνω στα τρία σκαλοπάτια 0α είναι μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα, προς το παρόν.
Η δίοδος από αριστερά προς τα κάτω είναι ο σπλην. Είναι από το σπλήνα που η Αγιοπνευματική, θα έλεγα, έκφραση της ζωής συντηρεί το παχυλό υλικό μας σώμα. Ώστε, για μας το κέντρο του πυρός προς τα αριστερά είναι ο σπλην, το ίδιο καί από το κέντρο του ψυχικού σώματος, καί πάλι είναι ο αιθέρινος σπλην. Προσέξετε. Ο σπλην έχει μεγάλη σημασία για την οικονομία του παχυλού υλικού σώματος καί είναι έδρα του πυρός. Εκεί σχηματίζεται το αίμα. Εκεί το αίμα παίρνει τις ιδιότητές του τις δημιουργικές από το Άγιο Πνεύμα για να συντηρήσει άτομα, κύτταρα καί όργανα. Δεν ξέρω τί πρεσβεύει η ορθόδοξη επιστήμη τώρα για τον σπλήνα, αλλά μία ασθένεια τού σπληνός μας δίδει την μεσογειακή αναιμία. Τί λέγει ο γιατρός ; Επομένως, το αίμα πυρ.
Από την αριστερή πλευρά, είπαμε, είναι ο σπλην. Από την δεξιά πλευρά βλέπουμε την Αυτοεπιγνωσιακή μας φύση. Εκεί είναι το ήπαρ. Το ήπαρ είναι δύο λοβοί, γιατί; Τον παλαιό καιρό, προτού ο άνθρωπος είναι άνδρας ή γυναίκα, η αναπαραγωγή δε γινόταν με τον τρόπο το γνωστό σήμερα, στο κατώτατο κέντρο η συνουσία, αλλά ορισμένη εποχή απέβαλε τον ένα λοβό του ήπατος ο θεός, έβγαζε το πλάσμα από εκεί ο ένας λοβός καί γεννιόταν το νέο πλάσμα, το οποίο τροφοδοτείτο τότε από τις ηλεκτρομαγνητικές καταστάσεις του πλανήτη καί την υγρασία. Έτσι γινόταν τότε ο πολλαπλασιασμός των ανθρώπων. Όταν αποβάλλονταν ο ένας λοβός, τότε προχωρούσε ο άλλος από κάτω, βλάστανε καί δεύτερος λοβός, υπήρχε πάντοτε μέσα στο σώμα του ανθρώπου αυτή η διπλή κατάσταση. Η μυθοπλασία λέγει : πήραν από το πλευρό του Αδάμ μία πλευρά καί έκαμε το νέo πλάσμα, την γυναίκα ο Θεός. Eπoμένως ως καί μέσα στην μυθοπλασία, στην Παλαιά Διαθήκη, θα δούμε αυτό το φαινόμενο.
Τώρα το παχυλό υλικό σώμα Αγιοπνευματικό, είτε είναι ανδρός είτε γυναικός, διατηρεί όλα τα όργανα της δημιουργίας, μερικά ατροφικά στoν άνδρα, όμως εν ενεργεία στην γυναίκα, άλλα ατροφικά στην γυναίκα καί εν ενεργεία στον άνδρα, καί αυτά θα τα μελετήσουμε. Σκεφθήκατε καμιά φορά οι μαστοί στον άνδρα ποιόν σκοπό έχουν ; Στην γυναίκα γνωρίζουμε. Θα δούμε όταν η θεία οικονομία χώρισε τα γένη, τα είδη, η θεία Πανσοφία επροίκισε τον ένα με ότι δεν είχε προικίσει τον άλλο, ώστε κα γίνει η ένωση, η σύνδεση, η δημιουργία. Για το υλικό μας σώμα θα μελετήσουμε καί σε επόμενα μαθήματα, στην μελέτη μας μέσα στα τρία σκαλοπάτια στο κατώτατο κέντρο.
Στώμεν καλώς εκ Κυρίω πάντοτε.
Καί τώρα θα κάνουμε το έργο μας που κανονικά είναι στο τρίτο κέντρο, από κάτω προς τα πάνω, στην καρδία, τον εξάκτινο αστέρα. Μερικοί τον γνωρίζετε καλώς.
Βλέπουμε με την σκέψη μας ένα δάπεδο ολόλευκο, με ολόλευκο φως. Στεκόμαστε με την λευκή μας στολή σ' ένα σημείο, καί από το σημείο αυτό βλέπουμε ένα τρίγωνο μπροστά μας, είναι η μία γωνία. Όταν απλώσουμε το δεξί μας χέρι πολύ πίσω είναι η μία γωνία καί όταν απλώσουμε το αριστερό μας χέρι είναι η άλλη γωνία. Ευρισκόμεθα σ' ένα τρίγωνο, τόσο μεγάλο, ώστε εάν ξαπλώσουμε δε φθάσουμε σ' ένα τρίγωνο της δεξιάς η της αριστερής πλευράς, είτε πίσω. Το βλέπουμε, τώρα, κα έχει χρυσίζων φως. Έξω από το τρίγωνο είναι ολόλευκο φως. Προσέξετε, το τρίγωνο συμμετρικό. Έχουμε ισοπλευρώσει το τρίγωνο οι αδελφοί του κύκλου των ένδον.
Τώρα βλέπουμε από τις γωνίες καί από τις πλευρές φλόγες κίτρινες, χρυσίζον φως, δεν έχουν καθόλου καπνό. Από την δεξιά πλευρά οί φλόγες προς τα μέσα χαϊδεύουν τα πόδια μας μπροστά, πηγαίνουν κάτω από την αριστερή ωμοπλάτη, αριστερή μασχάλη προς το δεξιό ώμο, καί η φλόγα αυτή ανέρχεται σαν τρίπτυχη φλόγα χρυσίζον φως, μη βλέπετε άλλο χρώμα. Από την αριστερή πλευρά του τριγώνου βλέπουμε να εισχωρούν πάλι οί φλόγες, συμπλέκονται με τις φλόγες που έρχονται από τη δεξιά πλευρά, πάλι χαϊδεύουν τα πόδια μας, μπροστά την κοιλία, περνούν κάτω από τη δεξιά μασχάλη, το δεξιό ώμο, ωμοπλάτη καί ανέρχονται πάλι σαν τρίπτυχη φλόγα.
Από την πίσω πλευρά, τώρα, εισχωρεί λευκό φώς, φλόγα, χαϊδεύει από πίσω τα πόδια μας, τους μηρούς μας από πίσω καί εισχωρεί από το ιερόν οστούν μέσα στο υλικό μας σώμα, αλλά καί απ' έξω και ανέρχεται σαν μιά φλόγα, βγαίνει από την κεφαλή και ανοίγει σαν ένας ολόλευκος λωτός. Από μέσα από αυτόν το λωτό βλέπουμε ένα ασημόχρουν φίδι, η κεφαλή του οποίου βλέπει μπροστά μας.
Πάρτε βαθειές εισπνοές και ενδυθείτε την Αρχαγγελική σας στολή και χαρά γίνεται παρά τοις Αγγέλοις δι ένα αδελφόν άνθρωπο επιστρέφοντα στην Αρχαγγελική του υπόσταση. Αυτές τις ιερές φλόγες τις έχουν και οι Άγγελοι καί οι Αρχάγγελοι, γι' αυτό τις έχουν εκλάβει πολλοί ενορατικοί σαν φτερούγες, είναι όμως φως, είναι από φως.
Κοιτάζετε, τώρα, μέσα σας ένα σταυρό, το κέντρο είναι στην καρδιά σας. Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτού τις μικρότητες της παρούσης προσωπικότητος Αυτοεπιγνώσεως που εκλαμβάνει σαν εαυτό του. Απαρνησάσθω εαυτόν, τοποχρονικές πρόσκαιρες αδυναμίες, επιθυμίες καί μικρότητες, απαρνησάσθω την σκιά του που εκλαμβάνει ως εαυτό του. Καί αράτω τον σταυρόν αυτού, να ο σταυρός σας, καί ακολουθήτω μοι για να ανέλθουμε. Καί είπεν εάν εγώ ανέλθω, ελκύσω προς εαυτόν πάντας, καί ανηλθε διότι κατήλθε. Θα ελκύσει προς τον Εαυτό Του κάθε οντότητα που κατήλθε από τον Πατέρα Θεόν, από το Απόλυτον Είναι. Ώστε η κάθοδος καί η άνοδος είναι το έργο μας.
Εισηγούμαι αυτήν την Αρχαγγελική σας στολή να την ενδύεσθε κάθε βράδυ πριν να κοιμηθείτε. Με την επανάληψη θα δείτε ότι θα σας γίνει μιά πραγματικότητα, θα δείτε ότι ευκολότερα θα μπορείτε να ενδύεσθε την Αρχαγγελική σας στολή καί να νοιώθετε πιο πολύ ζωντανοί από ότι νοιώθετε μέχρι σήμερα. Διότι είναι η Ζωή. Θα νοιώσετε κραδασμούς τέτοιους που θα έρχονται σαν ευλογία, από το ίδιον το Απόλυτον Είναι, δηλαδή την κεντρική δίοδο. Αργότερα με την ειδωλοπλαστική θα σχηματίσουμε ένα Ναό, μέσα στον οποίο θα υμνήσουμε το Απόλυτον Είναι καί θα εξυψώσουμε τον αιώνιο εαυτό μας, το αιώνιο μέρος που είναι το κέντρο της παρούσας προσωπικότητας εαυτού μας.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
5. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΚΕΝΤΡΟ 10 (6)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός και του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Επανερχόμεθα στο Σύμβολο της Ζωής, στο κάτω κέντρο. Σαν θέση το κάτω κέντρο πάνω στο υλικό μας σώμα είναι το ιερό πυρ, όμως είναι και ολόκληρο το παχυλό υλικό σώμα, σαν ύπαρξη μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο. Έχω να πω ότι όλα τα κέντρα είναι μέσα σε όλα τα κέντρα. Το κάθε ένα θα το συναντήσουμε μέσα σε όλα τα άλλα κέντρα καί θα έχει το ρόλο που έχει, την λειτουργία του. Ώστε στο πιο κάτω κέντρο που έχουμε εδώ, έχουμε όλα τα κέντρα σε ενέργεια, λειτουργία και έκφραση. Όμως σε κάθε ένα από τα κέντρα, θα δούμε το χαρακτηριστικό του κέντρου εκείνου καί τι είναι πού ασφαλώς το ένα ξεχωρίζει από το άλλο.
Θα δούμε πάνω στο σύμβολο της ζωής ότι όλα, ολόκληρο στηρίζεται πάνω στο φαινομενικά μαύρο χρώμα, με το οποίο συμβολίζεται για μας η απολυτότητα του Απολύτου Είναι. Οτιδήποτε άλλο υπάρχει, σ' οποιοδήποτε κέντρο και αν το δούμε είναι έκφραση του Απολύτου Είναι. Σαν έκφραση του Απολύτου Είναι μέσα στα διάφορα κέντρα θα δούμε τις διάφορες ζώσες μορφές, τις διάφορες υπάρξεις, τις διάφορες οντότητες σαν εκφράσεις του Απολύτου Είναι. Ώστε μέσα στο κάτω κέντρο που θα μελετήσουμε σήμερα, θα δούμε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα, τόσο σα σώμα, όσο καί σαν συνειδητή ύπαρξη, όχι Αυτοεπιγνωσιακή, προσέξετε την λεπτομέρεια, συνειδητή ύπαρξη.
Θα δούμε στο κέντρο αυτό τα διάφορα χρώματα. Στην δεξιά πλευρά, όταν το βάλουμε επάνω μας θα δούμε το καφέ, το κόκκινο που συμβολίζει το αίμα καί το χρώμα που συμβολίζει το χώμα. Στην άλλη πλευρά, την Αγιοπνευματική, θα δούμε το βιολετί χρώμα, καφέ χρώμα, το μπλε προς το σκοτεινό χρώμα καί θα τα ξεχωρίσομε μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο αυτά στην μελέτη μας, όταν θα προχωρήσουμε. Στην δεξιά πλευρά έχουμε την δίοδο από τον ίδιο το Χριστό λόγο. Τώρα συναντούμε την Αυτοεπιγωσιακή μας έκφραση, την βλέπουμε την δίοδο αυτήν σε καθαρό, φωτεινό, κίτρινο χρώμα. Στην αριστερή πλευρά μας θα δούμε την δίοδο προς τις Αρχαγγελικές Τάξεις του πυρός που μας δίδει την συνειδησιακή μας υπόσταση καί ολόκληρη την λειτουργία, κάτω από την εποπτεία του Αγίου Πνεύματος, του παχυλού μας υλικού σώματος. Από την δίοδο αυτή εισρέει μέσα στους κόσμους τους παχυλούς υλικούς, μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα ο δημιουργικός αιθήρ, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν.
Τώρα εισερχόμεθα στο κέντρο αυτό. θα δούμε στο πιο κάτω μέρος το τρίγωνο, κίτρινο προς τα κάτω, την είσοδο την Αγιοπνευματική, όσο και την Λογοϊκή. Το τι θα δούμε, τη μία πλευρά του τρίγωνου και μετά τις άλλες δυο πλευρές προς τη γωνία προς τα κάτω και η μία είναι η Αυτοεπιγνωσιακή μας υπόσταση δεξιά, και η Λογοϊκή μας υπόσταση αριστερά. Δεν θα ασχοληθούμε με αυτό το τρίγωνο προς τα κάτω, διότι ήδη είμεθα στο παχυλό υλικό σώμα στην συνειδησιακή του κατάσταση.
Τώρα, όμως, θα δούμε πάνω από το τρίγωνο αυτό ένα τετράγωνο. Αυτό συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία, το χώμα η κάτω πλευρά, δεξιά την αιθερικότητα, αριστερά το ύδωρ Αγιοπνευματικό και η πάνω πλευρά μας δίδει το πυρ. Από εκεί θα εισχωρήσουμε στο τρίγωνο προς τα πάνω τώρα. Έχουμε την κοινή πλευρά, πύρινη και πάλι στην δεξιά πλευρά την υπόστασή μας την Αυτοεπιγνωσιακή, όμως δυνάμει όχι εκφράσει, και αριστερά την συνειδησιακή μας υπόσταση σαν υποσυνείδητη έκφραση. Φυσικά αυτές τις δυο πλευρές, όταν θα αρχίσουμε το διαλογισμό μας πάνω στις πλευρές αυτές και πάνω στα τρίγωνα, θα δούμε σε ποια θέση στον καθένα μας είναι τώρα τόσο η Αυτοεπιγνωσιακή μας υπό-σταση, όσο και η συνειδησιακή μας φύση και υπόσταση. Πόσον είναι η επαφή μας με το Χριστό Λόγο Αυτοεπιγνωσια-κώς, ή με το Άγιο Πνεύμα Αγιοπνευματικώς.
Θα εργασθούμε πολύ πάνω στο κέντρο αυτό, τόσο στο τετράγωνο, στην τετρακτύ, όσο και στο τρίγωνο προς τα πάνω. Μέσα στο τρίγωνο προς τα κάτω, θα περιορισθούμε στο κέντρο του με μίαν δοξολογία προς την σύνθεση τόσο την Λογοική, όσο και την Αυτοεπιγνωσιακή, γιατί το κέντρο του τριγώνου προς τα κάτω είναι η πηγή του φωτός Χρίστου Λόγου που φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, και αυτό σε ότι αφορά ημάς σαν παχυλό υλικό σώμα και ως ζώσα ύπαρξη, ακόμα δεν εισερχόμεθα στην Αυτοεπιγνωσιακή μας υπόσταση. Εδώ ακόμα είναι μία υποσυνείδητη κατάσταση. Είδαμε την δίοδο προς τα δεξιά την Λογοική, την κάθοδό μας την γνωρίζουμε μια και είμαστε μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα και θα φροντίσουμε για την άνοδό μας στους διαλογισμούς μας.
Στην άνοδό μας έχουμε δέκα σκαλοπάτια, τα οποία θα δείτε στους πίνακες που θα σας δοθούν, όταν θα αρχίσετε το διαλογισμό σας. Προς την αριστερή δίοδο και πάλι έχουμε δώδεκα σκαλοπάτια. Τώρα δέκα Λογοϊκά, δώδεκα Αγιο-πνευματικά για να εισέλθουμε στην Αρχαγγελική μας φύση. Αυτά Θα τα δείτε στους πίνακες που θα σας δοθούν σε επόμενα μαθήματα και θα τους έχετε για να συγκεντρώνεστε, όταν θα κάμετε τους διαλογισμούς σας. Οι διαλογισμοί αυτοί θα πρέπει να γίνονται καθημερινώς, κάθε βράδυ. Για όσους θέλετε να προχωρήσετε στη Βασιλεία των Ουρανών εντός ημών, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν, θα αρχίσουμε να εισερχόμεθα.
Είχαμε πολλά χρόνια σπαταλήσει εξερχόμενοι μέσον των πέντε αισθήσεων καί επανεισερχόμενοι με εντυπώσεις μέσον των αισθήσεων μας. Τώρα είναι καιρός να αρχίσουμε μιαν, ας την πούμε, ενδοσκόπηση μέσα στη Βασιλεία των Ουρανών εντός ημών, προσέξετε. Και το κάτω κέντρον είναι ιερόν και Άγιον, όπως είναι όλα τα άλλα κέντρα, τα οποία θα γνωρίσουμε, τόσον μέσα στο παχυλό μας υλικό σώμα, επάνω στο διπλούν αιθερικό όμως αυτή την φορά, και αργότερα στο ψυχικό μας σώμα και το νοητικό μας σώμα, γιατί θα εργαστούμε σ' όλα τα σώματά μας αυτά.
Στο επόμενό μας μάθημα και συνάντηση θα έχετε όλοι έναν πίνακα τον οποίο θα πάρετε μαζί σας στα σπίτια σας και θα σας δοθεί ο τρόπος των διαλογισμών πάνω στον πίνακα αυτόν. Όσοι ειλικρινώς θέλετε να προχωρήσετε θα πρέπει να εργασθείτε πάνω στον πίνακα και μέσα σας. Και την ώρα που θα κάμνετε το διαλογισμό σας επάνω στον οδηγό πίνακα μέσον της ενδοσκοπήσεως θα εργάζεσθε μέσα στο διπλούν αιθερικό τού παχυλού σας υλικού σώματος, θα επανα-λάβουμε. Μέσον του κάτω κέντρου που είναι η έδρα του ιερού πυρός, σαν κέντρο του τριγώνου προς τα κάτω η γωνία του, θα δώσουμε δοξολογίες και ευχαριστίες στο Απόλυτον Είναι, στον Χριστό λόγο και στο Άγιο Πνεύμα.
Θα εισέλθουμε, είπαμε, στην τετρακτύ, στο τετράγωνο. Πιο πολλά θα πούμε στο επόμενό μας μάθημα.
Πώς θα συγκεντρωθούμε στα τέσσερα στοιχεία χώμα, πυρ, αιθέρα και ύδωρ; Πρώτη μας επαφή, φυσικά, θα είναι σα γνώση. Αργότερα, όταν θα δούμε αυτήν την τετρακτύ μέσα στα άλλα κέντρα, θα έλθουμε σε επαφή με τους Αγγέλους και Αρχαγγέλους των τεσσάρων αυτών στοιχείων, Προσέξετε. Επομένως, χρειάζεται από την συγκέντρωσή μας και το διαλογισμό μας, τώρα, προετοιμασία. Η βία δεν είναι καλός σύμβουλος, δε θα βιαζόμαστε, θα πρέπει να προχωρούμε συνετά, συνειδητά και με ασφάλεια. Όσοι ακολουθούν το σύστημα αυτό είναι ασφαλείς. Γιατί από πάνω τους, εκτός από την προέκταση, για να μην πω, στοιχειακών του γήινου σας διδασκάλου που παρακολουθεί τα γυμνάσματά σας έχετε και ουράνιους διδασκάλους που θα σας παρακολουθούν και θα σας βοηθούν, και χαρά γίνεται παρά τοις Αγγέλοις εν τοις Ουρανοίς για ένα θνητό που προχωρεί προς την αθανασία συνειδητώς.
Προσέξετε αυτούς τους λόγους του Πολύ Ηγαπημένου Ιησού Χριστού. Όμως χρειάζεται σύνεση και σιωπή. Αυτά τα μαθήματα δεν πρέπει να τα ακούσουν έστω και ερευνητές της αληθείας άλλων κύκλων, έξω κύκλων ή έσω κύκλων. Αυτά τα μαθήματα θα τα χειρισθείτε με πολλή σύνεση και προσοχή.
Για την εργασία σας πάνω στα σκαλοπάτια θα ασχοληθούμε στο επόμενο μάθημα, θα αρχίσουμε από την κεντρική δίοδο προς τα πάνω. Τα τρία σκαλοπάτια του κέντρου οδηγούν στον ψυχικό κόσμο. Αν θα εισέλθουμε εκεί, στο επόμενο κέντρο ακόμα, θα κατέλθουμε και θα ανέλθουμε μέσω της δεξιάς διόδου. Τα δέκα σκαλοπάτια προς το Λόγο που είναι το φως που φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενο στον κόσμο. Εμάς και το Εγώ μας θα γνωρίσουμε, το Εγώ μας προς την Αγιοπνευματική μας φύση θα γνωρίσουμε εκεί υποσυνείδητα και θα μας γνωρίσουν ενσυνείδητα Αρχάγγελοι και Άγγελοι, θα κατέλθουμε και πάλι για να ανέλθουμε μέσον της κεντρικής διόδου προς το λεγόμενο ψυχικό κόσμο για να γνωρίσουμε τόσον το υποσυνείδητό μας, όσον και την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση Εαυτό μας. θα εισέλθουμε μέσα στον πεντάκτινο αστέρα, θα χρειασθούμε πολλή εργασία.
Θα επαναλάβω ότι χρειάζεται σιωπή, σύνεση, θα κρατάτε σημειώσεις δικές σας για να τις μελετούμε.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Διδάσκαλος : Ποιά η διαφορά της λέξεως φαντασία με την Δημιουργική Σκέψη.
Η λέξη φαντασία δεν υπάρχει. Υπάρχει το υποσυνείδητο, και θα έλεγα ανάμιξη των ήδη υπαρχόντων μέσα στο υπο-συνείδητο προηγηθέντων μυητικών ειδώλων σε μία ανάμιξη άσχετη. Αυτό το αποκαλείς φαντασία. Τι μπορείς να φαντασθείς ; Υπάρχει το άλογο, το πρόβατο. Το ότι θα λέγαμε φαντασία είναι να μεταχειρισθείς το μυαλό σου σαν μια μηχανή, να μη γυρίζεις να πάρεις φωτογραφίες και εάν βγάλεις την πλάκα να τα συγχύζεις. Αποτύπωση πραγματι-κοτήτων με λανθασμένο τρόπο, και ποιος είναι υπεύθυνος γι' αυτό; Ο χρόνος, η πάροδος του χρόνου και η τοποθέτηση των πραγμάτων. Στην πραγματικότητα υπάρχει κακή τοποθέτηση υφισταμένων πραγματικοτήτων.
Και τί είναι Δημιουργική σκέψη; Να ξέρεις εσύ με την θέλησή σου ή τι παίρνεις από το υποσυνείδητο έτοιμο, ή τις ξαναδημιουργείς από την υπερούσια που ονομάζεται Νους, και αυτό ονομάζεται Δημιουργική σκέψη. Τώρα, τις περισσότερες φορές παίρνεις από τα ήδη υπάρχοντα και τα δουλεύεις με νέα ουσία, και αυτό είναι θετική εργασία. Αργότερα, όταν θα προχωρήσουμε επάνω στα άλλα κέντρα, θα μορφοποιούμε την Υπερουσία Νου σε πράγματα που δεν είδαμε ποτέ, θα τα δούμε μετά στην τότε πραγματικότητα. Δεν θα ανασύρουμε από το υποσυνείδητο, αλλά θα παίρνουμε από τους διάφορους κόσμους απ' ευθείας.
6. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (7)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός καί του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Να κοιτάξουμε στο Σύμβολο της ζωής δεξιά, μέσα στο τρίγωνο του Πανσυμπαντικού λόγου, θα δούμε το κέντρο μέσα στο οποίο έχουμε τις θείες Μονάδες της πολλαπλότητας του Πανσυμπαντικού Λόγου. Κάθε μία από αυτές τις θείες Μονάδες, άπειρες τον αριθμόν, είναι οντότητες και πάλιν άπειρες τον αριθμόν. εκεί, στις θείες Μονάδες, έχω τώρα την πολλαπλότητα του Χριστού λόγου. Όπως είναι ο Πατήρ, είναι και ο Υιός.
Όπως θα δείτε στο κέντρο αυτό έχω τρεις διόδους. Την μια δεξιά με το φως, είναι η οδός που θα κατέλθουν οι θείες Μονάδες για να εισέλθουν στην ιδέα άνθρωπο, να ενσαρκωθούν κάτω στην παχυλή ύλη. Στην άλλη προς τα αριστερά, την πύρινη, είναι οι διάφορες Αρχαγγελικές Τάξεις, αδελφοί μας, οντότητες προεκτάσεις της ίδια θείας Μονάδας με εμάς. Και μετά έχουμε την κεντρική δίοδο, και πάλι σαν φως και πυρ, γι' αυτήν θα μιλήσουμε μετά που θα ανέλθουμε από τον Νοητό Ήλιο προς τα πάνω. Από την δίοδο αυτήν δεν κατέρχονται, ανέρχονται.
Τώρα, θείες Μονάδες δεν υπάρχουν στην αριστερή πλευρά, την Αγιοπνευματική, του Αγιοπνευματικού τριγώνου; Ναι, και εκεί είναι άπειρες τον αριθμόν θείες Μονάδες, όμως αόρατες, ανέκφραστες καταστάσεις και όχι υποστάσεις. Αυτό είναι που μας δίδει και το Άγιο Πνεύμα απρόσωπο. Οι θείες Μονάδες εκεί έχουν αντίστοιχους αδελφούς οντότητες με τις θείες Μονάδες, τις Λογοϊκές. Ώστε, και από εκεί θα βρούμε τις Αρχαγγελικές Τάξεις. Στις θείες Μονάδες, τις Αγιο- πνευματικές, δε θα βρούμε οντότητες προς ενσάρκωση. Έχετε ο καθένας σας μιάν οντότητα αδελφόν του μέσα στο Αγιοπνευματικό κέντρο. Δεν θα συναντήσετε αυτόν τον Αρχάγγελό σας, παρά μόνον στην λύτρωση.
Αυτός από εκεί σας συντρέχει, σας παραστέκει, σας αγαπά, δε συνυποφέρει, διότι δεν είναι ενδεδυμένος ψυχικής ύλης.
Όταν κατερχόμεθα από την θεία Μονάδα εαυτό μας, είναι μερικές οντότητες αδελφοί μας από την ίδια θεία Μονάδα που κατέρχονται, ενώ άλλοι περνούν μέσον της πύρινης οδού προς την Αγιοπνευματική τους υπόσταση. Κατερχόμενοι, όμως, συνοδευόμεθα και από έναν Φύλακα Άγγελο. Ώστε, στην κάθοδο μιας οντότητας προς ενσάρκωση, υπάρχει και δεύτερη οντότης αδελφική, όχι η ίδια, είναι ο Φύλακας Άγγελος. Από την στιγμή της καθόδου μέχρι της στιγμής της ανόδου, μέσα στους αιώνες των αιώνων, συνυπάρχει, παρίσταται, συντρέχει και συνυποφέρει. Αυτός δεν έχει ενδυθεί την παχυλή ύλη, έχει ενδυθεί, όμως, την ανθρώπινη μορφή. Ώστε, εάν δούμε το Φύλακά μας Άγγελο, θα τον δούμε με ανθρώπινη μορφή, να μας μοιάζει καταπληκτικά, γιατί είναι, πάντοτε συντονισμένος μαζί μας.
Έχουμε δώσει κάποτε ένα μάθημα για το Φύλακα Άγγελο που θα ήθελα να το επαναλάβουμε, να το ξανακούσουμε.
Κατερχόμεθα ως δυάς. Ποιός, όμως, έχει τον πρώτο ρόλο, εμείς σαν οντότητες που κατερχόμεθα να ενσαρκωθούμε, ή ο συνοδός μας Φύλακας Άγγελος; Εμείς, διότι εμείς θα διανύσουμε την οδό, εμείς κατά την Αγία Γραφή θα πέσουμε, τρόπος του λέγειν, δεν είναι πτώση, κάθοδος, όχι πτώση. Εκείνος; Σε τι θα ωφεληθεί συνοδεύοντάς μας ως κάτω; Σε τί θα ωφεληθεί; Έχει να αποκομίσει από εμάς τίποτα; Έχει φύγει από την θεία Πανσοφία, Παντοδυναμία και Παν-αγαθότητα ποτέ; Έχει λερωθεί ; Όχι. Όμως τι γίνεται; Κραδαίνεται από την Λογοϊκή αγάπη για μας και για τους γύρω μας συνανθρώπους που εμείς αγαπούμε. Αυτό δεν είναι λίγο, να του δίδεται ευτυχία και ευκαιρία να αγαπά. Γιατί το πρώτο χαρακτηριστικό του Πανσυμπαντικού Λόγου είναι η Παναγάπη. Είναι ο βασιλεύς της αγάπης. Επομένως, το κέρδος του είναι να μας αγαπά, και αργότερα, όταν τον γνωρίσουμε, θα τον αγαπήσουμε, δε θα κερδίσει τίποτα μ' αυτό εκείνος, εμείς θα κερδίσουμε αγαπώντας τον, γιατί, έχω να πω κάτι. Εκείνος που αγαπά είναι που ωφελείται και όχι το αγαπόμενο πρόσωπο. Εδώ είναι που σφάλλουν οι άνθρωποι. Νομίζουν ότι όταν αγαπηθούν κερδίζουν. Όταν αγαπηθούν και δε μπορούν να φθάσουν στο ύφος της αγάπης εκείνου που αγαπά βλάπτονται, δε μπορούν να συντονι-στούν μαζί του, νοιώθουν υποσυνείδητα την θέση τους μειονεκτική. Επομένως, το να αγαπούμε είναι που έχει αξία. Το να αγαπούμεθα, θα πρέπει να δούμε εάν αξίζουμε αυτήν την αγάπη, διότι αυτός που δεν αξίζει αυτή την αγάπη και τον αγαπούν, μέσα στα σύμπαντα είναι μιά παραφωνία, μέσα στο θείο Λόγο. Κάποτε, είχε πεί ο μεγάλος διδάσκαλος: το να αγαπάς αυτούς που σε αγαπούν είναι ανθρώπινο, το να αγαπάς αυτούς που δε σε αγαπούν είναι θείο. Έτσι κάνει και ο Πατήρ θεός. Το να μισείς, όμως, αυτούς που σε αγαπούν ή και που σε μισούν είναι σατανικό. Προσέξατε σ' αυτό.
Λοιπόν, συνοδεύομενοι από το Φύλακά μας Άγγελο, κατερχόμεθα δια της οδού προς τα κάτω, προς τα μέσα μπορούμε να πούμε. Εισερχόμεθα στο δεύτερο κέντρο, πλέον, που είναι ο ουράνιος άνθρωπος, η ιδέα άνθρωπος. Το τρίγωνο με τον ερυθρό σταυρό. Ο ερυθρός σταυρός μέσα συμβολίζει τα τέσσερα στοιχεία στην νοητική τους κατάσταση. Εκεί θα πάρομε το μόνιμο νοητικό άτομο, πυρ, το μόνιμο ψυχικό άτομο, νοητικό ύδωρ, το μόνιμο παχυλό υλικό άτομο, αιθέρινο, και είναι η γραμμή του σταυρού προς τα κάτω. Η άλλη πλευρά είναι η αρχαγγελική θέση του Φύλακα Αγγέλου μας. Από εκεί θα κατέλθομε, παρ' όλο που έχουμε άλλες δυο διόδους πύρινες, όπως θα δείτε, κόκκινες, θα μιλήσομε γι' αυτές αργότερα. Η μία που οδηγεί προς τα αριστερά είναι μετά την θέωσή μας, για αφομοίωσή μας με τις Αρχαγγελικές Τάξεις των αδελφών μας, η άλλη δεν είναι προς τα κάτω, αλλά προς τα άνω, είναι άνοδος αντί κάθοδος.
Τώρα, από την ιδέα άνθρωπο, ενδεδυμένοι πλέον σαν μόνιμα άτομα όλους τους κραδασμούς της ύλης, παχυλής, ψυχικής, νοητικής, και κάτω θα κατέλθουμε τώρα, όχι για οντοποίηση, αλλά για αυτοεπιγνωσιακή υπόσταση, διότι δε θα μας οντοποιήσει το κέντρο αυτό. Εΐμασταν οντοποιημένοι, αιώνιοι, οντότητες, εφ' όσον εΐμασταν μέσα στην πρώτη μας θέση, μέσα στον Πανσυμπαντικό Λόγο τον Ιδιο, μέσα στη θεία Μονάδα εαυτό μας, έτσι θα τον πω. Στο κέντρο αυτό, τώρα, θα αρχίσομε να κτίζουμε μίαν αυτοεπιγνωσιακή κατάσταση. Προσέξετε, πάλι τις τρεις διόδους. Όταν βρεθούμε εκεί βλέπομε ότι η μία δίοδος είναι κάθοδος και όχι άνοδος, από την θέση του Πανσυμπαντικού Λόγου εν εκφράσει. Μετά έχουμε και την δίοδο προς τα αριστερά, και αυτή ημιπύρινη. Από τη στιγμή εκείνη, οι Αρχάγγελοι αδελφοί μας θα εισέλθουν μέσα σ' αυτό το κέντρο για να μας δώσουν ο καθένας τα δώρα του πριν την κάθοδό μας προς υλοποίηση. Εκεί είναι η επαφή μας ως αυτοεπιγνωσιακής υποστάσεως, υποσυνείδητα όμως, με τους Αρχάγγελους αδελφούς μας. θα εισρεύσουν στο κέντρο αυτό και θα μας παραλάβουν.
Όπως έχετε προσέξει, προτού κατέλθομε ακόμα, στην δεύτερη θέση κέντρο προς τα αριστερά, θα δείτε μία φωτεινή μορφή ανθρώπινη, θα δείτε τα ζώα, τα δένδρα, τα πτηνά, θα δείτε τα ερπετά σαν ιδέες μονάδες των ειδών αυτών που είναι καθαρά Αγιοπνευματικές. Από εκεί κατήλθε δια της αριστερής διόδου προς τα κάτω, υποσυνείδητα, Αρχαγγελικά, η μορφή άνθρωπος, οι ζωάνθρωποι, οι πρώτοι άνθρωποι των σπηλαίων. Αν διακρίνονταν εκείνοι για την σκέψη, δια-κρίνονταν για βίαια συναισθήματα, θα μιλήσουμε γι' αυτές τις καταστάσεις αργότερα, κατήλθαν αυτοί προς ενσάρκωση και είχαν ενσαρκωθεί σε ζωανθρώπους. Αυτοί ήσαν ερμαφρόδιτοι, δεν είχαν χωρισθεί σε γένη. Τότε κατήλθαν, όμως, από την δεξιά πλευρά, άρχισε η κάθοδος των Υιών του θεού και των υιών του ανθρώπου, το εγώ εαυτός μας, μετά που είχαν διέλθει δια της ιδέας του ανθρώπου και είχαν κατέλθει, κατά την ελληνική μυθολογία οι ημίθεοι, αυτοί που είναι σήμερα η φυλή πάνω στον πλανήτη, η σκεπτομένη, ορθολογιζομένη, η οποία ζει.
Ο πρώτος που κατήλθε τότε και πάντοτε, γιατί αυτή η κάθοδος γίνεται πάντοτε στον πλανήτη μας και σ' όλους τους πλανήτες, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν. Αυτή η περιγραφή είναι κάτι που γίνονταν πάντοτε, έγινε, γίνεται και θα γίνεται στους αιώνες και σ' όλα αυτά τα στάδια υπάρχουν οι κατερχόμενοι και οι ανερχόμενοί. Στην κλίμακα του Ιακώβ, είπεν ο Ιακώβ, βλέπω θεούς Αγγέλους καί Αρχάγγελους κατερχομένους καί ανερχομένους. Τώρα, προσέξετε την ελληνική μυθοπλασΙα. Αυτοί που κατέρχονται σαν Υιοί του θεού στους ζωανθρώπους να τους διδάξουν κάτι, έχουν καταδικάσει τον εαυτό τους από τον άρχοντα του κεραυνού, γιατί έδωσαν το πυρ, νοητή καί νοητική υπερούσια, στους ανθρώπους να τους κάμουν οντότητες σκεπτόμενες. Καί ο Δίας λέγει τον Προμηθέα, καί Προμηθείς γίνονται ανά πάσα στιγμή, καί Προμηθείς απελευθερώνονται από τον Ηρακλή ανά πάσα στιγμή. Τον είχε δέσει λέγει ο άρχων του πυρός, δηλαδή του κεραυνού, ο Δίας, σ' ένα βράχο, δηλαδή είχε ενσαρκωθεί σ' ένα ανθρώπινο σώμα καί ο βράχος αυτός είναι η σπονδυλική στήλη, είναι τα οστά, ενώ τα σχοινιά με τα οποία είχε δεθεί είναι τα νεύρα, οί αρτηρίες, οί φλέβες. Αρ-γότερα θα πούμε ποιό θηρίο αετός είναι αυτός που κατέρχεται καί του τρώει το συκώτι, καί καθημερινά αναπτύσσεται το συκώτι του, αυτό είναι πλέον κάθοδος από κάποιαν άλλη πλευρά του νόμου της χωριστικότητας, θα μιλήσουμε πιο λεπτομερειακά γι’ αυτές τις καταστάσεις.
Ο Ηρακλής καί ο Προμηθέας είναι ένα καί το αυτό πρόσωπο σε διπλή έκφραση έργου καί άθλων. Στην ελληνική μυθοπλασία βλέπουμε ότι ο κατελθών εκ του ουρανού, δηλαδή από τη δεξιά δίοδο προς τα κάτω ήταν υιός του Διός, του Απολύτου Είναι, καί όχι της Ήρας, αλλά της παχυλής ύλης, του χώματος. Καί σαν νήπιο έπρεπε να πνίξει στον ύπνο του τους δύο όφεις, είναι τα άκρα των δύο διόδων, να γίνει κύριος των δύο διόδων προς τα κάτω, των δύο μερών της ιδίας διόδου που κατέρχεται για να αρχίσει τους άθλους του. Τώρα, για την ανάβαση. Εμείς θα αρχίσομε αυτή την ανάβαση ταυτόχρονα από την κεντρική δίοδο καί την δεξιά δίοδο, αργότερα, όταν προχωρήσετε στο βαθμό μεγάλοι» διδασκάλου θα μπορέσετε να ανέλθετε την κλίμακα του Ιακώβ. Αλλά προηγουμένως, πρέπει να κερδίσουμε την άνοδό μας. Όπως θα δείτε στους πίνακες που σας έχουμε δώσει, η δεξιά δίοδος χωρίζεται σε δέκα μέρη, είναι οι δέκα άθλοι . Αυτούς έναν έναν θα μελετήσουμε καί με διαλογισμό θα κερδίσουμε μέσα στο υλικό μας σώμα, αλλά καί στην προσωπικότητα αυτοεπίγνωση εαυτό μας, να γιατί θα ανέλθουμε καί μέσον της κεντρικής διόδου προς τα πάνω.
Θα μπούμε στο σμαράγδινο βασίλειο του ψυχικού μας κόσμου καί μέσα στην πεντάλφα αυτή θα εργασθούμε για να κάνουμε την παρούσα προσωπικότητα εαυτό μας μέρος της αιωνιότητος. Από εκεί θα ανέλθομε στο μέσον της διόδου καί θα δούμε ότι θα ισορροπήσουμε μέσα μας τον αριθμό επτά (7), την τετρακτύ καί το τρίγωνο, θα ισοπλευρώσουμε το τρίγωνο που ονομάζουμε παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση εαυτό μας. θα μπορούμε, τότε, να κινούμαστε προς τα δεξιά που είναι το κέντρο μας καί προς τα αριστερά μέσα στο κέντρο της διόδου, θα έχουμε κερδίσει την έννοια του αριθμού επτά (7). Όμως, έως ότου να φθάσουμε τον αριθμό επτά (7) σαν παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση ο καθένας μας θα πρέπει να εξαντλήσομε τις αντίξοες επιδράσεις του πεντε (5). Πως θα το επιτύχουμε; Εκεί μέσα στην πεντάλφα θα βρούμε τις πέντε φρόνιμες παρθένους που είχαν έλαιο και ανέμεναν το νυμφίο, αλλά και τις πέντε μωρές παρθένους, τις οποίες θα τοποθετήσουμε μέσα στην παρούσα προσωπικότητα αυτοεπΐγνωση.
Ώστε δε θα μας χρησιμεύσει μόνο η ελληνική μυθοπλασία των προγόνων μας, αλλά και όλες οι παραβολές του θεανθρώπου. Διότι ο θεάνθρωπος, ο Πολυηγαπημένος γνώριζε καλώς την ελληνική μυθοπλασία. Δεν ήλθε τίποτα να καταργήσει, αλλά ήλθε να εξηγήσει και να συμπληρώσει. Όταν ο Φίλιππος και ο Νικόδημος που ήταν μύστες των Ελευσινίων μυστηρίων ήλθαν να τον δούν και να γίνουν μαθητές Του είπε το "Νυν εδοξάσθη ο Υιός του ανθρώπου" δέχθηκε το Φίλιππο, και θα προσέξετε, μετά την πεντηκοστή. Ο Φίλιππος ήταν ο μόνος μαθητής άνθρωπος που μπορούσε να κάνει εκσωματώσεις ενσυνείδητες, υλοποιήσεις και αφυλοποιήσεις και να απέλθει από την σκηνή των διαμαχών των αποστόλων και από άλλα κέντρα και πεδία με τον επίσης απομονωθέντα αδελφό του Ιωάννη εργάζονταν για να σιγήσουν τα ανθρώπινα πάθη. Οι πράξεις των αποστόλων ομιλούν για το έργο στο υλικό πεδίο των διαφόρων αποστόλων. Υπήρχε, όμως, και μία άλλη πλευρά των πραγμάτων που είχε ισορροπήσει, είχε κάμει το Χριστιανισμό να επιβιώσει. Το έργο των αποστόλων από τους άλλους κόσμους, ψυχικούς και νοητικούς. Γι' αυτήν την εργασία θα μιλήσουμε πολύ αργότερα, όχι τώρα. Τώρα θα περιορισθούμε στο να ισορροπήσουμε τα τέσσερα στοιχεία.
Μέσα στον πίνακα που δώσαμε θα δείτε 4 τρίγωνα με βάση τα τετράγωνα, και μέσα σ' αυτά τα τέσσερα τρίγωνα θα γίνει η πρώτη μας εργασία, θα δούμε την βάση που είναι το δάπεδο, λευκό, φωτισμένο στο κέντρο που ευρισκόμεθα, θα δούμε προς τα δεξιά μας, όταν στρέψουμε το βλέμμα μας, το κόκκινο τρίγωνο από όπου εισρέει μέσον του Αρχάγγελου Μιχαήλ η ενέργεια, η ρομφαία η φλεγόμενη και περιστρεφόμενη, φυσικά έξω από το τρίγωνο θα μπορέσουμε να πάμε, να βγούμε αργότερα. Αν στρέψουμε προς τα αριστερά θα δούμε το τρίγωνο μέσα στο ιώδες φως, και εισρέει από εκεί μέσα προς εμάς η ενέργεια η Αγιοπνευματική του Αρχάγγελου Ραφαήλ, θα στρέψουμε το πρόσωπό μας τώρα μπροστά. Έχουμε δεξιά μας το Μιχαήλ, αριστερά μας το Ραφαήλ, πίσω μας τον Ουριήλ μέσα σ' ολόλευκο. Δεν θα ασχοληθούμε τώρα μ' αυτό το τρίγωνο, αργότερα θα εργασθούμε πάνω σ' αυτό.
Μπροστά μας έχουμε το τρίγωνο με το χρυσίζων φως. Αυτό το χρυσίζον φως τώρα είναι η καθαρώς η παν συμπαντική Λογοϊκή επίδραση επάνω μας. Ώστε, καθ' ον χρόνον είμαστε μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα, στο κέντρο αυτού του δαπέδου με τη λευκότητα, είμαστε διαρκώς κάτω από την ενέργεια του Μιχαήλ, του Ραφαήλ, του Ουριήλ και του Λόγου, απ' ευθείας του Λόγου. Που θα βρούμε τον Γαβριήλ; Όταν θα μπορούμε είτε δεξιά, είτε αριστερά να προχωρήσουμε, θα βρούμε το λευκογάλαζο φως. Παντού όπου είναι το λευκογάλαζο φως που κολυμπά μέσα η παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση εαυτός μας, το λευκογάλαζο φως, το οποίο εγκλείουν οι δύο δίοδοι, η Λογοική και η Αγιοπνευματική, και οι άλλες δίοδοι είναι τα βασίλεια του Γαβριήλ. Μέσα στο λευκογάλαζο φως είναι που θα γνωρίσουμε την ηρεμία και την ανάπαυση.
Μέσα στις πύρινες φλόγες του Μιχαήλ θα δούμε το φαινόμενο της ζωής, της κυκλοφορίας του αίματος, τον εμπλου-τισμό των αιμοσφαιρίων και των κυττάρων μας με την θερμότητα. Στην πλευρά του Ραφαήλ θα δούμε το κτίσιμο του παχυλού υλικού μας σώματος, φλεβών, αρτηριών, καρδίας, συμπράττουν πολλές Αρχαγγελικές Τάξεις για να κτίσουν το παχυλό σας υλικό σώμα, το Ναό του θεού, για να κατοικήσετε μέσα εσείς. Όμως αυτά είναι φαινόμενα μέσα στο χώρο και στο χρόνο για να μπορέσουμε να γίνουμε κύριοι του πυρός, κύριοι του αιθέρος, αλλά η φύση μας σαν παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση, πεντάκτινος αστέρας, κολυμπά μέσα στο λευκογάλαζο φως. Από εκεί θα αρχίσει να αναπτύσσεται, να ζει η παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση εαυτός μας. Στην παρούσα προσωπικότητα αυτοεπί-γνωση θα δούμε την ενέργεια και των Μιχαήλ και των Ραφαήλ. Αν δεν την ισορροπήσουμε, όμως, η ενέργεια αυτή θα γίνει οργή, θυμός και θα είναι διαλυτική ενέργεια και όχι δημιουργική ενέργεια. Αργότερα θα μελετήσουμε τις δύο φάσεις κάθε μορφής ενεργείας, την δημιουργική και την διαλυτική και θα μάθουμε την ισορρόπηση αυτών των ενεργειών.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
ΓΥΜΝΑΣΜΑ
Εκεί που βρίσκεστε, κλείστε τα μάτια σας να δείτε ένα δάπεδο ολόλευκο. Βλέπουμε τις τέσσερεις πλευρές αυτού του δαπέδου και από κάθε πλευρά βλέπουμε άλλες δύο πλευρές να μου δημιουργούν ένα ισόπλευρο τρίγωνο. Βλέπουμε το ισόπλευρο τρίγωνο μπροστά μας μέσα σε χρυσίζον φως. Βλέπουμε δίπλα μας πάλι το ισόπλευρο τρίγωνο, προς τα δεξιά μας σε κόκκινο φως, το τρίγωνο αριστερά μας το βλέπουμε σε ιώδες φως. Πίσω μας το τρίγωνο είναι λευκό φως. Δείτε τα τρίγωνα αυτά, δηλαδή στο κέντρο του πρώτου είναι οι άνω γωνίες των τριγώνων, ισόπλευρα τρίγωνα. Όση είναι η πλευρά κάτω κάθε τριγώνου, είναι και οι πλαϊνές πλευρές προς τα πάνω, και στο κέντρο αυτής της πυραμίδας τώρα με τα τέσσερα τρίγωνα είμαστε μέσα στην ολόλευκη στολή μας. Αναπνεύστε βαθειά και βλέπετε να εισρέει από το κόκκινο τρίγωνο φως πυρ, να εισχωρεί μέσα στο σώμα σας. Από το αριστερό τρίγωνο βλέπετε ιώδες φως να εισχωρεί μέσα στο σώμα σας και πάλι από τα αριστερά δε συμπλέκονται οι ακτίνες αυτές. Από πίσω σας βλέπετε να εισχωρεί ολόλευκο φως.
7. ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΝΕΜΕΑΣ (8)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός καί του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Είχαμε πει ότι το Σύμβολο της Ζωής, το οποίο μελετούμε, μας δειχτεί σε πολύ μικρή αναλογία, σε μικρογραφία, τόσο το μακρόκοσμο, όσο καί το μικρόκοσμο, καί θα εργασθούμε πάνω σ' αυτό το Σύμβολο της Ζωής. Ομως, πώς θα εργασθούμε; Πρέπει τα αρχίσουμε με τον ορθό τρόπο. Πρώτον Είχαμε πει στα μαθήματα μας τί είται το Απόλυτον Είναι μέσα στην θεία Του αυτάρκεια, ότι είναι η ζωή. Είχαμε πει, επίσης, ότι το Απόλυτον Είναι μέσα στην θεία Του αυτάρκεια θέλησε τα εκφράσει τον Εαυτό του με το θείο τρόπο, καί αυτή η εκλογή ονομάζεται θεία ευαρέσκεια. Από την στιγμή εκείνη έχει δημιουργηθεί ο Νους. Καί Είχαμε πει σε άλλα μαθήματα ότι ο Νους δεν είναι ούτε ο Χρίστος Λόγος, ούτε το Άγιον Πνεύμα, αλλά ο Νους είναι το μέσον δία του οποίου ο Χριστός Λόγος, το Απόλυτον Είναι στην απόλυτη Λογοϊκή Του έκφραση, εκφράζεται σαν Πανσυμπαντικός Λόγος το ίδιον. Καί ο Νους είναι το μέσον, δια του οποίου το Απόλυτον Είναι, τώρα δυναμικά σαν Άγιο Πτεύμα, θα εκφράσει την θεία Του πανσοφία, παντοδυναμία καί παναγαθότητα.
Τώρα προσέξετε: το Άγιον Πνεύμα θα εκφράσει το Απόλυτον Είναι μέσον του Νου στη θεία Του πανσοφία, παντο-δυναμία και παναγαθότητα. Ο Χριστός Λόγος, ο Πανσυμπαντικός Λόγος, θα εκφράσει το Απόλυτο Είναι μέσον του Νού στην θεία Του πανσοφία, παντοδυναμία καί παναγαθότητα, αλλά τώρα η παναγαθότης παίρνει μίαν άλλη μορφή, την Λογοϊκή. Ώστε ο Πανσυμπαντικός Λόγος τώρα χειρίζεται την πανσοφία του Νου για τα εκφρασθεί ως παναγαθότης, παναγαθότης καί πάλι. Γι' αυτό, μέσον του Πανσυμπαντικού Λόγου, που είναι το φως το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, μέσον αυτού του φωτός διέρχονται οί αιώνιες θείες οντότητες, προεκτάσεις της θείας μονάδας, για τα παρουσιάσουν τον εαυτό τους, ύπαρξη Λογοϊκή.
Τα άλογα ζώα, τα φυτά, όλα όσα υπάρχουν στο ζωικό βασίλειο, εκφράζονται μέσον του Αγίου Πνεύματος. Μα το Άγιον Πνεύμα, δε μας δείχνει Αυτοεπιγνωσιακή Απόλυτη Φύση, αλλά την Απόλυτη Πανσυνειδησιακή Φύση.
Όλα τα ζώα καί όλα τα φυτά εκφράζουν αυτήν την Απόλυτη Πανσυνειδησιακή Φύση τους σαν ένστικτο, ενώ ο Άνθρωπος, ο Αρχάγγελος Άνθρωπος, κάθε οντότης Αρχαγγελική που είναι ο άνθρωπος, είναι απόλυτη Αρχαγγελική αιωνία Ψυχή, τώρα, Αυτοεπίγνωση. Τα ζώα του ζωικού βασιλείου δεν έχουν Ψυχή, έχουν την θεία πνοή. Η Ψυχή είναι το Πνεύμα που αφού διέλθει δια της ιδέας του ανθρώπου γίνεται Ψυχή ζώσα. Τώρα προσέξτε στο σημείο αυτό. Όλα τα φυτά, όλα τα ζώα, όλα, είναι εκφράσεις των Αρχαγγέλων, μέσον των Αγγέλων. Οί Άγγελοι είναι, θα έλεγα, τα στοιχειακά των Αρχαγγέλων. Δεν διαθέτουν Αυτοεπιγνωσιακή φύση. Ο άνθρωπος, κάθε ένας άνθρωπος, είναι Αρχάγγελος άνθρωπος που έχει διέλθει δια του ουρανίου ανθρώπου, της ιδέας του ανθρώπου, αιώνιος, καί είναι αυτός ο οποίος κατέρχεται από τον oυρανόν καί είναι αυτός που είναι κληρoνόμoς της αιωνιότητος. Eίναι ο Χριστός, ο κατερχόμενoς εκ του oυρανού καί επιστρέψας ανέρχεται στην θεία αυτού φύση, καί μας το δείχνει στην παραβολή του ασώτου, την οποία πολλές φορές έχoυμε ερμηνεύσει.
Τώρα εμείς, κάθε ένας από εμάς του κόσμου των ένδoν αδελφός η αδελφή θα καθαρίσoυμε την παρούσα μας προσωπικότητα αυτoεπίγνωση, αυτόν τον τoπoχρoνικό εαυτό μας, είναι το υλικό μας σώμα, το σώμα τής επιθυμίας μας, που έκφραση του σώματος αυτού είναι οί επιθυμίες μας, καί το σώμα το νoητικό που είναι οί σκέψεις μας. Αυτά τα τρία που θα πρέπει, σύμφωνα με την παραβολή του Χριστού, η xήρα που πήρε τα τρία μέρη αλεύρου, τα ανέμειξε για να τα κάνει όλα ένζυμα, να συνυπάpχouν καί να συνεργασθoύν αρμονικά για να εξυπηρετήσoυν όχι πλέoν την παρούσα προσωπικότητα Aυτoεπίγνωση, γιατί αυτά είναι η προσωπικότητα Auτoεπίγνωση, αλλά τoν εσώτερον εαυτό, την Ψυχή Auτoεπίγνωση εαυτό μας.
Τώρα, εμείς σαν παρούσα προσωπικότητα Aυτoεπίγνωση είπαμε είμεθα το παχυλόν υλικό μας σώμα, το λεγόμενo ψυχικό μας σώμα, το λεγόμενo νoητικό μας σώμα, τα τρία αυτά με τα διπλά αιθερικά τους, σαν συνδετικoύς κρίκους καί σαν μέσα εκφράσεως, αλλά αυτά τα τρία σώματα, αυτά τα τρία μέτρα αλεύρου, τί είναι ; ο εαυτός μας; Όχι. Ο Νους είναι το μέσον εκφράσεώς μας, το ίδιον που σαν Νους είναι το μέσον εκφράσεως του Αγίου Πνεύματoς καί του Χριστού Λόγου. Ώστε η παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτός μας είναι σύνδεση καί σύνθεση όλων των κραδασμών του Νου τoπoχρoνικά, μέσον του οποίου εκφραζόμεθα εμείς. Όμως προσέξετε σ' αυτό το σημείο. Ποιοί εμείς; ο εσώτερος εαυτός μας φυσικά, αλλά αυτό το σύνoλo του Νου που θα το πω παχυλό υλικό σώμα, παχυλή ύλη, το λεγόμενoν ψυχικό σώμα που θα το πω υπερύλη, το νοητικό σώμα που θα πω ουσία καί το νοητό μέρος του εαυτού μας που θα πω υπερουσία, άμορφη τώρα θα έλεγα κατάσταση του Νου. Όλα αυτά είναι Νους, δεν διαθέτoυν αυτά σαν Νους μία δική τους υπόσταση πέραν της δικής μας; Ασφαλώς, γιατί ο Νους εγκλείει μέσα του την ζωή καί όλες τίς εκφράσεις της ζωής.
Μη φαντασθείτε ότι ο Νους είναι κάτι που δεν έχει μέσα του την θεία πανσoφία, παντoδυναμία καί παναγαθότητα καί για το λόγο αυτό είμεθα υπεύθυνοι όταν μορφοποιούμε σε νoητικά είδωλα αυτόν τον Νου καί σκλαβώνουμε την πανσοφία, την παντοδυναμία καί την παναγαθότητα μέσα σ' ένα στοιχειακό που διαθέτει το Νου τώρα σαν εξυπνάδα, σα μικρή έκφραση της αγάπης, ή όλων των άλλων καταστάσεων που θα πω μίσος στα τοποχρονικά, που είναι εκφράσεις λανθασμένες της παναγαθότητας, καί διαθέτει καί αρκετή ενέργεια αυτό το μέρος του Νου. Όταν θα δημιουργείτε ενσυνείδητα νοητικά είδωλα, αυτά τα λεγόμενα στοιχειακά που ασφαλώς όχι σαν πνεύματα άλαλα καί κωφά, όπως αυτά που περιγράφει ο Ιδιος ο Ιησούς Χριστός, θα δείτε ότι μέσα σ' αυτά υπάρχει καί αρκετή εφυΐα, για να μην πω νόηση, μπορούμε να τα προικίσουμε καί με ανωτάτης μορφής νόηση, υπάρχει καί η ψυχική έκφραση, αφού διαθέτουν την λεγόμενη ψυχική ύλη καί την παχυλή ύλη που εγκλείει μέσα της όλες τις μορφές του Νού.
Είχαμε πει σ' ένα μάθημα αυτό το άτομο, το κύτταρο, τα παχυλά υλικά άτομα καί τα παχυλά υλικά κύτταρα έχουν μέσα τους την θεία πανσοφία, παντοδυναμία καί παναγαθότητα στον κύκλο πιθανοτήτων καί δυνατοτήτων που δεν είναι δική μας εφυία, ούτε δική μας νόηση, αλλά περικλείεται μέσα στο νου που θα μορφοποιηθεί. Ώστε είπαμε είναι το Απόλυτον Είναι καί είμαστε μέσα στο Απόλυτον Είναι θείες οντότητες προεκτάσεις των θείων μονάδων καί υπάρχει τώρα τοποχρονικά ο Νους, σαν υπερουσία, οί νοητοί κόσμοι, οί κόσμοι των ιδεών, των αιτιών, των νόμων, υπάρχει, τώρα, η θεία, θα έλεγα, ουσία που είναι ο Νούς σε χαμηλότερο βαθμό κραδασμών που πλέον με αυτόν καί μέσον αυτού οί ιδέες παίρνουν μορφή. Ποιά μορφή, όμως, παίρνουν τώρα; Όχι στερεά μορφή ακόμη. Σε λιγότερο βαθμό κραδασμών θα βρω την λεγάμενη ψυχική, τώρα, υπερύλη, ύλη που τώρα δίνει μία νέα υπόσταση στα λεγόμενα στοιχειακά, όπως έδωσε ο ουράνιος άνθρωπος τέτοια υπόσταση σε μας τους ίδιους σαν ψυχικό μας σώμα. Τα στοιχειακά, τα νοητικά είδωλα που δημιουργούν οί άνθρωποι, δεν παίρνουν παχυλή ύλη, διότι έχει αφαιρέσει το Απόλυτον Είναι αυτή την εξουσία τής δημιουργικότητας από τον άνθρωπο, διότι στο παρελθόν την είχε καταχραστεί.
Αυτήν την εξουσία την έχουν όλες οί Τάξεις των Αρχαγγέλων. Να μορφοποιούν τις μορφές που προεκτείνουν οί ιδέες, να τις υλοποιούν καί αποτέλεσμα είναι ο παχυλός υλικός μας κόσμος, ο ψυχικός μας κόσμος, ο νοητικός μας κόσμος κινούμαστε μέσα στα δημιουργήματα των Αρχαγγέλων. Τίποτα δεν υπάρχει που να μην είναι έκφραση Αρχαγγελική, από το πιο μικρό λουλούδι, έως το πιο μεγάλο δένδρο, όλα τα ζώα, είναι υλοποιημένες μορφές. Τώρα αντιλαμβάνεσθε τί είναι μορφή, προεκτάσεις τών ιδεών καί μόνο τυφλοί τον νουν δεν μπορούν να δουν Θεό καί Απόλυτο Είναι μέσα στα σύμπαντα Του.
Εμείς, σαν ερευνητές της Αλήθειας θα πρέπει να ερευνήσουμε καί να γνωρίσουμε, όσο μπορούμε, αυτήν την θεία πανσοφία, αυτή την θεία παντοδυναμία καί να εκφράσομε την θεία παναγαθότητα σαν αγάπη, αγάπη στο συνάνθρωπο, αγάπη στο σύμπαν, αγάπη στα δημιουργήματα, αγάπη παντού, να εκφράσουμε την αγάπη. Όμως πως; μορφοποιώντας την υπερουσία του Νου, διότι τί άλλο είναι τα φαινόμενα της ζωής καί το φαινόμενο της ζωής, όλα τα φαινόμενα γύρω μας της ζωής, άλλο από μορφοποίηση του Νου; Εμείς σοβαρά θα μελετήσουμε τις ιδέες, τις μορφές καί την υλοποίηση των μορφών στην αρχή σε νοητικά είδωλα, γιατί το σύνολο της παρούσας προσωπικότητας Αυτοεπιγνώσεως εαυτού μας δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτά τα νοητικά είδωλα, τα οποία ονομάζομε ενσυνείδητο εαυτό μας η υποσυνείδητο. Καί, επομένως, θα ερευνήσουμε το υποσυνείδητό μας, τί περιέχει, τί περιέχει μέσα στα ψυχονοητικά είδωλα, τί μπορούμε να ανασύρουμε, τί πρέπει να ψήσουμε με αυτά για να πούμε, ζούμε, γνωρίζουμε, αντιλαμβανόμαστε, μελετούμε τον κατώτερο εαυτό μας καί να προχωρήσουμε στο να γνωρίσουμε πιο πολύ τον εαυτό μας πιο ψηλά. Ασφαλώς τώρα, θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας παραμορφωμένο μέσον τριών καθρεπτών, την παχυλή ύλη, την ψυχική ύλη καί την νοητική ύλη, την οποία έχουμε τόσο πολύ καταχραστεί. Καί η οντότης εαυτός μας, το εγώ το βλέπουμε πολύ παραμορφωμένο μέσα σ' αυτούς τους τρεις καθρέπτες της παχυλής ύλης, της Κίρκης που μας δίδει την τοποχρονική μέθη καί μετατρέπει τους ανθρώπους σε χοίρους, της ψυχικής θα έλεγα υπερύλης που καί πάλι μεθά τους ανθρώπους καί τους κάμνει να μη γνωρίζουν τους εαυτούς τους, να τους γνωρίζουν μόνο σαν ασώτους υιούς, καί της νοητικής ύλης που στην κατάχρηση της μας δίνει τον πόνο, την απελπισία, την πλάνη.
Ώστε η ζωή των ανθρώπων στον παχυλό υλικό κόσμο είναι να μάθει η παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτός, η προέκταση του εσώτερου εαυτού μόνιμης προσωπικότητας Αυτοεπιγνώσεως να μάθει ποίος είναι. Να μάθει τί δεν είναι καί νομίζει ότι είναι καί πως θα εξαγνίσει το Νου, να τον χρησιμοποιεί ορθότερα το Νου σαν ύλη, σαν υπερύλη, σαν ουσία, σαν υπερουσία δεν έχει ανάγκη, διότι για να ανέλθει ως εκεί, μέσον της εκστάσεως θα σταθεί ενώπιος ενωπίω, θα γνωρίσει τον πραγματικόν ανώτερο εαυτό του, τότε θα αντιληφθεί ποίος είναι καί τί είναι.
Τώρα έχουμε το Σύμβολο τής Ζωής. Ώστε όλη μας η εργασία πάνω στο Σύμβολο της Ζωής είναι στα διάφορα κέντρα του Συμβόλου της Ζωής καί αφορά στην μορφοποίηση καταλλήλων νοητικών ειδώλων, μέσον των οποίων θα μπορέσουμε να εισδύσουμε στην πραγματικότητα. Μη νομίσετε ότι αυτό είναι εύκολο έργο, μη νομίσετε ότι το Σύμβολο της Ζωής αυτό που βλέπετε τώρα μπροστά σας είναι μόνο πάνω σε μία επιφάνεια ένα ωραίο σχήμα καί σύμβολο. Είναι η ζωή, η ίδια η ζωή, οί σταθμοί της ζωής, τα σχολεία της ζωής, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, καί να γνωρίσουμε τον τρόπο, μέσον των διόδων καί των κέντρων, να μπορούμε να ερχόμεθα σε επαφή με τους αδελφούς μας Αρχαγγέλους καί ανώτερες οντότητες.
Τώρα, ασφαλώς, αφού δεν έχουμε μάθει ακόμη να ερχόμαστε σε ορθή επικοινωνία με συνανθρώπους μας, τους οποίους βλέπουμε καθημερινά, ζούμε μαζί τους, δεν έχουμε μάθει μέσον της γλώσσας, μέσον του λόγου να συνεν-νοούμεθα με αυτούς, είναι αφέλεια να νομίζουμε ότι αυτομάτως θα έλθουμε σε επαφή με τις υπερδιάνοιες που ονομάζονται Αρχάγγελοι. Ώστε το πρώτο μας έργο είναι να μάθουμε μέσον των σκέψεων, μέσον του ορθολογισμού, να ερχόμαστε σε επαφή με τους συνανθρώπους μας καί ότι "εις ολίγα εις πιστός, επί πολλών σε καταστήσω, είσελθε εις τη χαρά του Κυρίου σου". Καί η χαρά του Κυρίου μας είναι η γνώση της πραγματικότητας, η γνώση της αλήθειας που μόνον αυτή θα μας ελευθερώσει από την Κίρκη ύλη καί τις τοποχρονικές πλάνες. Η γνώση της αλήθειας θα μας σώσει από την έννοια της πενίας καί θα μας δώσει τη γνώση ότι είμεθα υιοί φωτός, υιός του πνεύματος, υιός του Υψίστου, "Εγώ είπον υμίν, θεοί εστέ καί υιοί Υψίστου πάντες".
Τώρα στο Σύμβολο της ζωής.
Το τελείως κάτω κέντρο, όπως θα προσέξετε είναι χωρισμένο σε τρία μέρη, το κεντρικό είναι η τετρακτίς σαν βάση, καί μέσα στο κεντρικό βλέπω 4 ανόδους σε τρίγωνα που μου δίδουν την πυραμίδα με τέσσερις βάσεις. Δεξιά είναι το βασίλειο του Μιχαήλ σαν εκφράσεις, ακόμα πιο δεξιά, έξω από το κέντρο είναι το πρωταρχικό πυρ. Μετά αριστερά θα δω το βασίλειο του Ραφαήλ, Τώρα έχω το βιολετί χρώμα, ακόμα πιο αριστερά έχω το πρωταρχικό πυρ, το Αγιο-πνευματικό. θα εργασθούμε πάνω σ' αυτά τα πέντε σημεία, όχι, όμως, τώρα.
Προς το παρόν θα εργασθούμε μέσα στο κέντρο του Συμβόλου. Σήμερα θα εργασθούμε μέσα σ' αυτήν την πυραμίδα, καί μετά, διερχόμενοι μέσον του πυρός προς τα δεξιά που είναι ο Νους γνώση, θα βρούμε το πρώτο σκαλοπάτι τής Λογοϊκής κλίμακας. Τί είναι το πρώτο σκαλοπάτι; Η κλίμακα αυτή χωρίζεται σε δέκα σκαλοπάτια, είναι οί δέκα άθλοι τού ημιθέου Ηρακλή. Εάν δεν κυβερνήσουμε τις καταστάσεις αυτές, δε μπορούμε να προχωρήσουμε πουθενά. Το πρώτο σκαλοπάτι είναι να σκοτώσουμε τον λέοντα τής Νεμέας, την οργή, το θυμό. Αφού τον σκοτώσουμε θα αφαιρέσουμε το δέρμα του καί θα ενδυθούμε την λεοντή. Δεν είμεθα λέοντες, αλλά για να μη μας εκμεταλλεύονται οί συνάνθρωποί μας, οί οποίοι είναι στο σκοτάδι τής άγνοιας ακόμα, θα πρέπει να φορέσουμε την προστασία τής λεοντής. Η λεοντή πλέον, όταν την καθαρίσουμε, θα είναι η αξιοπρέπεια τής αυτοεπιγνώσεως εαυτού μας.
Τώρα, πως σκοτώνουμε τον λέοντα; Είπα η όλη μας εργασία είναι νoητική, θα εισέλθουμε μέσα σε έννοιες για να βοηθηθούμε. θα πρέπει να αρχίσουμε την εργασία τής υγιούς αυθυποβολής. Τί είναι αυθυποβολή καί τί είναι υποβολή θα γνωpίσouμε αργότερα. Eίναι ακριβώς να μεταχειριστούμε την πανσoφία του Νου, την παντοδυναμία του καί εμείς, σαν παναγαθότητα θα εργαστούμε, διότι είπαμε ότι ο Νους, τόσον σαν ύλη όσο καί σαν υπερύλη, ουσία καί υπερουσία, εγκλείει μέσα του την πανσοφία, την παντοδυναμία καί την παναγαθότητα.
Θα τα βρούμε καί στο κύτταρο καί στα άτομα καί οπουδήποτε αλλού, θα κοιτάζουμε την μορφοποιημένη σκέψη, όχι τη δίκη μας, γιατί αν μπορούσαμε να το κάνουμε θα υλοποιούσαμε το Νου. Ώστε αρχίζουμε τον πρώτο άθλο. Στο επόμενo μάθημα θα μιλήσουμε καί για τους άλλους άθλους. θα μιλήσουμε τί συμβολίζει ο ημίθεος, για να προχωρήσουμε, όμως πρώτα, αρχίζουμε από τον πρώτο άθλο.
Όταν μείνετε μόνoι σας θα γράψετε με κόκκνο χρώμα πάνω σ' ένα λευκό κομμάτι χαρτιού, λέγω λευκό καί επιμένω σ' αυτό. Υπάρχει λόγος να είναι λευκό καί να γράψετε όχι με μαύρο χρώμα, αλλά με κόκκινo.
Δεν θα οργίζομαι ποτέ για οποιονδήποτε λόγο
Κάτι τέτοιο, η οργή για μένα είναι κάτι το ξένο, αλλά προσθέτω δε θα θυμώνω καί δε θα οργίζομαι για οποιονδήποτε λόγο, δεν υπάρχει δικαιολογία, θα αδικηθείτε, θα αδικείσθε, "όστις σε ραπίσει στην μία σιαγόνα, στρέψε αυτού καί την άλλη". Υπάρχει λόγος, δεν υπάρχει δικαιολογία στο να οργιζόμαστε, διότι, όταν οργιζόμαστε, τίποτα δε μπορούμε να επιτύχουμε. Προσέξετε σ' αυτό το σημείο. Η οργή δεν είναι δύναμη, είναι αδυναμία, η ψυχραιμία, η γαλήνη είναι δύναμη για να προχωρήσουμε. Αρχίστε από σήμερα καί καθημερινά ως το επόμενο μάθημα, θα βλέπετε αυτό το χαρτί λίγο μεγάλο. Δεν θα οργίζομαι, δε θα θυμώνω για οποιονδήποτε λόγο, δε θα βάλουμε πρόσωπα, εναντίoν αυτού ή εκείνου του προσώπου, διότι είναι γενικά που μιλούμε καί είπα δεν υπάρχει δικαιολογία. Τώρα δε χαμογελάτε, δε θα σας πάρουν για δειλούς καί θα δείτε πολλά πράγματα που δεν ήσαν ισορροπημένα μέχρι σήμερα.
Ώστε, όταν σκοτώσουμε τον λέοντα της Νεμέας, δεν θα οργιζόμαστε για oπoιoνδήπoτε λόγο ποτέ. Αόριστα δημιουρ-γούμε ένα νοητικό είδωλο του ίδιου του εαυτού μας που σε κάθε στιγμή θα επεμβαίνει, όταν οργισθείτε. Δε θα οργίζομαι, διότι θα παρουσιάζεται σαν να είναι ο τoπoχρoνικός εαυτός σας. Καί μήπως ο τoπoχρoνικός εαυτός σας, αυτή την στιγμή που οργίζεται, είναι κάτι ποιοτικώς διαφορετικό από αυτό το μέρος του εαυτού σας που θα δημιου-ργήσετε τώρα; Δεν είπαμε ότι η παρούσα προσωπικότητα Auτoεπίγνωση εαυτός σας δεν είναι το σύνολο αυτών των νoητικών ειδώλων, αυτών των στοιχειακών; Επομένως, τώρα, αυτό είναι καί κάτω από την δική σας έγκριση καί τον δικό σας σκοπό.
Ώστε πάνω σ' ένα λευκό χαρτί με κόκκινο χρώμα θα γράψετε: δεν θα οργίζομαι ποτέ, για οποιονδήποτε λόγο. Ως το επόμενο μάθημα, κάθε βράδυ, θα φέρετε αυτό το χαρτί μαζί σας καί την ώρα που θα κάνετε το διαλογισμό ο καθένας σας θα το κάψει σ' ένα ταψί που θα έχουμε εδώ, μόνος του, καί αυτό το δέχεστε ως δώρο, για να σας βοηθήσει ο Μιχαήλ, ο οποίος αυτήν την στιγμή παρίσταται. Πρέπει να ξέρετε πως καθημερινά Άγγελοι καί Αρχάγγελοί μας
παρακολουθούν, καί μήπως η εκκλησία μας δε μας λέγει να ζητούμε από το θεό Πατέρα, "Άγγελο φύλακα της φυγής καί των σωμάτων ημών"; Εάν δεν πρόκειται αυτοί σαν αδελφοί σας, σαν προστάτες, σαν φύλακες να μας βοηθούν, τότε γιατί αυτή η επίκληση της εκκλησίας;
Από το μικρό Απόδειπνο
Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής και ταλαιπώρου μου ζωής, μή εγκαταλείπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ’ εμού διά την ακρασίαν μου. Μή δώης χώραν τω πονηρώ δαιμόνι κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος. Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, Άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τα ημέρας της ζωής μου, και εί τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν. Σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επηρείας του αντικειμένου, ίνα μή εν τινι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν. Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω Αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της Αυτού αγαθότητος. Αμήν.
Μετάφραση
Άγιε Άγγελε, εσύ που βρίσκεσαι πολύ κοντά και βλέπεις την άθλια ψυχή και την ταλαίπωρη ζωή μου, σε παρακαλώ να μη με εγκαταλείπεις, επειδή είμαι αμαρτωλός, ούτε ν' απομακρυνθείς από μένα, επειδή δεν συγκρατώ τον εαυτό μου. Σε παρακαλώ μην επιτρέψεις στον πονηρό δαίμονα να κυριαρχήσει σε μένα και να τυραννήσει το θνητό μου σώμα. Kράτησε με απ' το κουρασμένο μου χέρι και οδήγησε με στην οδό της σωτηρίας. Nαι, Άγιε Άγγελε του θεού, εσύ που φυλάς και σκεπάζεις την άθλια ψυχή και το σώμα μου, συγχώρεσε με για όλα όσα σε λύπησα όλες τις ημέρες της ζωής μου και αν κάποια αμαρτία έκανα σήμερα. Σκέπασε με κατά τη νύχτα αυτή και προστάτεψε με από κάθε προσβολή του εχθρού, για να μη στενοχωρήσω τον Θεό με κάποιο αμάρτημα. Kαι πρέσβευε για μένα στον Kύριο να με στηρίζει, ώστε να Tον σέβομαι πάντοτε και να με αναδείξει άξιο δούλο της αγάπης Tου. Aμήν.
Τώρα, πότε θα έλθετε σε επαφή μ' αυτές τις Τάξεις- υποσυνείδητα θα νοιώθετε από τώρα, αλλά αυτοί δε θα σας παρουσιαστούν προτού είστε έτοιμοί να μη φοβηθείτε από την παρουσία τους. Προσέξετε αυτό το σημείο. Όπως μία μάνα δε χρειάζεται να χαϊδεύει το παιδί της, να το φροντίζει, να την κοιτάζει κατά πρόσωπο, αρκεί να την νοιώθει κοντά του καί να το βοηθά. Καί σας λέγω από τον πρώτο καιρό θα νοιώθετε την παρουσία των αδελφών σας θείων οντοτήτων.
Το μάθημα ως εδώ μπορούν να ακούσουν καί άλλοι αδελφοί.
ΓΥΜΝΑΣΜΑ
Βλέπετε, τώρα, ότι είστε σ' ένα χώρο, σαν αυτό το δωμάτιο, λευκό, το δωμάτιο είναι φως ολόλευκο. Προσέξετε, είναι τετράγωνο αυτό το δωμάτιο καί εσείς στέκεστε στο μέσον. Δείτε ένα σημείο πάνω ψηλά, τόσο ψηλά όσο είναι το πλάτος του δωματίου, καί από εκεί δημιουργείστε τέσσερα τρίγωνα, καί δημιουργείται αμέσως αυτή η πυραμίδα.
Εκεί που στεκόμαστε είναι η τετρακτίς, τα τέσσερα στοιχεία, πυρ, ύδωρ, αέρας, αιθήρ. Eπoμένως, κάθε ένα τρίγωνο συμβολίζει ένα από αυτά τα τρία στοιχεία. Εσείς είστε μέσα στο μέσoν αυτής της πυραμίδας. Τώρα, βλέπετε δεξιά σας την επιφάνεια την εσωτερική του τρίγωνου, κόκκινo φως, σαν καθαρή φλόγα. Βιολετί αριστερά σας, την εσωτερική επιφάνεια του τριγώνου με βιολετί χρώμα. Φως το κόκκινο, καί το βιολετί φως. Εισχωρούν μέσα στην πυραμίδα καί εισέρχονται τώρα στο νοητικό σας σώμα που είστε τώρα καί στέκεστε μέσα στην πυραμίδα. Τώρα έχετε κάνει ένα νοητικό είδωλο του εαυτού σας με την λευκή σας στολή καί εισχωρεί αυτό το φως. Μπροστά σας είναι χρυσίζων φως. Είναι ο ίδιος ο Λόγος. Πίσω σας είναι ολόλευκο φως καί είναι η Αγιοπνευματική έκφραση.
Μπροστά μου σ' έχω Πανσυμπαντικέ Λόγε
Δεξιά μου αδελφέ μου Αρχάγγελε Μιχαήλ
Αριστερά μου αδελφέ μου Αρχάγγελε Ραφαήλ
Πίσω μου έχω το Άγιον Πνεύμα
Καί θα νοιώσετε γαλήνη. Που είναι ο Γαβριήλ; Σας περιμένει αργότερα. Όταν θα προχωρήσετε καί βγείτε από αυτό το τρίγωνο για να ανέλθετε την κλίμακα την κεντρική, τα τρία σκαλοπάτια. Όταν πάτε ή ελαφρώς δεξιά ή αριστερά θα εισέλθετε στα βασίλεια του Γαβριήλ, λευκογάλαζο φως.
Ώστε, έχουμε ήδη ανέλθει το πρώτο σκαλοπάτι, να σκοτώσουμε την οργή, το θυμό μέσα μας. Τώρα, στέκεστε μέσα σ' αυτό το μέρος.
Μπροστά σας χρυσίζων φως.
Αριστερά σας βιολετί φως.
Δεξιά σας κόκκινο φως.
Πίσω σας λευκό φως.
Τώρα, στρέφεστε προς τα δεξιά. Κοιτάζετε την εσωτερική επιφάνεια του τριγώνου, κόκκινο φως, δείτε την σαν φλόγα. Προχωρείτε μερικά βήματα καί θα δείτε ότι η κεφαλή σας εισέρχεται σ' ένα ψηλό σημείο του τριγώνου, ενώ το σώμα σας ακόμα είναι πάνω στο δάπεδο, καί εξέρχεται η κεφαλή σας μέσα στο κόκκινο φως. Προχωρείτε ακόμη ένα βήμα, ακόμη ένα βήμα καί βγαίνετε από το κέντρο αυτό καί εισέρχεστε μέσα στο κόκκινο φως του κέντρου αυτού.
Πάρτε βαθειές εισπνοές, τώρα δεν βλέπετε κανένα τρίγωνο, είσαστε μέσα σε μια κόκκινη φλόγα, εσείς είστε μια κόκκινη φλόγα. Βγήκατε από την πυραμίδα. Πάρτε βαθείές εισπνοές, καί βλέπετε να σας καθαρίζει αυτό το κόκκινο φως.
"Ο ποιών τους Αγγέλους αυτού πνεύματα καί τους Λειτουργούς αυτού πυρός φλόγα".
Είσθε μία φλόγα, τώρα, κόκκινη, φλόγα καθαρή που δεν αφήνει καπνούς. Aν βλέπετε ότι αφήνετε καπνούς, έχετε να κάψετε πολλά μέσα σας. Mείνετε λίγη ώρα μέσα σ αυτό το φως φλόγα, δεν καίει, ζωoγoνεί.
Τώρα κάνετε μία μεταβολή. Τα πόδια σας τώρα εισέρχoνται μέσα, προχωρείτε μέχρις ότου καί η κεφαλή σας εισέρχεται μέσα στην πυραμίδα. Στρέφετε το πρόσωπό σας στο χρυσίζων φως, στο τρίγωνο μπροστά σας.
Πάρτε βαθειές εισπνοές καί πέστε. Νοητικά βάλτε τον σταυρό σας.
Ψηλώστε το χέρι σας πάνω από το κεφάλι σας, εκεί που τα τpίγωνα συναντώνται ψηλά.
"Οτι σου εστί η Βασίλεια", το χέρι νοητικά κατεβαίνει ως κάτω,
"καί η Δύναμις", ψηλώστε το μέχρι την καρδιά,
"καί η δόξα", καί πάλι προς τα πάνω, "του Πατρός",
τώρα στην καρδιά, "καί του Υιού", προς τα κάτω
"καί του Αγίου Πνεύματoς", στο ολόλευκο φως.
"Nυν καί αεί καί στους αιώνας των αιώνων, αμήν.
"Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν
καί αράτω τoν Σταυρόν αυτού καί ακολουθήτω μοί".
Ώστε αυτόν Toν Σταυρό εννooύσε ο Κύριος. Ώστε από το Kέντρo της καρδιάς συμβολίζεται ο Χριστός, παρελθόν, παρόν καί μέλλον, όλα σαν αιώνιο παρόν.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
8. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - Ο ΨΥΧΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (9)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός και του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Τώρα θα επανέλθουμε στο Σύμβολο τής Ζωής.
Ίσως το μάθημα σήμερα να είναι τέτοιο που πολύ λίγα πράγματα οι άνθρωποι 'γνωρίζουν, γιατί θα μιλήσουμε λεπτομερειακά για το λεγόμενο ψυχικό κόσμο, δηλαδή τα 7 πεδία που χωρίζονται σε 49 υποπεδία που λέγομε ψυχικό κόσμο και που αντιστοιχεί με το λεγόμενο ψυχικό σώμα κάθε ενός από εμάς. Ο λεγόμενος ψυχικός κόσμος λέγεται όντως έτσι, διότι εκεί εκδηλώνεται η Αυτοεπίγνωση σαν ψυχή πληρέστερον παρά ότι μέσον του παχυλού υλικού σώματος στον παχυλό υλικό κόσμο.
Τώρα, έχουμε πει ότι ο παχυλός υλικός κόσμος που μας ενδιαφέρει, δηλαδή η επιφάνεια του πλανήτη μας, σε χώρο είναι πολύ μικρή, και οι κάτοικοί της μέσα στον παχυλό υλικό κόσμο είναι μερικά εκατομμύρια. Δεν είναι το ίδιο και με τους ψυχικούς κόσμους όμως. Τον παχυλό υλικό κόσμο τον γνωρίζουμε. Η σύνθεση των τεσσάρων στοιχείων, χώματος, ύδατος, πυρός και αιθέρος, μας δίδει όλα τα ουράνια σώματα και τον παχυλό υλικό πλανήτη που χρησιμεύει για να ζει ο άνθρωπος μέσα σ’ αυτόν μ' ένα παχυλό υλικό σώμα.
Θέλω να πω ότι στον παχυλό υλικό κόσμο, αιθέρινο περίβλημα, δεν υπάρχουν οντότητες, Άγγελοι, Αρχάγγελοι, Ζωή, πληρέστερη ζωή από την ζωή μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Όμως, θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος σαν παχυλό υλικό σώμα ζει πάνω στον πλανήτη μέσα στο παχυλό του υλικό σώμα. Αργά ή γρήγορα θα αποβάλλει αυτό το υλικό σώμα και διερωτάται ένας, πηγαίνει πού; Η πρώτη ερώτηση είναι λανθασμένη, διότι η λέξη "που;" προσδιορίζει τόπο, χώρο. Μπορεί στους ψυχικούς κόσμους και στους νοητικούς κόσμους να υπάρχει η έννοια του χώρου, η έννοια του χώρου πολύ διαφορετικά, όμως, από ότι υπάρχει εδώ. Και για να γίνει αυτό αντιληπτό, ο Ιδιος ο Ηγαπημένος είπε στους μαθητές Του : " πηγαίνω να ετοιμάσω τόπον δι' υμάς " , και εννοούσε τους ψυχικούς και ψυχονοητικούς κόσμους.
Την έννοια του χώρου στον υλικό μας κόσμο μας τη δίδουν οι πέντε μας αισθήσεις. Πολύ λανθασμένα βλέπουμε από πολύ μακριά ένα δένδρο που μόλις το δια κρίνομε και ξέρουμε, αν μετρήσουμε την απόσταση, είναι αυτή η απόσταση από εμάς που είμαστε εδώ. Με ένα νέο μέσο αυτή τη στιγμή, ένα τηλεσκόπιο λόγου χάρη, μπορούμε να φέρουμε το αντί κείμενο, τρόπος του λέγειν, πολύ κοντά μας που να δούμε στο δένδρο εκείνο που μόλις το βλέπουμε σαν σκιά και πουλιά ακόμη επάνω, και γνωρίζουμε ότι το δένδρο δεν άφησε την θέση του, ούτε και εμείς αλλάξαμε την θέση μας και πήγαμε προς το δένδρο. Απλούστατα, με το νέο μέσο έχουμε αραιώσει την ακτινοβολία του φωτός, του μυστηριώδους αυτού παράγοντος που, όταν προσκρούσει πάνω σε επιφάνεια, μεταφέρει την έννοια των πραγμάτων και τα βλέπομε. Που είναι, λοιπόν, τώρα ο χώρος ακόμα και στον παχυλό υλικό μας κόσμο. Και το χώρο τον γνωρίζουμε με τον τρόπο που τον αντιλαμβανόμαστε ακόμα και στον υλικό κόσμο.
Αφήνοντας το παχυλό υλικό σώμα, πάμε που; Γνωρίζουμε ότι ποτέ δυο παχυλά υλικά αντικείμενα δε μπορούν να κατέχουν τον ίδιο χώρο. Όμως, πολλά λεγόμενα ψυχονοητικά αντικείμενα μπορούν να κατέχουν τον ίδιο χώρο από την έννοια του χώρου, χωρίς να επηρεάζει το ένα το άλλο. Πως συμβαίνει αυτό; Είχαμε πει ότι πέραν του παχυλού υλικού κόσμου, αιθερικούς, ψυχικούς, νοητικούς, νοητούς, ο χώρος εκμηδενίζεται, όχι και η έννοια του χώρου. Προσέξετε αυτή την λεπτομέρεια, και θα εξηγήσουμε γιατί όχι και η έννοια του χώρου. Τώρα σαν χώρος, όπως τον γνωρίζουμε, ο λεγόμενος ψυχικός κόσμος, άλλοι τον λέγουν αστρικό κόσμο, άλλοι δίδουν άλλες ονομασίες, κόσμος των επιθυμιών κ.λ.π. Αυτός ο κόσμος σε χώρο που είναι; Και μέσα στον πλανήτη, και στην επιφάνεια του πλανήτη και σε μεγάλη απόσταση γύρω από τον πλανήτη. Είναι σαν να πούμε μία μπάλλα μέσα σ' αυτό το δωμάτιο, αν η μπάλλα είναι ο πλανήτης, ο ψυχικός μας κόσμος είναι αυτό το δωμάτιο.
Τώρα, τα ψυχικά αντίστοιχα των παχυλών υλικών πλασμάτων στα ουράνια σώματα εφάπτονται; Σας λέγω όχι. Από καιρού εις καιρόν, προσωρινά, μπορεί να υπάρχει μία κατάσταση που να συνδέει το λεγόμενο ψυχικό κόσμο του φεγγαριού με τον πλανήτη και άλλον καιρό να μην τον συνδέει, όμως δεν εφάπτονται και πέραν του πλανήτη και του δορυφόρου. Ο ψυχικός κόσμος, τα 7 πεδία που διαιρούνται σε 49 υποπεδία, είναι καθαρώς, όπως θα λέγαμε, το ψυχικό σώμα του πλανήτη. Όταν ένας άνθρωπος έχει το λεγόμενο ψυχικό του σώμα, έτσι και ο πλανήτης μας έχει, και όλα τα ουράνια σώματα έχουν.
Ώστε, ένας με το ψυχικό του σώμα, εάν θέλει να εγκαταλείψει τα 49 υποπεδία του υλικού κόσμου και να πάει σε ψυχικά αντίστοιχα άλλων πλανητών, είναι αδύνατο με το ψυχικό του σώμα. Τώρα, τα νοητικά σώματα των ουρανίων σωμάτων εφάπτονται, είναι ευκολότερο να πάει ένας εκεί, όχι όμως μέσον των λεγομένων ψυχικών κόσμων. Πολλοί διατείνονται, ότι όταν απέλθει ο άνθρωπος από τον υλικό κόσμο αυτό, πηγαίνει σε κάποιο μέρος, σ' ένα αστέρι, εδώ και εκεί. Δεν εγκαταλείπει ποτέ τον πλανήτη ή το ψυχικό αντίστοιχο του πλανήτη κανένας σαν οντότης ή σαν ύπαρξη, εφ' όσον διαθέτει ένα ψυχικό σώμα. Με το νοητικό, το νοητό, ναι, αλλά όχι προτού απαγκιστρωθεί από το λεγόμενο ψυχικό του σώμα.
Τώρα, είπαμε ότι ο ψυχικός κόσμος είναι σαν αυτό το δωμάτιο και ο πλανήτης σαν μια μικρή μπάλλα, υποδιαιρείται σε 49 υποπεδία και 7 πεδία. Χωρίζουμε τα επτά πεδία, διότι του ενός πεδίου με το άλλο πεδίο οι κραδασμοί διαφέρουν σε οκτάβες (7 οκτάβες, 7 νότες η κάθε οκτάβα, 7X7=49). Και μετά έχουμε 49 υποπεδία που έχουν το χώρο, να πούμε, αυτού του δωματίου σε σύγκριση με την σφαίρα γη. Όμως, σε ποιό μέρος του δωματίου είναι αυτό το πεδίο, ή αυτό το υπο-πεδίο ; Και σε ποιό χώρο αυτού του δωματίου είναι αυτό ή εκείνο; Προσέξετε. Παντού, σε όλον το λεγόμενο χώρο του ψυχικού κόσμου είναι όλα και τα 7 πεδία και τα 49 υποπεδία, γιατί δεν τα περιορίζει η έννοια τού χώρου, εκμηδενί-ζεται η έννοια του χώρου. Και είχαμε πει ότι πολλά αντικείμενα του ψυχικού μας κόσμου μπορούν να κατέχουν τον ίδιο χώρο χωρίς να επηρεάζει το ένα το άλλο, είναι διαφορά στην συχνότητα κραδασμών. Ώστε έχω 49 υποπεδία, κολάσεις, πέστε αναμορφωτήρια, παραδείσους, και όλα κατέχουν τον ίδιο χώρο, είναι μόνον η συχνότητα κραδασμών.
Τώρα, πως είναι αυτά τα υποπεδία που καλύπτουν αυτόν τον ουράνιο χώρο σε σύγκριση με το χώρο που κατέχει η επιφάνεια του πλανήτη μας; Υπάρχουν βουνά, λίμνες, χώμα, δένδρα, ζωή, μορφές ζωής; Ναι, σ' όλα τα υποπεδία. Η ίδια ζωή; Το ίδιο περιβάλλον; Υπάρχουν οι διαφορές στους κραδασμούς των διαφόρων υποπεδίων, πάντως σ' όλα τα υποπεδία υπάρχει ομορφιά, χώρος, έννοια χώρου, βουνά, δένδρα, λίμνες, θάλασσες. Όταν βρεθεί εκεί μία οντότης με τα λεγόμενα ψυχικά της τώρα μάτια που είναι κάθε κέντρο του υλικού σώματος, δε χρειάζονται τα υλικά μάτια για να συλλάβουμε τους κραδασμούς του χώρου εκείνου. Τα βλέπουν και τα χαίρονται.
Τώρα, θα νου πείτε, ένας που κατοικεί σ' ένα υποπεδίο του ψυχικού κόσμου είναι εύκολο να μεταφερθεί σ' ένα άλλο υποπεδίο του ψυχικού κόσμου; Όχι. Ο Χριστός είπε: "μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται", και μεταξύ των υποπεδίων, και μεταξύ του ψυχικού κόσμου και του παχυλού υλικού κόσμου. Αλλά αυτό το χάσμα δεν είναι χώρος, είναι κατάσταση. Ένας, εφ’ όσον ζει σ' ένα υποπεδίο του ψυχικού κόσμου, και είναι σκλαβωμένος με τα ενδιαφέροντα του υποπεδΐου εκείνου, και κραδαίνεται το ψυχικό του σώμα με τους κραδασμούς εκείνου του υποπεδίου, δεν μπορεί να μεταφερθεί σ' άλλο υποπεδίο μέχρις ότου εξελιχθεί, αλλάζουν οι κραδασμοί του και βρεθεί σε καλύτερο περιβάλ-λον.
Θα μου πείτε, ένας αόρατος βοηθός, ένας διδάσκαλος γνωρίζει τον τρόπο να κραδαίνεται αναλόγως με τους κραδασ-μούς όλων των υποπεδίων, όχι μόνο του ψυχικού, αλλά και των νοητικών και των νοητών που γι' αυτόν είναι ζήτημα δευτερολέπτων, σύμφωνοί με το χρόνο στον παχυλό υλικό μας κόσμο να συντονιστεί με άλλους κραδασμούς και να βρεθεί σ' άλλα υποπεδΐα. Δεν θα χρειαστεί η μετακίνηση του υλικού του σώματος να μεταφερθεί από ένα υποπεδίο σ' άλλο υποπεδίο, παρ' όλο που τα υποπεδία μας δίδουν την έννοια του χώρου, του αχανούς χώρου, όπως μας την δίδει και ο παχυλός μας υλικός πλανήτης. Ώστε, τώρα έχουμε δύο τινά, τη μετακίνηση που -γίνεται στον παχυλό υλικό κόσμο κάτω από το βάρος του νόμου της βαρύτητας ( πολύ αργά κινούμαστε ) και την κίνηση στους ψυχικούς κόσμους, διάφορα υποπεδΐα, ή από το ένα στο άλλο, που είναι ζήτημα αλλαγής συχνότητας κραδασμών και όχι μετατοπίσεως του υλικού σώματος.
Τώρα θα μου πείτε, δεν είναι μετατόπιση της Αυτοεπιγνώσεως από το ένα πεδίο στο άλλο; Ναι, μετατόπιση, αλλά ίσως η λέξη να μη μας δίδει την πραγματική έννοια. Κίνηση πάλι είναι, αλλά υπό άλλη έννοια. Τώρα, οι αόρατοι βοηθοί που θα εργασθούν στους ψυχονοητικούς κόσμους πρέπει να -γνωρίζουν τα διάφορα υποπεδία, πολλοί από σας βρίσκεστε στα διάφορα υποπεδία και ήδη οι περισσότεροι από σας ευρίσκονται και εργάζονται, και πρέπει να μάθουν πως θα αλλάζουν τη συχνότητα των κραδασμών με την βούλησή τους και να βρίσκονται εκεί που θα πρέπει να ευρίσκονται να υπηρετήσουν κατά βούληση.
Ένας άνθρωπος την ώρα που κοιμάται κατά τη νύκτα, -γιατί το υλικό σώμα αποβάλλει την οντότητα, την ύπαρξη αυτή που λέγομε αυτοεπίγνωση για να δοθεί καιρός στο υλικό σώμα να ξεκουραστεί, έχει ανάγκη να ξεκουραστεί. Το ψυχικό σώμα δεν έχει καμία ανάγκη να ξεκουραστεί, διότι εκείνο δεν κουράζεται. Όμως προσέξετε. Πολλοί από σας βρίσκεστε στους λεγάμενους ψυχικούς κόσμους, στα διάφορα υποπεδΐα όπου έχετε τη συχνότητα κραδασμών των υποπεδΐων εκείνων και μπορούν να σας δώσουν εΐτε εφιαλτικά όνειρα, είτε ευχάριστα όνειρα, και πολλές φορές στα διάφορα όνειρα συναντάτε άτομα που δεν γνωρίσατε ποτέ στον παχυλό υλικό κόσμο, μπορεί να τα θυμάστε κάποτε, καμιά φορά δε θυμάστε τίποτε, καθόλου, καμιά σας εμπειρία στους ψυχικούς κόσμους, αλλά αυτό δε θα πει ότι δε βρεθήκατε στο ανάλογο υποπεδίο που κραδαίνεται το ψυχικό σας σώμα τις ώρες που θα εκλάβετε σα μιά μορφή ανυπαρξίας βαθέος ύπνου.
Βρίσκεστε στους χώρους εκείνους, όμως στο να μεταφέρετε στον παχυλό εγκέφαλο και στην Αυτοεπίγνωση της προσωπικότητας τις εμπειρίες που έχετε ο πρώτος παράγων που σας συγχύζει είναι η έννοια του χώρου και δεύτερον η έννοια του χρόνου. Διότι, προτού γίνετε κύριος των εννοιών αυτών χώρου και χρόνου, και των διαφορών της αντι-λήψεως χώρου και χρόνου στους διάφορους κόσμους, δε σας είναι εύκολη η αποτύπωση στον υλικό εγκέφαλο των εμπειριών που είχατε στους άλλους κόσμους. Ωστόσο και ol άλλοι κόσμοι είναι λαμπρότεροι, ωραιότεροι, προσέξετε, δίδουν εμπειρίες πληρέστερες. Εκεί η αντίληψη δεν είναι να μεταφέρεται μέσον των κυττάρων του παχυλού υλικού εγκεφάλου και πολύ-πολύ αργά να αντιλαμβανόμαστε αυτό και εκείνο, γιατί το μέσον που αναλογεί με τον υλικό εγκέφαλο στο ψυχικό σώμα είναι τόσον εύπλαστο που η αντίληψη είναι πληρέστερη, καλύτερη.
Όταν θα κάνετε συγκρίσεις τής ζωής στα διάφορα πεδία και υποπεδία του ψυχικού κόσμου και του νοητικού κόσμου με τον παχυλό μας υλικό κόσμο, τότε θα αντιληφθείτε τι μεγάλο εμπόδιο είναι η παχυλή ύλη του υλικού εγκεφάλου στο να δίδει τους κραδασμούς της ζωής και των φαινομένων της ζωής που θα έλεγα αντίληψη καταστάσεως και να γνωρίσομε πράγματα. Όταν θα κάνετε σύγκριση της λεγομένης οράσεως μέσον των υλικών οφθαλμών και της ενοράσεως που θα είναι μέσον του ψυχικού παράγοντα, όχι μέσον των ψυχικών οφθαλμών, θα δείτε την διαφορά. Ζείτε πληρέστερα, καλύτερα στους ψυχικούς κόσμους. Ακόμα και σε ότι θα λέγαμε κολάσεις, και εκεί η αντίληψη είναι πιο γρήγορη από ότι είναι στο παχυλό μας υλικό κόσμο.
Στον παχυλό μας υλικό κόσμο, στον πλανήτη μας, έχουμε ήμερα και νύκτα από την περιστροφή της γης γύρω από τον άξονά της με τον τρόπο που δεχόμαστε το φως του ήλιου. Στους ψυχικούς κόσμους έχουμε ήμερα και νύκτα ; Προσέξετε. Όλα, το κάθε τι, το παραμικρότερο κύτταρο της ψυχικής ύλης δεν είναι ετερόφωτο, αλλά λάμπει. Δεν χρειάζεται εξωτερικός παράγων μέσον των κραδασμών που λέγουμε φως να μας δώσει εντυπώσεις και εμπειρίες με το βλέπω. Και μετά είπαμε δε χρειάζονται δύο οφθαλμοί για να ερμηνεύσουν ή να παρερμηνεύσουν τους κραδασμούς που λέγουμε φως, και βλέπω ή δε βλέπω, και μετά υπάρχουν οι βλάβες στα οπτικά νεύρα, σε μέρη του εγκεφάλου και στον ίδιο τον οφθαλμό, αιματώματα που να μας εμποδίζουν να βλέπουμε ή να χρειαζόμαστε άλλο μέσο, διόπτρες για να βλέπουμε. θα μου πείτε ένας που δε βλέπει καλά από βλάβη των υλικών οφθαλμών ή οπτικού νεύρου έχει τις ίδιες βλάβες στον ψυχικό κόσμο. Όχι. Εκεί δεν υπάρχει βλάβη οφθαλμών που να επηρεάζει ότι λέγουμε βλέπω, την λεγόμενη ενόραση. Πολλοί από σας που θα προχωρήσετε θα δείτε ότι χρειάζεσθε διόπτρες να διαβάσετε ή να δείτε αυτό και εκείνο, θα εκπλαγείτε να δείτε ότι έξω από το υλικό σας σώμα, ακόμα και υλικά βιβλία μπορείτε να διαβάζετε χωρίς διόπτρες.
Δε χρειάζεστε αυτό το φως για να βλέπετε να διαβάζετε. Υπάρχει άλλο φως. Έτσι, όταν θέλουμε έναν άνθρωπο να συναντήσομε στο ψυχικό κόσμο, που θα τον βρούμε σαν αόρατοι βοηθοί; Σε ποιόν υποπεδίον ευρίσκεται του ψυχικού κόσμου; Στον παχυλό μας υλικό πλανήτη θα πρέπει να εύρομεν την νέα του διεύθυνση, να βρούμε το μέσον που θα πάμε κοντά του, να μάθουμε που μένει, να ταλαιπωρηθούμε, πολλές φορές έχομε πολλές ταλαιπωρίες, και να πάμε να τον βρούμε, και αν είναι εκεί θα τον βρούμε, εάν δεν απουσιάζει την στιγμή εκείνη. Ώστε, για να συναντήσομε ένα πρόσωπο μέσα στο υλικό του σώμα και εμείς με το υλικό μας σώμα πάνω στον πλανήτη, έχομε αρκετές δυσκολίες γνωστές σε μας. Όμως, είπαμε, ανεξάρτητα με την έννοια του χώρου, εάν θέλομε να συναντήσουμε ένα πρόσωπο, είναι αρκετό να το φέρουμε στην σκέψη μας, να το δούμε το πρόσωπο αυτό και να θελήσουμε να επικοινωνήσουμε. Δε θα πω τώρα αυτομάτως θα μεταφερθούμε εκεί που είναι το πρόσωπο, ή θα φέρουμε το πρόσωπο αυτό εδώ που είμαστε εμείς, αλλά αυτομάτως θα συντονισθούμε με το πρόσωπο εκείνο και ο συντονισμός εκμηδενίζει το χώρο και την απόσταση.
Ώστε, για έναν αόρατο βοηθό να βοηθήσει κάποιον που βρίσκεται στη χειρότερη κόλαση, σε οποιοδήποτε υποπεδΐο που είναι κόλαση, ή και στους παραδείσους, είναι αρκετό να μπορέσει να συντονισθεί μαζί του, να κλείσει τα μάτια, να τον δει μπροστά του και να θέλει να επικοινωνήσει. Αμέσως έρχεται σε επικοινωνία, δηλαδή ο συντονισμός. Κι αν δε γνωρίζουμε το πρόσωπο αυτό εκ των προτέρων και θέλουμε να το βοηθήσουμε, είναι αρκετό να δούμε τη φωτογραφία του, να αγγίσουμε την φωτογραφία του και θα πάρουμε με έναν τρόπο τους κραδασμούς του, να θελήσουμε να επικοινωνήσουμε με αυτόν και αμέσως θα συντονιστούμε με αυτόν. Η και αν δεν υπάρχει φωτογραφία, ένα αντικείμενο δικό του. Κάθε άνθρωπος εκπέμπει δικούς του κραδασμούς. Αν συντονιστούν με με τους κραδασμούς και θελήσομε συνάντηση, αμέσως θα δούμε το πρόσωπο αυτό μέσον της ενοράσεως και θα μπορέσομε να το βοηθήσουμε. Φυσικά, οι αόρατοι βοηθοί θα πάρουν μερικά μαθήματα συντονισμού, τρόπου επαφής, στο μέλλον. Το ότι υπάρχει ορθός τρόπος πλησιάσματος να είστε βέβαιοι.
Πολλές φορές βλέπουμε να μιλούν για μέντιουμ, να έρχονται σε επαφή με πνεύματα. Πως; Κατεβαίνουν τα πνεύματα νομίζετε από εκεί που ήταν στο δωμάτιο που είναι το μέντιουμ που κοιμάται να επικοινωνήσουν; Όχι. Χωρίς να αντιλαμβάνεται το μέντιουμ συντονίζεται με το πνεύμα εκείνο, μπορεί να είναι πνεύμα απελθόντος, μπορεί να είναι στοιχειακά άλαλα και κωφά, πνεύματα και διάφορα άλλα που μας δίδουν τους κραδασμούς φαινομένων της ζωής. Είναι ζήτημα συντονισμού, δηλαδή γίνεται το μέντιουμ θα έλεγα ένα ραδιόφωνο που συντονΐζεται με κραδασμούς που μπορεί να πάρει από ένα σταθμό, οποιοδήποτε σταθμό, αλλά και πολλά παράσιτα. Προσέξετε την λεπτομέρεια αυτή. Επομένως ο ερευνητής της αληθείας δε θα γίνει ένα ραδιόφωνο κακής ποιότητας, αλλά θα μάθει τον τρόπο επαφής του με τους ψυχικούς κόσμους.
Τώρα, ας επανέλθομε στο σύμβολο του δένδρου της ζωής. Βλέπουμε το κάτω κέντρο με σκούρα χρώματα, βαθύ καφέ, βαθύ σκοτωμένο πράσινο, και αυτό μας δίδει την παχυλή ύλη. Βλέπουμε τρεις διόδους, ανόδου και καθόδου. Ο κεντρικός δρόμος που περνά από όλες τις καταστάσεις της Αυτοεπιγνώσεως και συνειδήσεως μένει με το χρυσίζον φως και είναι η επαφή του θεού Πατρός Απολύτου Είναι. Η μια που μας δίδει το μωβ ή πρασινωπό χρώμα είναι η κάθοδος Αρχαγγελικών Τάξεων, Αγιοπνευματικής υπερσυνειδήτου καταστάσεως που μας δίδει την δημιουργικότητα των φαινο-μένων της ζωής πάνω στον πλανήτη μας, είναι Αγιοπνευματική, είναι η αριστερή πλευρά. Στην δεξιά βλέπουμε και πάλι καθαρά το χρυσίζον φως, τώρα, που είναι η Αυτοεπιγνωσιακή μας φύση και υπόσταση.
Ώστε, βλέπουμε ότι για να ανέλθουμε δε θα πάρομε την Αυτοεπιγνωσιακή μας δίοδο, ούτε και την Ayιοπνευματική μας δίοδο, αλλά την κεντρική προς τα πάνω να δω την σφαίρα της σελήνης. Εκεί που θα δω τον πεντάκτινο αστέρα. Επομένως, το επόμενον κέντρο προς τα πάνω με τον πεντάκτινο αστέρα μας δίδει τις δύο καταστάσεις, τη σκοτεινή και τη φωτεινή, τις κολάσεις και τους παραδείσους. Προσέξετε, είναι οι ψυχικοί κόσμοι, εκεί είναι τα 49 υποπεδία ή 7 πεδία του ψυχικού κόσμου. Και πάνω στο υλικό μας σώμα ή το διπλούν αιθερικό μας σώμα αντιστοιχεί με το ηλιακό πλέγμα, με την κοιλία. Ώστε για να μεταφερθούμε κατ' αρχήν στους ψυχικούς κόσμους, οιουσδήποτε ψυχικούς κόσμους, παραδείσους ή κολάσεις, κατ' αρχήν λέγω, αρχάριοι, είναι μέσον του ηλιακού πλέγματος.
Φυσικά ο διδάσκαλος δεν έχει καθόλου ανάγκη το διπλούν αιθερικό και το ηλιακό πλέγμα γιατί μπορεί να συντονίζεται οποιαδήποτε στιγμή θέλει με όλες τις καταστάσεις, όλων των πεδίων και υποπεδΐων, νοητών, νοητικών, ψυχικών κόσμων και παχυλού υλικού κόσμου. Τώρα είναι νέα ικανότης αυτή, απ' ευθείας συντονισμός, όμως για τους αρχάριους η πύλη ή η είσοδος προς τους ψυχικούς κόσμους είναι το ηλιακό πλέγμα. Ασφαλώς κύκλοι μας δεν πρόκειται να διδάξουν γυμνάσματα συγκεντρώσεως στον ομφαλό, διότι δεν θέλουμε ομφαλοσκόπους. Αυτό το έκαμαν παλαιοί Εβραίοι. Πιο παλιά ακόμα και οι Αιγύπτιοι, να μεταφέρονται στα διάφορα υποπεδία του ψυχικού κόσμου. Εκεί δε θα ενδιαφερθούμε πέραν των συνηθισμένων μας γυμνασμάτων, να κοιτάζουμε το ηλιακό πλέγμα, την κοιλιακή χώρα και να βλέπουμε το λευκογάλαζο φως. Δηλαδή, δε θα συναντήσουμε το μέρος εκείνο με τα σκοτεινά χρώματα, αλλά δι-ερχόμενοι δια του γαλάζιου φωτός. Γι' αυτό δίδουμε μέσα στην κοιλιακή χώρα στα γυμνάσματα το λευκογάλαζο φως.
Κάποιοι μιας μυστηριακής σχολής, όταν ήλθαν εδώ κοντά μου, δεν ξέρω που βρήκαν το γύμνασμα που κάνουμε, μου λέγουν: μα Δάσκαλε, κάνουμε καί εμείς ορισμένα γυμνάσματα γιόγκα, αλλά εδώ στην κοιλία δεν είναι το λευκογάλαζο φως. Εγώ γέλασα. Για μας είναι, διότι εμείς δε θέλουμε κάθοδο μέσα στις κολάσεις. Δεν μας επιτρέπεται να σου πούμε πιο φως χρησιμοποιούμε. Δεν χρειάζεται να μου πείτε τους είπα. Εμείς τα γυμνάσματα που κάνουμε είναι για να καθαρίσουμε τον δρόμο καί να παίρνουμε εντυπώσεις από τους ψυχικούς κόσμους.
Ώστε, οι ψυχικοί κόσμοι, τα 49 υποπεδία ή 7 πεδία είναι η σφαίρα που βλέπετε με τον πεντάκτινο αστέρα, καί ο πεντάκτινος αστέρας είναι το σύμβολο της παρούσας προσωπικότητας Αυτοεπΐγνωσης εαυτού μας. Φυσικά, κατ' αρχήν θα διαγράφουμε τον πεντάκτινο αστέρα καί μέσον του να εισερχόμεθα με ασφάλεια. Στα επόμενα μαθήματα θα το κάνουμε αυτό. Οι πιο παλιοί του κύκλου των ένδον έκαναν τα γυμνάσματα αυτά του πεντάκτινου φωτεινού αστέρα.
Τώρα μπορούμε καί από εκεί να πάμε πιο πάνω, στην καρδία, στον νοητικό ήλιο, εκείνη είναι άλλη μύηση, άλλη εξέλιξη, όμως θα δούμε τούτη την φορά ότι για να πάμε έχουμε έναν σταυρό, έχομε μίαν άλλη δίοδο, η οποία μου δίδει τον σταυρόν, μου δίδει κάποιο εμπόδιο, μου δίδει την ισορρόπηση Αυτοεπιγνώσεως καί συνειδήσεως, γιατί η αριστερή πλευρά είναι συνειδησιακή καί η δεξιά Αυτοεπιγνωσιακή. Φυσικά η άνοδος από την ύλη στους ψυχικούς κόσμους είναι πολύ ευκολότερη από την άνοδο από τους ψυχικούς κόσμους στον νοητικό κόσμο, τον νοητικό ήλιο, θέλουμε μία κάποια ισορρόπηση της διόδου. Εδώ πρέπει να ισορροπήσουμε την έννοια του αγαθού με το κακό. Εκεί είναι ακριβώς που θα βρίσκονται, όσοι ευρίσκονται στον κύκλο των ψυχοθεραπευτών που πρέπει να εναρμονίσουν το τρίγωνο, να ισοπλευρώσουν το τρίγωνο που είναι φέτος το καθήκον τους.
Ώστε, είναι ισορρόπηση ψυχικής καταστάσεως καί νοητικής, καί μετά έχω προς το νοητικό κόσμο δύο καταστάσεις, την κατώτερη νοητική κατάσταση καί την ανώτερη, τον κόσμο των μορφών καί τον κόσμο των εννοιών-αίτιων, όπου θα χρειασθεί πολλή εργασία. Ώστε, για να καλύψουμε, τόσο μικρό μέρος, πόση εξάσκηση καί πόσον καιρό θα χρειαστούμε. Ώστε, θα εργαζόμαστε σε πολλές ενσαρκώσεις πάνω στο σύμβολο της ζωής ως την θέωση.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Παρόντες στο μάθημα σήμερα είναι καί ο Αρχάγγελος Μελτάρ (Γελτάρ) , είναι και ο Αθως που ήταν από την αρχή εδώ, έχω και μερικούς άλλους αδελφούς, είναι και οι συγγενείς του αδελφού Θεοδόση, οι οποίοι από την αρχή ανυπομο-νούσαν να επικοινωνήσουν .
Ρωτά ο πατέρας σου, τον ανησυχεί η ψυχική σου κατάσταση τις τελευταίες αυτές ήμερες. Τι συμβαίνει; Οσον και να είμαστε σ' άλλους κόσμους ότι χύνεται κάτω το αντιλαμβανόμαστε, λεπτομέρειες, λόγους δε μπορούμε να παρακολου-θήσομε, ή μάλλον δε μας επιτρέπεται να παρακολουθούμε, αλλά τις ψυχικές σας καταστάσεις μπορούμε να τις νοιώθουμε. Εχεις μιά κάποια στενοχώρια, η οποία στενοχωρεί εμάς στην εδώ πλευρά. Τι είναι λέγει; Το ίδιο μου είπε και ο Διδάσκαλος. προσπαθώ να την υπερβώ και ελπίζω να την υπερβώ.
Τώρα τα γράμματα τα δικά μου με τα δικά σου συγκρΐνονται. Εγώ θα σε συμβουλεύσω; Γιατί όχι; Από εκεί που είσαι βλέπεις καθαρά για να συμβουλεύεις. Και δέχεσαι την συμβουλή μου; Μάλιστα.
Ο,τι σας στενοχωρεΐ τώρα, όχι μόνον εσένα και σχεδόν όλους σας, δεν έχει την σημασία που αποδίδετε, βασανίζετε τον εαυτό σας τελείως αδικαιολόγητα. Τα πράγματα έρχονται, φεύγουν, ξεχνιούνται, να μην αφήνουν, όμως, στενοχώριες τέτοιες που να βλάπτουν το σώμα σας. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως που να δικαιολογεί την στενοχώρια σου. Τον καιρό που ήμουνα εγώ κάτω, θυμάσαι; Το παραμικρό, θύμωνα, φώναζα, έχανα την ησυχία μου, τα έβαζα και με τους ανθρώπους και με τους συγγενείς ακόμα. Τώρα να μου πείς, εσύ με συμβουλεύεις τώρα που για το γαμπρό σου, πόσα υπέφερες θυμάσαι; Ναι, μα τώρα ξέρω καλύτερα και μπορώ να σου πω την γνώμη μου. Εσύ δεν έχεις προβλήματα για να σε ανησυχούν, τόσο σοβαρά. Εσύ το μόνο που έχεις λεπτομέρειες, δεν μας αφήνουν να παρακολουθούμε όχι γιατί δε μπορούμε, αλλά για να μην ταρασσόμεθα και εμείς από εδώ, διότι πολλοί από εμάς ταράσσονται, αλλά όπως μου είπε κάποιος που σε βοηθά, ο φίλος κοντά σου που σου παραστέκεται .
Το πρόβλημά σου είναι μοχθηρία, φιλοδοξία, βλακεία συνανθρώπων σου που είναι μαζί σου. Αξίζουν τον κόπο να τους προσέχεις; Νομίζω όχι. Αμ τότε; Αφού δεν αξίζουν τον κόπο, πόσο καιρό να τους προσέχεις; Δυστυχίες δεν έχεις Θεοδόση μου. Περάσαμε εμείς δυστυχίες, τις θυμάσαι δεν είναι; Ασφαλώς.
Η φωνή σου είναι πολύ καλή. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις χωρίς να έχεις κανέναν ανάγκη, ούτε καταστάσεις να σε καταπιέζουν, ευκολώτατα με ένα χαμόγελο μπορείς να απομακρύνεις τους ενοχλητικούς. Ευτυχώς στο σημείο αυτό δεν οργίζεσαι, και άν οργίζεσαι δεν εκδηλώνεσαι, ευτυχώς. Επομένως, να αποφασΐζεις την επομένη ημέρα, ότι και να συναντήσεις να μην του αποδίδεις καθόλου σημασία, θα περάσει. Εμείς κεντούσαμε καί βάζαμε πάνω στους τοίχους μερικά πράγματα που έπρεπε να βλέπουμε, και αυτό θα περάσει. Πόση φιλοσοφία έκρυβαν αυτά που κεντούσαμε καί βάζαμε στους τοίχους, και αυτό θα περάσει. Επομένως, δεν αξίζει τον κόπο να στενοχωριέσαι για οτιδήποτε.
Εχεις να μου πεις τίποτε άλλο; Εμείς από εδώ περνούμε θαυμάσια, εδώ δεν είναι πρόβλημα ο επιούσιος, εδώ οι δυσκολίες που είχαμε κάτω δεν υφίστανται. Εδώ θέλεις κάτι λογικό, το έχεις. Είμεθα καλά. Εχεις την αγάπη όλων μας. Την ευχή μας, την αγάπη μου σ' όλους στην οίκογενείά μας.
9. ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΤΟΛΗ (10)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός καί του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Επανερχόμεθα στο Σύμβολο της Ζωής. Καί πάλι στο κατώτατο κέντρο που συμβολίζει την παχυλή ύλη, την παχυλή μας γη, το διπλούν αιθερικό της παχυλής γης, το διπλούν αιθερικό τού ίδιου τού σώματός μας.
Όπως θα προσέξετε, έχομεν τρεις διόδους από το κέντρο αυτό, την κεντρική, την δίοδο προς τα δεξιά, προς πάνω καί αριστερά. Η κεντρική, η δίοδός μας προς τα πάνω, είναι η ιδία μας η υπόσταση. Για τα τρία σκαλοπάτια, για να ανέλθουμε στο λεγόμενο κεντρικό κέντρο θα μιλήσουμε σε επόμενά μας μαθήματα πιο πλατιά. Είπαμε ότι η δίοδος προς τα δεξιά, η Λογοϊκή, χωρίζεται σε 10 σκαλοπάτια. Έχετε υπ' όψη σας τους πίνακες που έχετε. Καί αυτά θα είναι το έργο μας, για να καθαρίσομε την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτό μας. Ώστε η κεντρική δίοδος είναι καί η παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτός μας, αλλά κυρίως καί ο εσώτερός μας εαυτός μόνιμη προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτός μας, την οποία θα συναντήσουμε στην άνοδό μας καί ο εσώτερος εαυτός μας Εγώ Ψυχή Αυτοεπίγνωση, καί ακόμα πιό πάνω ο εαυτός μας ΕΓΩ λέγω καί με τα τρία γράμματα κεφαλαία. Πνεύμα, εαυτός μας, ουράνιος άνθρωπος, ο κατελθών εκ του ουρανού, ο οποίος καί θα ανέλθει, γιατί σαρξ καί αίμα δε θα κληρονομήσουν την βασίλεια των ουρανών, η οποία ωστόσο ευρίσκεται εντός ημών, όχι εντός του παχυλού υλικού μας σώματος, εντός ημών των ίδιων.
Τώρα, έχουμε ορισμένα γυμνάσματα, τα οποία κάναμε στο κάτω κέντρο, την Τετρακτύ καί με τέσσερεις βάσεις, την πυραμίδα με τα τέσσερα τρίγωνα προς τα πάνω, θα κάνουμε πολλά γυμνάσματα μέσον αυτών των τριγώνων, θα προχωρήσουμε στο έργο μας τόσο στην κλίμακα που ευρίσκεται δεξιά από μας, όσο καί στην κλίμακα που ευρίσκεται αριστερά από μας που είναι η κλίμαξ τού Ιακώβ. Έχουμε πει ότι η κλίμακα προς τα αριστερά μας που είναι 12 τώρα σκαλοπάτια, καί όχι 10, συμβολίζει τις 12 Αρχαγγελικές Τάξεις, καί είναι η κάθοδος καί η άνοδος τών Αρχαγγέλων. Ώστε, όταν θα ανέλθουμε την κλίμακα αυτή, θα την ανέλθουμε με την αρχαγγελική μας στολή καί με την υπόστασή μας σαν Αρχαγγέλων καί όχι σαν ανθρώπων. Όμως, όταν θα ανέλθουμε την κλίμακα δεξιά, θα την ανέλθουμε με την Λογοϊκή μας υπόσταση πλέον, καί πάλι Αρχαγγελική, αλλά κυρίως σημερινή μας ύπαρξη καί υπόσταση.
Τώρα, είχαμε πει ότι βρισκόμαστε στο κέντρο της πυραμίδας με τέσσερεις πλευρές προς τα κάτω καί τέσσερα τρίγωνα προς τα πάνω. Είχαμε πει ότι το δεξιό τρίγωνο είναι κόκκινο σαν αίμα, το τρίγωνο προς τα αριστερά μας είναι ιώδες, το τρίγωνο μπροστά μας είναι με χρυσίζον φως καί το τρίγωνο πίσω μας είναι καθαρώς με λευκό φως. Τώρα, έχοντες υπ' όψη μας καί την Αρχαγγελική μας στολή, την οποία μπορείτε απλώς με την σκέψη να την ενδυθείτε, δε θα χρειαστεί διαδικασία που κάνουμε στα γυμνάσματά μας προηγουμένως, δείτε τον εαυτό σας μέσα σ' αυτήν την Αρχαγγελική σας στολή. Στρέφετε προς τα δεξιά καί αρχίζετε να βαδίζετε, θα δείτε ότι η κεφαλή θα εισέλθει μέσα στο τρίγωνο που αποτελεί την πλευρά τής πυραμίδας. Κοιτάζετε στην κεφαλή σας, στο αιθερικό σας αντίστοιχο, μία φλόγα μέσα στην οποία βρίσκεται η κεφαλή σας. Προχωρείτε. Τώρα βλέπετε ότι εισέρχεται καί το στήθος στο τρίγωνο ( πλευρά ) αυτό της πυραμίδας για να εξέλθετε από την πυραμίδα. Κοιτάζετε τώρα την φλόγα μέσα στην καρδιά σας. Eνώνεται με την φλόγα τής κεφαλής σας καί γίνεται μια φλόγα πιο μεγάλη.
Προχωρούμε ακόμα καί βλέπουμε ότι καί η κοιλιακή χώρα εφάπτεται τού τρίγωνου. Το στήθος καί η κεφαλή είναι μέσα στην φλόγα. Δεν είναι ανάγκη, τώρα, να κάνετε την φλόγα μέσα στην κοιλιακή χώρα. Μπορείτε να την δείτε λευκογάλαζο φως καί στο κέντρo λίγο το ερυθρό φως, κόκκινo φως. Τώρα προχωρούμε με το δεξί πόδι πρώτο καί μετά το αριστερό, καί εξερχόμεθα από την πυραμίδα. Αφήνουμε πίσω την πλευρά εκείνη την φλεγoμένη του τριγώνoυ της πυραμίδας καί προχωρούμε μέσα στην φλόγα, η οποία δεν καίει, καθαρίζει. Δείτε, τώρα, ολόκληρο το σώμα σας, ψυχικό και νοητικό, να είναι μέσα καί να καθαρίζεται από αυτήν την φλόγα.
"Ο πoιών τους Αγγέλους Αυτού Πνεύματα καί τους Λειτουργούς Αυτού πυρός φλόγα".
Διατηρείτε, όμως, την μορφή σας, την μορφή του υλικού σας σώματος. Τώρα, δείτε την φλόγα αυτήν να καθαρίζει την υπόσταση σας. Βλέπετε τον εαυτό σας, τώρα, σαν μορφή σώμα μέσα στην ολόλευκη στολή σας. Κοιτάζετε πάνω στην στολή σας. Αν είσθε αγνός, καθαρός, η φλόγα αυτή δε θα αφήσει τίποτε πάνω στην στολή σας την λευκή. Αν όμως έχετε πταίσματα, δε θα πω μεγάλα ή μικρά, η φλόγα αυτή θα σας αφήσει ίχνη φαιού χρώματος που θα πρέπει με την προσπάθειά σας να τα καθαρίσετε σιγά-σιγά. Η φλόγα πάνω από το κεφάλι σας θα πρέπει να είναι ορθή, να είναι καθαρή. Τώρα, βάλουμε το δεξί μας πόδι πάνω στο πρώτο σκαλοπάτι της κλίμακας αυτής καί είναι ο πρώτος άθλος του εαυτού σας παρούσας προσωπικότητας Aυτoεπιγνώσεως, ωστόσο έχει μέσα του το Εγώ εαυτό σας, και είναι ο πρώτος άθλος της παρούσας προσωπικότητος Aυτoεπιγνώσεως, όχι του Εγώ. Σας σuνoδεύouν αυτήν τη στιγμή το Εγώ εαυτό σας καί ο φύλακάς σας Άγγελος. Προσέξετε. Ο φύλακας αυτός ο Άγγελος δεν είναι η λεγόμενη δίδυμη ψυχή, διότι δεν είναι ακόμη ψυχή, δεν έχει διέλθει δια τής ιδέας τού ανθρώπου καί να γίνει υιός υιός ανθρώπου. Eπoμένως, δεν έχει γίνει ψυχή, είναι Αρχάγγελος Πνεύμα. Καί είναι το Kέντρo τής βασιλείας τών ουρανών εντός ημών, δεν είναι ο εαυτός σας, είναι καί αυτός Αρχάγγελος, ισότιμος όπως καί ο εαυτός σας, ο οποίος έχει κατέλθει δια της κεντρικής οδού μαζί του. Τώρα, στον πρώτο σας άθλο, σαν Ηρακλής παρούσα προσωπικότητα Aυτoεπίγνωση, δε θα πάρει κανένας μέρος, διότι αυτός ο άθλος είναι καθαρά της παρούσας προσωπικότητας Aυτoεπιγνώσεως εαυτού σας. Δε θα σας βοηθήσει σ' αυτό τίποτε. Mόνoς σας, μόνoς του ο Ηρακλής, όπως λέγει καί ο μύθος, μόνoς του σκότωσε τον λέoντα τής Νεμέας, θαρραλέα, είσθε στο πρώτο σκαλοπάτι του άθλου, θα σκοτώσετε τον λέoντα τής Νεμέας μέσα σας, μέσα στην παρούσα προσωπικότητα Aυτoεπίγνωση, την οργή, τον θυμό καί όσα τον προκαλούν αυτόν τον θυμόν καί την oργήν, τα οποία σε επόμενα μαθήματα θα ερευνήσoυμε καί θα μελετήσουμε εξονυχιστικά.
Tην οργή θα την σκοτώσει η παρούσα προσωπικότητα Auτoεπίγνωση εαυτός σας. Σκoτώνoντας το λέοντα της Νεμέας σκoτώνoυμε μέσα μας το λεγόμενo εγωισμό της παρούσας προσωπικότητας Aυτoεπιγνώσεως εαυτού μας. Αυτός ο εγωισμός δεν είναι δαίμων, προσέξετε, ούτε ο πειρασμός δεν είναι ο εγωισμός, αυτός είναι ο νόμoς τών αντιθέσεων που χρειάζεται στη κάθοδο τού Εγώ εαυτού μας να δημιουργήσει τόσον μαζί με τους άλλους Αρχαγγέλους το παχυλό υλικό σώμα, ξεχωριστό από τα άλλα παχυλά υλικά σώματα τού ζωικού καί του φυτικού βασιλείου, είναι ο νόμoς της χωριστικότητας που στα ζώα είναι το ένστικτo καί το αίσθημα τής αυτoσυντηρήσεως. Στον άνθρωπο γεννάται μαζί του μόλις ενσαρκωθεί καί θα πρέπει να δαμαστεί. Πρέπει αυτόν τον εγωισμό να τον σκοτώσουμε. Όταν θα δούμε την μυθοπλασία αργότερα τού Θησέως, αυτόν τον Mινώταυρo που οικεί μέσα στον λαβύρινθo, καί θα τον μελετήσουμε από αυτήν την πλευρά, θα πρέπει να τον σκοτώσουμε, καί αμέσως στην θέση του παρουσιάζεται η αξιοπρέπεια του εσώτερου εαυτού. Ο στέφανος της δόξης, αξιοπρέπεια πάνω στην παρούσα προσωπικότητα Aυτoεπίγνωση, η οποία θα νικήσει.
Ώστε, ο πρώτος άθλος είναι να σκοτώσουμε το λέoντα τής Νεμέας, να βγάλουμε την λεoντή καί να φορέσουμε την λεoντή, διότι καί αυτό είναι αναγκαίο. Με το να φορέσουμε την λεoντή δεν έχουμε γίνει λέων, αλλά μπορούμε να επιβληθούμε. Διότι, αλλοίμoνo, μέσα στον κόσμο αυτόν του χάους, της συγχύσεως, την κόλαση, την ζούγκλα που βρισκόμαστε σήμερα δε φορούμε την λεoντή. Την λεoντή θα την φορέσουμε για να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους, όχι με οργή, αλλά αν αναγκασθούμε να υψώσουμε την φωνή μας θα το κάνουμε αυτό, χωρίς να ταράζεται μέσα μας η εσωτερική μας γαλήνη.
Είπαμε πως θα αρχίσουμε την εργασία μας καθημερινά. Γράφετε πάνω σ' ένα κομμάτι χαρτί : για κανένα απολύτως λόγο δε θα οργίζομαι, δε θα οργισθώ, δε θα θυμώσω με κανέναν καί για κανέναν λόγο. Τώρα, τί εξυπηρετεί αυτό; Στην παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση έχουμε την μορφή εκείνη του Νου που εδρεύει στο διπλού αιθερικό που ονομάζεται υποσυνείδητο. Καί αυτή η μορφή τού Νού δέχεται υποβολές καί όταν εμείς τις τους υποβάλλουμε, τότε ονομάζεται αυθυποβολή, δηλαδή με τον τρόπο αυτό δημιουργούμε ένα στοιχειακό, καί με την επιθυμία μας φυσικά να επιτύχομε ψυχονοητικό είδωλο που θα μας βοηθήσει να νικήσουμε. θα βοηθήσει την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση να νικήσει, καί πλέον αυτό το λεγόμενο στοιχειακό, νοητικό, ψυχονοητικό είδωλο, δε θα είναι πνεύμα άλαλο καί κωφό, όπως αυτά που ανέφερε ο Χρίστος, αλλά έχει γίνει ενσυνείδητα. Ώστε η εργασία αυτή θα γίνει ενσυνείδητα. Κάθε φορά που θα διαβάζουμε το ότι έχουμε γράψει την πρώτη φορά θα το εννοούμε, θα εισχωρούμε στο νόημα καί θα το κάνουμε βίωμά μας, δηλαδή θα τονώνουμε αυτό το νοητικό είδωλο, το οποίο, εισερχόμενο μέσα στο υποσυνείδητό μας, αρχίζει την εργασία του. θα μου πείτε 15 ημέρες θα κάνω αυτό το έργο, καί αργότερα; θα το επαναλάβουμε καί θα το επαναλάβουμε, κάθε φορά δημιουργούμε ένα ψυχονοητικό είδωλο; Ναι, αλλά το πρώτο που θα γίνει απορροφά όλα τα ψυχονοητικά επόμενα είδωλα του είδους του καί τονώνεται. Ώστε θα έχουμε ένα στην πραγματικότητα, το οποίο θα τονώνουμε καθημερινά με την σκέψη μας. Γι’ αυτά τα ψυχονοητικά είδωλα μιλήσαμε πολλές φορές σε μαθήματα. Πιο λεπτομερειακά, όμως, θα μιλήσουμε στο έργο μας σε επόμενα μας μαθήματα.
Ώστε, σύμμαχό μας θα έχουμε το ψυχονοητικό αυτό είδωλο, θα διαβάζουμε πάνω στο χαρτί που έχουμε γράψει, που έχουν νόημα πλέον για μας, δύναμη έχουν πλέον, διότι στην πραγματικότητα τα νοήματα έχουν δύναμη, πιο πολλή δύναμη από ότι έχει ο προφορικός λόγος, παρ' όλον που και αυτός έχει δύναμη.
Καί τώρα προχωρούμε από το πρώτο σκαλοπάτι στο δεύτερο. Ο δεύτερος άθλος είναι η λερναία ύδρα. Η λερναία αυτή ύδρα είναι οί επιθυμίες οί τοποχρονικές, σε συνδυασμό με τον εγωισμό. Σκοτώσαμε το λέοντα της Νεμέας, μιά μορφή του εγωισμού, παρουσιάζεται υπό άλλη όψη τώρα, ανάγκη-επιθυμία, γιατί νομίζει ότι αυτός ο εγωισμός θα μας καθυποτάξει. Καί τώρα πρέπει να καθυποτάξουμε τις επιθυμίες. Η λερναία αυτή ύδρα έχει πολλές κεφαλές καί οί επιθυμίες είναι πολλές, πάρα πολλές. Τώρα, σαν παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτός μας, ο Ηρακλής έχει ανάγκη βοήθειας από το νοητικό κόσμο. Παραστέκει δίπλα του ο Αρχάγγελος φύλαξ, ο οποίος τον συνοδεύει στην κάθοδό του. Στην μυθοπλασία μας έχουμε την βοήθεια στον Ηρακλή από τον Ιόλαο. Αυτός είναι ο φύλακας Άγγελος.
Επαναλαμβάνω, δεν είναι προσωπικότητα. Επαναλαμβάνω καί τώρα, δεν είναι δίδυμη ψυχή, διότι δεν έχει γίνει ποτέ ψυχή. Ήταν, είναι καί μένει Πνεύμα. Δεν έχει διέλθει δια της ιδέας του ανθρώπου, παρ' όλο που έχει το δικαίωμα να παίρνει την ανθρώπινη μορφή, χωρίς να ενδύεται το χώμα, την παχυλή ύλη. Καί μήπως οί Άγγελοι καί οί Αρχάγγελοι, όταν παρουσιάζονται στον άνθρωπο, δεν παίρνουν την ανθρώπινη μορφή; Ώστε, άλλο η μορφή, άλλο η ενσαρκωμένη προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτή.
Τώρα, όμως, στην μυθοπλασία λέγει, όταν ο Ηρακλής έκοβε μία κεφαλή, στην θέση της παρουσιάζονταν δύο κεφαλές, ή μήπως δεν είναι έτσι με τις επιθυμίες, είτε ικανoπoιηθoύν, είτε τις καταπολεμήσουμε; Aν τις αποκόψουμε χωρίς την λογική, θα παρουσιαστoύν δύο στην θέση τους. Καί έρχεται τώρα ο Ιόλαος με τον πυρσό στο χέρι. Ο πυρσός, ο αναμμένος πυρσός, συμβολίζει την σκέψη, καί μόνον με την σκέψη ορθολογισμό μπορούμε να αντεπεξέλθουμε, κόβοντας την μία κεφαλή να την καίουμε με τον ορθολογισμό, την σκέψη, Toν πυρσό που μας δίδει ο φύλακας Άγγελος Ιόλαος για να την σκοτώσουμε.
Όμως, λέγει η μυθοπλασία, την ώρα που ο Ηρακλής άρχισε το έργο του αυτό, από την λέρνη βγήκε ένας κάβουρας τεραστίων διαστάσεων καί τον δάγκασε στα πόδια. Τί συμβολίζει άραγε αυτός ο λεγόμενoς κάβουρας που έπρεπε πρώτο να σκοτώσει τόσον ο Ιόλαος, όσο καί ο Ηρακλής; Δάγκωσε όχι μόνο του Ηρακλή καί του είχε πληγώσει στα πόδια, αλλά καί τον Ιόλαο λέγει η μυθοπλασία. Ο κάβουρας αυτός συμβολίζει ακριβώς του εγωισμό που επιτίθεται, που δε δέχεται ότι έχει καθυποταχθεί, καί αυτόν πρέπει ο Ηρακλής να σκοτώσει, όπως έκαμε καί με το λέοντα τής Νεμέας.
Έχει δαγκώσει τον Ηρακλή, τον πλήγωσε στα πόδια, δηλαδή στην τοποχρονική του έκφραση, καί τον Αρχάγγελο Ιόλαο. Αλλά πως ; Γιατί ; Έχουμε πει ότι ο φύλαξ Άγγελος μας, παρ' όλο που δεν έχει ενσαρκωθεί, δεν έχει ενανθρωπισθεί μαζί με του Ηρακλή, είναι σε συντονισμό μαζί με την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτό μας. Το Εγώ καί ο φύλακας Άγγελος είναι συντονισμένοι. Επομένως δέχεται τις πληγές της παρούσας προσωπικότητας Αυτοεπιγνώσεως. Τώρα σε ποιό βαθμό πονεί ή υποφέρει είναι κάτι άλλο. Ο Ηρακλής, βέβαια, πονεί καί υποφέρει. Ο Ιόλαος πληγώθηκε για να αντιληφθεί τί γίνεται τοποχρονικά. Καί με την βοήθεια του Ιόλαου αδελφού του καταφέρνει να σκοτώσει την λερναία ύδρα, το δεύτερο άθλο.
Σας λέγω ότι αυτός ο άθλος είναι καί ο δυσκολότερος από όλους τους δέκα άθλους, πολύ πιο δύσκολος από του να σκοτώσουμε, μέσον της αυθυποβολής καί της υποβολής το λέοντα της Νεμέας, δηλαδή την οργή, διότι τώρα εκλαμβάνουμε τις επιθυμίες μας σαν εαυτό μας, παρ' όλο που αυτός δεν είναι ο εαυτός μας. Τον θυμό, την οργή, όταν μας εξαντλήσει, όταν μας εκθέσει, όταν μας πληγώσει; Καί πότε δεν έχει οργισθεί ο άνθρωπος καί δεν το έχει μετανοιώσει στην πραγματικότητα; Κανένας άνθρωπος δε θεωρεί την οργή εαυτό του, ή μέρος του εαυτού του, όμως τις επιθυμίες του τις θεωρεί εαυτό του, μέρος του εαυτού του. Εγώ θέλω αυτό, εγώ θέλω εκείνο, εγώ επιθυμώ αυτό, εγώ επιθυμώ εκείνο. Ώστε, δε σκοτώνεται η κεφαλή τής λερναίας ύδρας χωρίς, μετά που θα την σκοτώσουμε, να την κάψουμε με τον πυρσόν τής λογικής, του ορθολογισμού, της σκέψεως.
Με το παρόν μάθημα, παράλληλα με το ότι θα συνεχίσουμε, καί τις επόμενες ημέρες, να γράφουμε πάνω στο χαρτί ότι: για κανέναν καί για κανένα λόγο δε θα οργισθώ πλέον ποτέ, τροποποιούμε λίγο τώρα.
Τώρα, υποβάλλουμε πιο έντονα αυτό που θα πούμε. Προηγούμενα είπαμε :
για κανέναν καί για κανένα λόγο δεν θα οργισθώ.
Τώρα θα πούμε ότι για κανέναν καί για κανένα λόγο ποτέ δε θα οργισθώ, καί συμπληρώνω
γιατί ποτέ η οργή ή ο θυμός δε με έχουν εξυπηρετήσει, εμένα ή τους άλλους ανθρώπους.
Ώστε, βάζουμε τώρα καί την λογική. Καί ερωτώ : πότε ο θυμός, η οργή που καμιά φορά σας έχει συνταράξει, σας έχει εξυπηρετήσει στον σκοπό για τον οποίο είχατε οργισθεί; Να σας αφήσει εξαντλημένους, ναι. Σας εξουθένωσαν, ποτέ δεν σας έχουν εξυπηρετήσει, καί η λογική μπορεί να εξυπηρετήσει περισσότερο από την οργή καί τον θυμό. Επομένως, θα συνεχίσουμε να γράφουμε, αφού κάψουμε αυτό το χαρτί, στο οποίο έχομε διαλογισθεί αυτές τις 15 ημέρες, θα πάρουμε ένα καινούργιο χαρτί τώρα. Προτιμώ με κόκκινο μελάνι να γράφουμε, όχι με μαύρο. Για κανέναν άνθρωπο καί για κανένα λόγο δεν θα εξοργισθώ πλέον, δε θα θυμώσω, δε θα ταραχθώ, καί αυτό θα το συνειδητοποιήσετε.
Παράλληλα με αυτό θα αρχίσετε να ερευνάτε μέσα σας, άλλο φύλλο χάρτου, καί θα γράφετε τις διάφορες σας έντονες επιθυμίες, όχι ανάγκες, επιθυμίες, θα μπορούσατε να κάνετε χωρίς αυτές. Τους διακαείς πόθους που σας ταλαιπωρούν, θα τις εγγράφετε αυτές, θα τις μελετήσετε, θα σκοτώσετε αυτές τις επιθυμίες, όχι τους σκοπούς που έχουν δημιουργήσει αυτές τις επιθυμίες, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν, δηλαδή μέσα σας εκείνο τον κραδασμό του θέλω, καί αμέσως έρχεται μία απάντηση από την προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση. Μα δε μπορώ να το έχω. Τις πιο πολλές φορές, μα είναι δυνατόν να το έχω αυτό, διότι έχουμε καί την αντίδραση. Πλέον θα μελετήσετε τις έντονες επιθυμίες σας, καί μετά στο μισό χαρτί θα γράφετε τις επιθυμίες σας καί στο άλλο μισό χαρτί θα τις ζυγίσετε, είναι ανάγκες; Είναι κατορθωτές; Είναι λογικές; θα περάσουμε την επιθυμία πλέον από την λογική.
Ναί, την λερναία ύδρα θα την σκοτώσουμε, αλλά δε θα σκοτώνουμε καί τις ανάγκες, ή την λογική ανάγκη επιθυμία.
Λόγου χάρη, ένας βλέπει ένα ωραίο αυτοκίνητο, πολυτελές αυτοκίνητο, έχει το διακαή πόθο να το αποκτήσει αυτό το αυτοκίνητο, αλλά πως θα το αποκτήσει ; Είναι ένας μικρός υπάλληλος με έναν ασήμαντο μισθό που μόλις επαρκεί, επαρκεί καί δεν επαρκεί, με τίς ανάγκες της οικογένειάς του για τα παιδιά του. θα καθίσει να τα ζυγίσει. Αυτό το αυτοκίνητο πολυτελείας, πως θα το αποκτήσω εγώ; Κλέπτοντας; Η επιθυμία έντονη, θέλει να ικανοποιηθεί. Να το κεφάλι τής λερναίας ύδρας, το οποίο πρέπει να αποκοπεί. Μα για να το έχω αυτό το αυτοκίνητο πρέπει να προηγηθούν πολλά άλλα, θα παίρνω πιο πολύ μισθό, να κάνω κάτι παράλληλα με αυτά για να έχω τα απαιτούμενα χρήματα καί να τα ξοδέψω γί' αυτό το σκοπό. Καί μετά, μου χρειάζεται αυτό το πολυτελές αυτοκίνητο προς το παρόν, η ένα πιό φθηνό αυτοκίνητο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες μου; Τώρα, βλέπω την επιθυμία καί την ανάγκη, αν είναι πρώτη η ανάγκη να το έχει, θα βρεί τρόπους να εργασθεί, όχι οποιονδήποτε τρόπο, μόνο να ικανοποιηθεί η επιθυμία, αλλά η ανάγκη πλέον, καί θα εξευρεθούν τρόποι.
Ζητάτε την Βασιλεία των Ουρανών, καί τα πάντα θα σας προστεθούν. Υπάρχουν τρόποι. Στα επόμενά μας μαθήματα θα μάθουμε πως μία λογική επιθυμία σκέψη μπορεί να πραγματοποιηθεί, να υλοποιηθεί, γιατί απώτερος σκοπός της λογικής επιθυμίας είναι να πραγματοποιηθεί, να υλοποιηθεί. Όμως, καί ένα άλλο να προσέξετε. Πρέπει να καλο-ζυγίσουμε τα πράγματα, μήπως η επιθυμία που στέλνουμε σαν στοιχειακό, νοητικό είδωλο που δε θα πραγματοποιηθεί εκείνη την στιγμή διότι πρέπει να της δώσουμε καιρό να πραγματοποιηθεί στο μέλλον, θα είναι ένας ογκόλιθος στο δρόμο μας που θα προχωρούμε, όταν θα έχουμε παύσει να την θεωρούμε απαραίτητη αυτή την επιθυμία, Καί αυτόν τον πόθο να τον βρούμε ότι δεν μας εξυπηρετεί στην πραγματικότητα. Φυσικά, αυτό θα το δούμε σε επόμενους άθλους. Τώρα σκοπός είναι να σκοτώσουμε την λερναία ύδρα, καί πρίν από αυτή το στοιχειακό εκείνο του εγωισμού, τον κάβουρα, ο οποίος, προτού αρχίσουμε να κοιτούμε την επιθυμία, μας πληγώνει τα πόδια, δηλαδή το δρόμο μας. Πιό πολλά για τους άθλους θα μιλήσουμε αργότερα.
Δεν είχαμε πεί για την γέννηση του Ηρακλή, την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση που μόλις ενσαρκώνεται καί τους δύο όφεις που ήρθαν να καταπνίξουν τον Ηρώα, καί τους όφεις που έστειλε η θεά Ήρα, ο νόμος της παχυλής ύλης; Ώστε οί δύο όφεις είναι η παχυλή ύλη καί η αιθερική ύλη στην αρχή της γεννήσεώς μας, διότι εκεί εδρεύουν όλα τα κακά, αλλά καί τα αγαθά.
Προσέξετε, μέσα στον ίδιο κήπο ριζώνουν καί μεγαλώνουν καί ανθοφορούν καί οί καλές ποικιλίες λουλουδιών καί τα παράσιτα, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτή.
Εμείς θα τα ξεχωρίσουμε, θα ξέρουμε τί θα εκριζώσουμε καί τί θα φυτέψουμε στην θέση που έχουμε εκριζώσει.
Στώμεν καλώς εκ Κυρίω πάντοτε.
Η Λερναία Ύδρα
ΓΥΜΝΑΣΜΑ
Τώρα θέλω να ενδυθείτε την Αρχαγγελική σας στολή. Στέκεστε μέσα στο Kέντρo της πυραμίδας αυτής. Μπροστά σας έχετε το τρίγωνο της πυραμίδας, την εσωτερική επιφάνεια με χρυσίζον φως, καί στα δεξιά σας έχετε την εσωτερική επιφάνεια του τριγώνου της πυραμίδας με κόκκινo φως, καθαρό κόκκινο φως. Προς τα αριστερά σας έχετε την εσωτερική επιφάνεια της πυραμίδας αυτής με το ιώδες φως. Πίσω σας είπαμε έχετε την εσωτερική πλευρά του τριγώνου τής πυραμίδας με το ολόλευκο φως. Εκεί είναι ο φύλακάς σας Άγγελος, θα σας συνoδεύσει, όταν θα προχωρήσετε.
Στρέφετε τώρα προς τα αριστερά, καί προχωρείτε μερικά βήματα που η κεφαλή σας εισέρχεται μέσα στο ιώδες φως. Τώρα πάνω από το μέτωπό σας που η κεφαλή είναι μέσα στο τρίγωνο της πυραμίδας θα δείτε μία φλόγα, όχι συνηθισμένη φλόγα, αλλά από ιώδες φως φλόγα. Προχωρείστε, καί τώρα το στήθος σας είναι μέσα στο τρίγωνο της πυραμίδας, δείτε την καρδιά σας μέσα σε ιώδες φως, δείτε μία φλόγα ακριβώς με ιώδες φως. Τώρα, προχωρείστε χωρίς να ενδιαφερθείτε για την κοιλιακή χώρα, για τα πόδια σας, προχωρείστε να βγείτε από το τρίγωνο αυτό. Τώρα, βρίσκεστε μέσα σε ένα καθαρό ιώδες φως. Μη σας ανησυχεί, είναι καλά.
Πάρετε βαθιές εισπνoές. Τώρα δείτε την ολόλευκη στολή σας να παίρνει μία απόχρωση μωβ, όπως σαν να ρίχνετε σ' ένα λευκό πράγμα φως. Πάρτε βαθιές εισπνοές. Τώρα, βλέπουμε κάτω από το αριστερό μας πόδι μία φλόγα να καλύπτει τα πόδια μπροστά μας με ιώδες φως, καλύπτει την κοιλιακή χώρα, μέρος του στήθους, περνά κάτω από την δεξιά μας μασχάλη, χαϊδεύει το δεξί μας ώμο, πίσω του αυχένα, καί από το αυτί μας καί τον αριστερό μας ώμο ανυψώνεται σα μία φλόγα με μωβ φως, πλέον τρίπτυχα. Έξω από το δεξί μας πόδι, τώρα, φλόγα με κόκκινo φως χαϊδεύει τα πόδια μας, την κοιλιακή χώρα, καί μέρος του στήθους, λίγο πιο πάνω από το στέρνο, περνά τώρα, από την αριστερή μας μασχάλη, χαϊδεύει την αριστερή μας ωμοπλάτη πίσω, προχωρεί προς το δεξί μας αυτί καί ώμο, καί με ωραίο κόκκινo φως, τρίπτυχο καί αυτό, ανυψώνεται σα να έχουμε τώρα δύο φτερούγες από φως, φως προσέξετε.
Τώρα, από πίσω μας ο φύλακάς μας Άγγελος απλώνει τα χέρια του προς τα κάτω, καί αρχίζει ένα ολόλευκο φως να χαϊδεύει τα πόδια μας πίσω, τις γάμπες, πίσω μέρος των πoδιών, να εισχωρεί, να παίρνει την σπoνδυλική στήλη καί να ανέρχεται αυτό το φως το ολόλευκο σαν ένας όφις προς τα πάνω. Aπλώνει την ώρα που ανέρχεται τις ακτινoβoλίες δεξιά καί αριστερά, καί τoνώνει τις ακτινοoβoλίες από το ιώδες καί το κόκκινo φως. Εισχωρεί μέσα στην κεφαλή, ανέρχεται πάνω από την κεφαλή, ανοίγει σαν ένα ολόλευκο λωτό, καί από μέσα είναι το κεφάλι ενός όφεως με αργυρό-χρουν χρώμα. Τα μάτια του, τώρα, ακτινοβολούν, δεν είναι κoιμώμενoς. Eίναι όφις που έριξε ο Μωυσής καί κατέφαγε τους δύο όφεις των Αιγυπτίων μάγων. Προσέξετε την λεπτομέρεια αυτή. Δεν είναι ο εαυτός σας αυτός ο όφις, προς θεού, προσέξετε, είναι δύναμη αυτή. Αργότερα θα εξέλθει από την ρίζα της ρινός σας προς τα εμπρός. Αυτό ήταν το έργο τών Αιγυπτίων Ιεροφαντών και των Φαραώ, θα έλθει καί για σας αυτή η στιγμή, της αφυπνίσεως αυτής της δυνάμεως. Aυτόν τον Όφι οι ινδοί τον oνoμάζουν Κουνταλίνι, καί η αφύπνισή του πρόωρα είναι πολύ επικίνδυνη, προσέξετε. Τώρα, με το να τoν φέρετε στην σκέψη, να κάμετε αυτό το στοιχειακό, δε σημαίνει ότι Toν έχετε αφυπνήσει, αλλά ετοιμάζετε την εργασία του να αφυπνισθεί ακίνδυνα για σας. Προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν.
Ήδη οί διδάσκαλοί σας παρακολουθούν καί δεν υπάρχει φόβος για κανέναν Kiνδυνο για σας.
Πάρτε βαθειές εισπνoές, τώρα. Σχηματείστε τον εξάκτινo αστέρα εκεί που είναι η καρδιά σας, δεν είναι δύσκολο να σχηματίσετε τα δύο τρίγωνα. Βαθειές εισπνoές.
Τώρα με το δεξί σας χέρι, νoητικό, ψηλώστε το πάνω από το κεφάλι, εκεί που βλέπετε την φλόγα, βάλτε τα τρία δάκτυλα μέσα στην φλόγα, "Οτι Σου εστίν η Βασίλεια".
Κατεβάστε από την ρίνα, λάρυγγα, στέρνo, περάστε από την καρδιά χωρίς να σταματήσετε ως τα γεννητικά όργανα, "καί η δύναμις", η δύναμις τής Δημιουργίας.
Τώρα, ανυψώστε το χέρι να περάσει από τον ομφαλό προς την καρδιά, καί βάλτε τα τρία δάκτυλα στην καρδιά, "καί η δόξα". "Δόξασoν σου τον υιόν καί ο υιός σου σε δοξάσει".
Ώστε, επαναλαμβάνoυμε. Στην φλόγα πάνω "Οτι Σου εστίν η Βασίλεια", κάτω στα γεννητικά όργανα "καί η δύναμις", πάνω στην καρδιά "καί η δόξα".
Τώρα, προχωρείστε προς τα πάνω πάλι από τον λάρυγγα, μύτη, βάλτε ξανά το χέρι σας μέσα στην φλόγα, "του Πατρός", πάνω από το κεφάλι όμως. Κατεβάστε το χέρι εκεί που είναι η καρδιά, σταματείστε, "καί του Υιού", κατεβάστε το κάτω στα γεννητικά όργανα "καί του Αγίου Πνεύματoς". Προχωρείστε προς τα πάνω, τώρα, περνάτε από τον oμφαλόν "Nυν", αν θέλετε προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά, σημασία δεν έχει αν είσθε ορθόδοξοι ή καθολικοί, "καί αεί καί εις τους αιώνας τών αιώνων αμήν".
Ώστε, ο σταυρός αυτός συμβολίζει τον xρόνο καί την Αυτοεπίγνωση εαυτό μας, τόσον σαν πνεύματος, σαν ψυχής καί σαν παρούσας προσωπικότητας.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
10. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΚΕΝΤΡΟ 10 (12)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός και του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Και πάλι επάνω στο σύμβολο της ζωής. Είμαστε στο πιο κάτω, τρόπος του λέγειν, κέντρο των φαινομένων της ζωής. Είχαμε πει ότι όλα τα κέντρα, και το κάτω κέντρο, είναι σφαιρικά, όμως πάνω σ' έναν πίνακα των δύο διαστάσεων θα το δούμε σα δίσκο με περιφέρεια. Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι σφαιρικά, διότι το Απόλυτον Είναι μέσα στην έκφρασή Του και ευαρέσκειά Του γιο; να δημιουργήσει, μέσον των Αγιότατων Αυτού Αρχάγγελων και του Πάντων Αγίων Αγιότατου λόγου Χριστού, έπρεπε να μορφοποιήσει το Νου με το θείο Του διαλογισμό μ' έναν τέτοιο τρόπο που να δώσει από μέσα από την απολυτότητά Του το νόμο της χωριστικότητας. Και για να το κάνει αυτό στο θείο Του διαλογισμό-θα συνεχίσει να το κάνει το Απόλυτο Είναι δημιούργησε την κίνηση από ένα σημείο που να διαγράφει ένα κύκλο, μικρό ή μεγάλο, ελάχιστο ή την τροχιά των γαλαξιών που να αρχίζει από ένα σημείο, να φθάνει σ' αυτό το σημείο, από αυτό το σημείο να συνεχίσει, μιλώ για όλους τους κύκλους εκφράσεως, επαναλαμβάνω από τον ελάχιστο έως τον απόλυτο και με τον τρόπο αυτόν να δημιουργεί την σφαίρα.
Προσπαθήστε να το διαλογιστείτε αυτό. Αρχίζω από ένα σημείο, ας πούμε πάνω, κατέρχεται, φθάνει ένα σημείο ακριβώς απέναντι από το σημείο από το οποίο άρχισε. Πόσο μακριά το ένα σημείο από το άλλο, αυτό εξαρτάται από το σημείο το οποίο άρχισε, από το μέγεθος του κόσμου εκφράσεως και μετά ανέρχεται προς το πρώτο σημείο, θα φθάσει σ' αυτό το πρώτο σημείο, με ελαφρά θέση θα αρχίσει να κατέρχεται, όχι από το ίδιο σημείο, από την ίδια πορεία, αλλά ελάχιστα πιο κάτω, συμπληρώνει επίσης τον κύκλο και, κάθε φορά που συμπληρώνει τον κύκλο, εφάπτεται των δύο σημείων, άνω και κάτω, τρόπος του λέγειν. Όταν αρχίσει να δίδει αυτή την κίνηση, την πρώτη κίνηση, την πρώτη Του έκφραση ευαρεσκείας, θα φθάσει σ' ένα σημείο που θα διαγράφει αρκετούς κύκλους γύρω από τα ίδια σημεία και θα φθάσει στον πρώτο κύκλο και τότε συνεχίζει. Τώρα, πόσες τέτοιες θέσεις πάνω στην επιφάνεια της σφαίρας που δημιουργήθηκε νοητά, σφαίρα που θα διαγράφει για να φθάσει στην ίδια πορεία που άρχισε από την αρχή. Αυτό μας δίδει να καταλάβομε τον κύκλο υποστάσεως, δυνατοτήτων και πιθανοτήτων όλων των ζωσών μορφών.
Όμως από τη στιγμή που πήρε ένα κύκλο μέσα στο χώρο, δημιούργησε ένα κύκλο μέσα στο χώρο, πήρε ένα σημείο για να αρχίσει την κίνηση αυτή την κυκλική, μας προσδιορίζει τώρα την χωριστικότητα από την απολυτότητα. Ώστε, από την πρώτη στιγμή που άρχισαν να δημιουργούνται, τα σύμπαντα έχουν δημιουργηθεί υπό των Αγιότατων Αρχάγγελων με πρωταρχικό νόμο το νόμο της χωριστικότητας, όχι πραγματικής χωριστικότητας, φαινομενικής χωριστικότητας, διότι ποτέ, ποτέ τίποτε δεν έχει εκφύγει από τον Απόλυτο Είναι, από την ουσία. Όμως τώρα, με τον τρόπο αυτό της κίνησης, προσδιορίζομε μέσα στο άπειρο το χώρο, μικρό ή μεγάλο, και από την στιγμή που άρχισε η κίνηση προσ-διορίζουμε πώς το Απόλυτο Είναι δημιούργησε το χρόνο. Ώστε, τόσο ο χώρος, όσο και ο χρόνος είναι φαινόμενα μέσα στους κόσμους της χωριστικότητας, διαφορετικά δε θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάτι, αλλά αυτό το κάτι, είτε είναι γαλαξίας, είτε είναι ένα κύτταρο, ένα άτομο, αυτό το κάτι υπακούει στους ίδιους θείους Νόμους. Κίνηση κυκλική, και πλέον την έννοια, όχι την πραγματικότητα του χώρου και του χρόνου που μας ενώνει, από την απόλυτη πραγματικό-τητα, που είναι το άπειρο, το απόλυτο, το αιώνιο παρόν μέσα στην έννοια του χρόνου. Τώρα μπαίνουμε μέσα στα μεγάλα νοήματα, νόμους της δημιουργίας.
Όμως είχαμε πει μέσον του Νου, τα πάντα Νους, όχι το Απόλυτον Είναι, τα πάντα κτίσθηκαν από αυτόν τον Νου. Υπό ποίων; Υπό του Πανσυμπαντικού λόγου που η εκκλησία μας λέγει των Πάντων Αγίων Αγιότατου Λόγο, από την κατάσταση εκείνη του Απολύτου Είναι που ονομάζουμε Άγιο Πνεύμα, το Απόλυτον Είναι Άγιο Πνεύμα μέσον του Νου. Προσέξετε σ' αυτό που θα πω. Ο Νους μήπως είναι η πρώτη ενέργεια κίνηση που μας δίδει τα σύμπαντα, τα νοητά, τα νοητικά, τα ψυχικά και τα υλικά; Επαναλαμβάνω, σ’ όλα αυτά τα σύμπαντα τα παχυλά υλικά, από τα άτομα αιθέρινα, ψυχικά, νοητικά, νοητά, υπερνοητά πάντα κυριαρχεί ο ίδιος νόμος, κίνηση, δόνηση, κραδασμός, συμπλήρωμα κύκλου σφαίρας. Ένας είναι ο νόμος αυτός και είπαμε, για να έχω έναν κύκλο, ή μία σφαίρα θα έχω δύο σημεία και ένα κέντρο, την Τριάδα.
Τώρα μπορείτε να διαγράψετε μέσα σ’ αυτήν την σφαίρα την απόλυτη πυραμίδα τριγώνων. Στα γυμνάσματα μας θα το εξηγήσουμε και θα το μάθουμε, θα αντιληφθούμε πολλά πράγματα γύρω από την δημιουργία. Όμως θα πλησιάσουμε με δέος, για μας οι αριθμοί δεν είναι μέσο κερδοσκοπίας, αντιλήψεως πραγμάτων τοποχρονικών, αλλά ιερός νόμος, θα εισέλθουμε στα ιερά μαθηματικά και μέσον αυτών και των συμβολισμών θα νοήσουμε μεγάλες καταστάσεις μέσα στην θεία ευαρέσκεια, θα εισέλθομε με απόλυτο δέος, όχι φόβο, είναι κάτι που μας δίδει μία έκπληξη, όχι φόβο, δέος, δεν είναι φόβος, αλλά είναι κάτι που δεν είναι και εύκολο να το εκφράσομε .
Τώρα, παίρνουμε το πιο κάτω σημείο, κέντρο της δημιουργίας μέσοι στην παχυλή ύλη, το άτομο, το κύτταρο, το υλικό σώμα, ό,τι θα δούμε μέσα στο υλικό σώμα, τον πλανήτη, το ηλιακό σύστημα, το γαλαξία. Όπως είναι άνω, έτσι είναι και κάτω. Και αυτά που είπα είναι ελάχιστο μέρος της δημιουργίας μέσα στο λεγόμενο παχυλό υλικό κόσμο. Μιλήσαμε σε προηγούμενα μαθήματα πολλά και για άλλα σύμπαντα- τα σύμπαντα επλήσθησαν της Χριστότητός Του. Οι γαλαξίες είναι παχυλή ύλη. Τα υλικά συστήματα είναι παχυλή ύλη. Ο πλανήτης, οι δορυφόροι είναι παχυλή ύλη. Είναι το πρώτο σύμπαν, αλλά έχομε και άλλα σύμπαντα. Αυτά που λέγουμε αιθέρινα, που η δημιουργικότητα του Απολύτου Είναι, του Χριστού Λόγου και του Αγίου Πνεύματος, μέσον αυτής της αιθερίνης ενεργείας, ας την πούμε μαγνητισμού, ηλεκτρισ-μού, δώστε της όποια ονομασία θέλετε, έχει κτίσει. Τώρα ο άνθρωπος δίνει ονομασίες σε ενέργεια και σε δύναμη που αντιλαμβάνεται, αλλά δε μπορεί να εξηγήσει, και είναι συνδεδεμένη οντότητα με την παχυλή ύλη. Γι' αυτό και όταν λέγουμε το διπλούν αιθερικό μας σώμα είναι μέρος του παχυλού υλικού σώματος και όχι ξεχωριστό σώμα, ανήκει και στο πρώτο σύμπαν και η αιθερίνη ύλη του πλανήτη μας, του υλικού μας σώματος.
Έχουμε, όμως, και το δεύτερο σύμπαν, το ψυχικό. Ψυχικούς πλανήτες που είτε διαθέτουν έναν υλικό πλανήτη ή τον έχουν αποβάλλει και μένουν μόνο με τον ψυχικό πλανήτη, το νοητικό και το νοητό. Τρίτο σύμπαν έχουμε τα νοητικά σύμπαντα που μπορεί να είναι πλανήτες, γαλαξίες που δε διαθέτουν ούτε ψυχικό, ούτε υλικό αντίστοιχο, αλλά ειναι καθαρώς νοητικοί, και μετά έχουμε πιο πάνω άλλα σύμπαντα. Ο άνθρωπος μπορεί να συλλάβει με το μυαλό του επτά σύμπαντα ή επτά ουρανούς. Εμείς, αν μπορέσουμε να αντιληφθούμε τα τρία-τέσσερα σύμπαντα, διότι χρειάζεται πολλή εργασία για να φθάσουμε σε σύμπαν πέραν του νοητικού κόσμου και ο των ένδον απόστολος είπε: "Ιδε άνθρωπον", και εννοούσε τον εαυτό του, "ο οποίος ανήλθε μέχρι τρίτου ουρανού", δηλαδή του νοητικού κόσμου, "και είδε πράγματι και άκουσε πράγματα θαυμάσια". Μακάρι όλοι να φθάνουν στον τρίτο ουρανό, δηλαδή να γίνουν κύριοι της σκέψεως, του ορθολογισμού, του διαλογισμού και της εκστάσεως, καταστάσεις πέραν της ικανότητας του σκέπτεσ-θαι, μέσα στο όριο, πλέον, της ενοαισθησίας.
Κατερχόμεθα, τώρα, στο κέντρο, ας το πούμε κατώτατο, αλλά δε μπορούμε να λέγουμε κάτω και άνω, θα λέγουμε στο κέντρο που ο Νους είναι στους πιο χαμηλούς του κραδασμούς. Να προσέξετε, εκεί που είναι οι πιο χαμηλοί κραδασμοί είναι όλες οι άλλες καταστάσεις, δεν υπάρχει θέση ενός τέτοιου κέντρου που λέγουμε κατώτατου, τρόπος του λέγειν, που είναι άτομο, κύτταρο, πλανήτης που να μην είναι μέσα και ψυχικό και νοητικό και νοητό και υπερνοητό, και επαναλαμβάνω. Υπάρχουν, όμως, ψυχικός καταστάσεις και σύμπαντα που να μην είναι ανάγκη να διαθέτουν παχυλό υλικό αντίστοιχο και μπορεί να υπάρχουν νοητικά σύμπαντα, πράγματα, πλανήτες, γαλαξίες που να μην είναι ανάγκη να διαθέτουν ούτε ψυχικό, το έχουν αποβάλλει, ή και παχυλό υλικό.
"Πιστεύω εις ένα θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, Ποιητή ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων", προσέξετε τη λεπτομέρεια αυτή. Μεγάλοι φιλόσοφοι, μεγάλοι μύστες, μεγάλοι πατέρες μπορούσαν να εισέλθουν σ' αυτά τα σύμπαντα, σ αυτούς τους τόπους και να περιγράφουν όσα ήταν δυνατόν να αντιληφθούν οι άνθρωποι, και οι ίδιοι να φέρουν κάτω αυτές τις καταστάσεις. Και ο ίδιος ο Πολυηγαπημένος είπε: "Πηγαίνω να ετοιμάσω τόπον δι' ημάς, τόπον δι’ ημάς εν τω οίκω του Πατρός μου, πολλαί μοναί εισι", για μας έχουν μεγάλη σημασία οι λόγοι αυτοί. Μιλά για τόπο, τόπο, όχι χώρο, άλλη η έννοια του τόπου, άλλη η έννοια του χώρου. Να το εξηγήσουμε αυτό. Τόπος είναι η αντίληψη μέσα στον κόσμο της χωριστικότητας ενός ορισμένου χώρου. Χώρος είναι ο χώρος που ο τόπος αυτός μας δίδεται, αλλά και το υπόλοιπο έξω από αυτό το χώρο. Είχαμε δώσει ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σ' αυτή την θέση μέσα σ' αυτό το δωμάτιο. Είναι ένας τόπος διαμονής, μένουμε, πόσες φορές έχουμε συνέλθει σ' αυτόν τον τόπο, σ' αυτό το δωμάτιο και πόσες φορές σ' αυτό το δωμάτιο θα ξανασυναντηθούμε, και όλοι ξέρουμε το χώρο, τόσο, τόσα τετραγωνικά μέτρα, χώρο, τόπο, πραγματικά όμως τώρα χώρο. Η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της. Το χώρο που κατέχει αυτό το δωμάτιο, από τη στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια μας και να τα ανοίξουμε, θα έχουμε μεταφερθεί αρκετά χιλιόμετρα μέσα στό διάστημα. Λοιπόν σε ποιο χώρο είμαστε τώρα, ή θα είμαστε μετά από ένα λεπτό, μια ώρα, μιά ημέρα; Η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της και τον Ήλιο και ο ήλιος και το ηλιακό σύστημα γύρω από το κέντρο του γαλαξία. Ποιο χώρο έχει αυτός ο τόπος μέσα στον οποίο έχομε μαζευτεί και πολλές φορές θα έχουμε συναντήσεις εδώ; Ελπίζω να έχετε αντιληφθεί τώρα την έννοια της χωριστικότητας, και προχωρώ.
Το ίδιο ισχύει και για τους ψυχικούς τόπους. Και εκείνοι δεν κατέχουν χώρο, αλλά τόπο. Πηγαίνω να ετοιμάσω τόπο για μας, την έννοια διαμονής τόπου, την αντίληψη μέρους. Προσέξετε. Ώστε, για μας οι ψυχικοί κόσμοι, οι κολάσεις, οι παράδεισοι είναι μεν μέσα στο άπειρο, αλλά ποιό χώρο κρατούν την επόμενη στιγμή από αυτή την στιγμή; Όμως, όπως είμαστε μέσα στο παχυλό αυτό υλικό περιβάλλον, σ' αυτό το δωμάτιο, στο γραφείο σας, στο σπίτι σας, κι εδώ κι εκεί που γνωρίζετε σαν μέρος διαμονής σας, χώρο, και ας μην είναι την επομένη στιγμή μέσα στον ίδιο χώρο, έτσι είμαστε και στους ψυχικούς κόσμους, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτή, και στους νοητικούς κόσμους. Δηλαδή, να πούμε ότι τόσον ο παχυλός υλικός μας κόσμος, όσο και οι ψυχικοί κόσμοι και οι νοητικοί κόσμοι είναι κόσμοι αντιλήψεως του αντιληπτού, και όχι του πραγματικού. Ναι, αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Είναι κόσμοι αντιληπτοί. Δε θα προχωρήσω, όμως, να σας πω σε ποιό βαθμό οι πέντε αισθήσεις και η διάνοια σας σας δίδει ψευδαισθήσεις σ' ότι αφορά στην έννοια χώρου και χρόνου, ικανοποιηθείτε όπως ερμηνεύετε σήμερα το μέρος, τόπο διαμονής. Από την στιγμή που θα αντιληφθείτε την πραγματικότητα έχετε φύγει από τον κόσμο της αντιληπτικότητας και απλώνεστε μέσα στον κόσμο του απολύτου.
Δεν είναι η ώρα σας. Πολλά έχω να σας πω είπε ο Πολυηγαπημένος, αλλά δεν θα τα καταλάβετε τώρα. Μάθετε τα της γης, για να σας πω για τους ουρανούς. Έφθασαν οι μαθητές σ' ένα σημείο που μιά δίψα τους ωθούσε για να ρωτήσουν για τα ουράνια, για τους ουρανούς, αλλά πώς ο Πολυηγαπημένος, ο Κύριος τών Συμπάντων, ο Κύριος τών Πάντων μπορούσε με γνώση ανθρώπινη τώρα, εβραϊκή, ελληνική, αραμαϊκή να τους εξηγήσει για την βασιλεία των ουρανών, όλων τών ουρανών; Η βασιλεία τών ουρανών εντός ημών εστί. Τώρα, έχουμε εξέλθει από την βασιλεία των ουρανών που είναι μέσα μας. Τώρα αντιλαμβάνεσθε πόσο δύσκολο είναι να εισέλθουμε. Μερικοί νομίζουν ότι με τη γιόγκα έχουν αποκτήσει τα πάντα. Ναι, ένα εισητήριο για ορισμένα άσυλα δέχομαι, νευρασθένεια και σχιζοφρένεια πολλές φορές, ναι. Δεν είναι αυτοί οι τρόποι για να εισέλθουμε στην βασιλεία των ουρανών, και θα πρέπει να εισέλθουμε με τον ορθό τρόπο. "Ουδείς εισέρχεται εις την Βασιλεία των Ουρανών ειμή δι' εμού". Κανείς δε μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών, εκτός από το δρόμο του Πανσυμπαντικού Λόγου, και ο Ιδιος είπε: "Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή", θα εισέλθουμε μέσον της οδού, δηλαδή της έννοιας του χώρου και του χρόνου και των γεγονότων και της σταυρώσεως για να προχωρήσουμε στην ανάσταση. Δε γίνεται ανάσταση χωρίς σταύρωση, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν.
Είναι λίγο δύσκολα τα λόγια αυτά, ακόμα και οι μαθητές τότε έλεγαν σκληρός ο Λόγος. Αργότερα, όμως, είχαν μπει μέσα στη μεγάλη αλήθεια. Και σταύρωση. Τι είναι, δηλαδή, που θα μπορούσε να σας τρομάξει; Για να μην κουβαλάτε αυτή τη λεγομένη σταύρωση πρέπει να αντιληφθείτε τους λόγους του Πολυηγαπημένου, ο Οποίος είπε: "Οστις αγαπά την ψυχή αυτού", και εννοεί την παρούσα προσωπικότητα Αυτοεπίγνωση εαυτό του, "θέλει απωλέσει αυτήν" , θα μείνει τοπο-χρονικώς και ο νόμος δε θα επιτρέψει να μείνει επ' άπειρο τοποχρονικώς, έρχεται το φαινόμενο τής αλλαγής, της διαλύσεως του υλικού σώματος που ονομάζεται θάνατος. Όταν, όμως, εισέλθει και κατ' ελάχιστον στον επόμενο ουρανό μέσα του, στην βασιλεία των ουρανών εντός ημών, "ο μισών την ψυχήν αυτού", δηλαδή ο μη δίδων τόση σημασία, δηλαδή αυτό το μέρος που ονομάζεται ψυχή θέλει σώσει αυτήν, τον εαυτό του, πραγματική ψυχή Αυτοεπίγνωση, θα βρει τον εσώτερο εαυτό του, να η σταύρωση. Αυτός που θα σταυρωθεί δεν είναι ο εαυτός μας ο αιώνιος, όπως ποτέ ο Πανσυμπαντικός Λόγος δεν είχε σταυρωθεί, ούτε αποθάνει. Το υλικό σώμα του Ιησού, ναι, και το οποίο ανέστησε. Για φαντασθείτε, αν ήταν δυνατό ο Πανσυμπαντικός λόγος και μια μικρή στιγμή να είχε αποθάνει; Που είναι τα σύμπαντα; Το υλικό σώμα του Ιησού μόνο υπέφερε και ο Ήλιος εσκοτίσθη. Σεισμός. Επομένως δεν υπάρχει θάνατος. Η έννοια της αλλαγής είναι αυτό που ο άνθρωπος ονομάζει θάνατο. Και επαναλαμβάνω τα λόγια του Πολυηγαπημένου: "Πηγαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, θεόν μου και θεό σας", Πού; Εδώ; Παντού, πέραν της έννοιας του χώρου και του χρόνου, γιατί όλα είναι μέσα, παρ’ όλον που είμαστε με την έννοια της χωριστικότητας, μέσα στον θεό είμαστε, ζούμε και κινούμαστε. Ποτέ δεν είχαμε αποσπασθεί, διότι αν είχαμε αποσπαστεί δε θα ήταν δυνατό το φαινόμενο του θανάτου. Το φαινόμενο του θανάτου είναι η αλλαγή εν Κυρίω, όχι θάνατος, δεν υπάρχει.
Τώρα, κατερχόμεθα πάλι στο κατώτατο κέντρο, σφαιρικό πλέον θα το δούμε. Ότι λέγουμε, ότι γίνεται και θα γίνεται, γίνεται κάθε στιγμή. Η κάθοδος του Προμηθέα γίνεται κάθε στιγμή. Το δέσιμο του Προμηθέα πάνω στον βράχο γίνεται κάθε στιγμή από την στιγμή που το σπερματοζωάριο θα εισέλθει στην μήτρα της μάνας, ένας Προμηθέας γίνεται δεσμότης, και ο βράχος πάνω στον οποίο είχε δεθεί ο Προμηθέας είναι τα οστά, η σπονδυλική στήλη. Προσέξετε, ώστε ένας θεός κατέρχεται και γίνεται ημίθεος, δένεται διότι αυτός είναι ο δρόμος, πάνω στο βράχο. Αντιλαμβάνεστε τι θα πει ένας θεός να δεσμεύεται μέσα σ' ένα ανθρώπινο σώμα, έστω ας είναι σπερματοζωάριο, βρέφος, νήπιο, έφηβος, άνδρας, προχωρημένος μέσα στο χώμα να δεσμεύεται, και από την στιγμή εκείνη ένας γύπας, σε καθορισμένα χρονικά διαστήματα, και καθημερινά θα έρχεται να κατατρώγει το ήπαρ, το οποίο η θεία βούληση και έλεος το κάνει να αναπτύσσεται και πάλι. Παρατείνει το φαινόμενο της ζωής στον καταδικασθέντα ημίθεο.
Τώρα, ποιός είναι αυτός ο γύπας που κατατρώγει το ήπαρ; Να μην τον εκλάβετε σαν το κατάλευκο αυτό σύμβολό μας. Είπαμε ένας μαύρος γύπας που είναι ο εγωισμός και οι διάφορες άλογες επιθυμίες που δημιουργούν στοιχειακά, τα οποία εκτονώνουν την δημιουργική ενέργεια, όχι μόνο αυτού του κέντρου, αλλά όλων των άλλων κέντρων που είναι μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα, όσον και στο αιθέρινο, το ψυχικό και το κατώτερο νοητικό σώμα. Προσέξετε.
Στην αρχαία μας μυθοπλασία συμβολίζεται και με το Μινώταυρο με δυο κέρατα, το νόμο των αντιθέσεων, των ισορροπημένων αντιθέσεων. Προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν, ο οποίος κατάτρωγε επτά νέους και επτά νέες. Πόσο' είναι τα κέντρα, τα ψυχονοητικά κέντρα μέσα στο υλικό σας σώμα και το διπλούν αιθερικό ; Επτά. Ώστε, τώρα κάθε κέντρο που βλέπετε θα το μελετήσουμε, έχει διπλήν υπόσταση, συμβολίζεται από έναν νέο και μια νέα, κατέτρωγε επτά νέους και επτά νέες. Το; κέντρα αυτά δεν είναι ούτε κάτι που να μας δίνει την έννοια του άρρενος ή του θήλεος. θα τα μελετήσουμε αργότερα, όταν προχωρήσουμε, και θα δούμε πότε το Απόλυτο Είναι αποφάσισε, μέσα στον κόσμο της χωριστικότητας, να χωρίσει ακόμα πιο πολύ τις ζώσες υπάρξεις όλου του βασιλείου του ζωικού σε θηλυκά και αρσενικά και γιατί, θα το μελετήσουμε και θα το γνωρίσουμε.
Τώρα εισερχόμεθα στο πιο κάτω κέντρο είπαμε που θα δούμε την σφαίρα. Μέσα σ' αυτή την σφαίρα θα δούμε ένα σαν δάπεδο φωτεινό, κατάλευκο, και τί πρέπει να υπάρχει κάτω από αυτό το κατάλευκο δάπεδο. Προσέξετε τώρα. Αφού εφάπτεται του βασιλείου των Μιχαήλ και των Ραφαήλ κόκκινο πυρ, κόκκινο χρώμα, ιώδες, υπεριώδες, από όλα αυτά, συμπλέκονται, μένουν ανεξάρτητα, προσέξετε, διότι θα κάνουμε και κάθοδο. Τώρα βρισκόμαστε στο κέντρο αυτού του δαπέδου. Αλλά αργότερα θα κάνουμε και την κάθοδο, διότι μέσον αυτού του τρόπου, μέσον αυτής της καθόδου, μπορούμε να εισέλθουμε μέσα στο Απόλυτο Είναι, με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούμε να εισέλθουμε, όταν ανέλθουμε όλη την κλίμακα.
Ώστε δεξιά μας έχουμε, είπαμε, το τρίγωνο αυτής της πυραμίδας πάνω σε τετράγωνη βάση, δεξιά μας έχουμε το τρίγωνο, η εσωτερική επιφάνεια είναι πυρ, κόκκινο, αριστερά μας έχουμε την εσωτερική επιφάνεια του άλλου τριγώνου που έχει το ιώδες φως, το μωβ φως. Μπροστά μας έχουμε σαν χρυσίζον φως την επιφάνεια του τριγώνου και πίσω μας έχουμε το τρίγωνο με το ολόλευκο φως, την εσωτερική επιφάνεια. Στην εξωτερική επιφάνεια των τριγώνων της πυραμίδας τι χρώμα έχουμε; προς τα δεξιά μας εντονότερο το κόκκινο χρώμα, εντονότερο το πυρ. Αριστερά μας εντονότερο το χρώμα πυρ ιώδες φως, και αυτό είναι πυρ. Μπροστά μας, έξω από το τρίγωνο, η επιφάνεια η εξωτερική είναι χρυσίζον φως, τόσο δυνατό, πιο δυνατό και από το φως του ήλιου.
Προσέξετε, τώρα, όμως. Πίσω μας έχουμε την ολόλευκη επιφάνεια του τριγώνου, η εξωτερική επιφάνεια αυτού του τριγώνου τι χρώμα, τι φως έχει; Αυτό που οι υλικοί οφθαλμοί θα δουν σα μαύρο χρώμα μας ενώνει πίσω μας με την Απολυτότητα. Ώστε, όταν κάποια στιγμή διαλογισμού της ζωής, εισπνοών, νομίζουμε ότι έχουμε χαθεί και, όμως, νοιώθουμε τόσο δυνατοί εκείνη την στιγμή, φεύγουμε δηλαδή από τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις τις τοποχρονικές, εισερχόμαστε στην αγκάλη του Απόλυτου Είναι. Δε θα σας συμβουλεύσω τώρα να στρέψετε μέσα σ' αυτό το ολόλευκο χρώμα καί να εισέλθετε μέσον αυτού στην Απολυτότητα. Μόνο μερικοί διδάσκαλοι μπορούν να το κάνουν αυτό, χωρίς να βλάψουν τόσον το παχυλό υλικό τους σώμα, όσο και το ψυχικό και το νοητικό.
Αλλά είπαμε και με την κάθοδό μας από το κέντρο του τετράγωνου δαπέδου μπορούμε να εισέλθουμε τώρα, όμως μέσον των δύο βασιλείων των Μιχαήλ και Ραφαήλ, πάλι στην Απολυτότητα, όπου και να κινηθούμε. Μέσα στην Απολυτότητα μπορούμε να εισέλθουμε,, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Προσέξετε, σαρξ και αίμα δεν μπορούν να εισέλθουν στην βασιλεία του θεού, όχι των ουρανών, των ουρανών ναι αλλά του θεού την Απολυτότητα. Δεν έχουμε κατάλληλες λέξεις να εκφράσουμε αυτά τα νοήματα.
Φυσικά, είπαμε ότι θα εισέλθουμε στην κλίμακα δεξιά, στην εσωτερική θέση της διόδου αυτής που είναι οι δέκα άθλοι του ημίθεου Ηρακλή, είναι δέκα βαθμοί μυήσεως. Στην πιο δεξιά δίοδο που χωρίζεται σε δύο δε μπορούμε να εισέλθουμε, διότι από αυτήν έχουμε κατέλθει για ενσάρκωση. Αργότερα θα ανέλθουμε και την κλίμακα του Ιακώβ προς τα αριστερά, η οποία τώρα έχει όχι δέκα θέσεις, αλλά δώδεκα θέσεις και είναι οι δώδεκα Αρχαγγελικές Τάξεις. Σε κάθε βήμα μας, σε κάθε σκαλοπάτι αυτής της κλίμακας θα έλθουμε σε επαφή, υποσυνείδητα κατ' αρχήν, ως διδάσκαλοι ενσυνείδητα και ως ημίθεοι υπερσυνείδητα, αργότερα σας το εύχομαι. Υποσυνείδητα θα έλθουμε σε επαφή με τις διάφορες Αρχαγγελικές Τάξεις, οι οποίες Αρχαγγελικές Τάξεις εργάζονται μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα, γιατί αυτή η κλίμακα, όπως και η άλλη εκ δεξιών αυτή από τα αριστερά είναι κάτω στο διπλούν αιθερικό μας σώμα, μέσα στο παχυλό υλικό μας σώμα και αρχίζει από την πιο αριστερή θέση της λεκάνης, περνά πάνω, προς τα πάνω, πιο πάνω, όχι για να φθάσει στην καρδιά, αλλά να φθάσει κάτω από την αριστερή μασχάλη.
Αυτοί οι άθλοι είναι δυνάμεις, τις οποίες πρέπει να υπερνικήσουμε, να κατανικήσουμε και να τις κάνουμε δίκες μας δυνάμεις. Στην αριστερή πλευρά, παρ' όλο που έχουμε να συναντήσουμε Αρχαγγελικές οντότητες, ωστόσο η επαφή μας θα είναι οι δυνάμεις τους και οι δυνάμεις μέσα μας στο διπλούν αιθερικό σώμα, δεξιά και αριστερά, θα έχουμε δυνάμεις. Όμως ο εαυτός μας, η τελείωσή μας θα γίνει μέσον της κεντρικής διόδου. Από αυτό το κέντρο θα ανέλθουμε στο αμέσως επόμενο κέντρο μέσον τριών σκαλοπατιών, των οποίων τις ιδιότητες και τις καταστάσεις θα μελετήσουμε, για να ανέλθουμε στο επόμενο κέντρο που κυριαρχεί ο πεντάκτινος αστέρας που είναι το ηλιακό σας πλέγμα. Όμως, τώρα, θα δούμε το κατώτατο κέντρο όχι σαν γεννητικά όργανα, παρ' όλο που συμβολίζεται εκεί, αλλά θα δούμε το κατώτατο κέντρο σαν ολόκληρο το παχυλό υλικό μας σώμα.
Ώστε, όταν λέγουμε ανερχόμεθα τα τρία σκαλοπάτια της κλίμακας δεν είναι μέσα στο χώρο, είναι μέσα στις κατα-στάσεις που θα κινηθούμε, και τότε τι χύνεται; Από ολόκληρον το υλικό σώμα, το διπλούν αιθερικό γύρω από ολόκληρο το υλικό σώμα θα συγκεντρωθούμε μέσα στο ηλιακό πλέγμα. Ανερχόμεθα έτσι, κατερχόμεθα, συσπειρω-νόμαστε, είπα είναι πολύ πτωχές οι λέξεις για να μας δώσουν τις έννοιες που θέλουμε. Ώστε, τώρα θα βλέπουμε σαν κατώτερο κέντρο ολόκληρο το υλικό μας σώμα, αλλά στην πραγματικότητα η διπολικότητα είναι τα δύο πόδια και τα γεννητικά όργανα. Δεν θα ασχοληθούμε μ' αυτά, θα ασχοληθούμε στο κέντρο αυτό με ολόκληρο το υλικό μας σώμα.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
Έχω να προσθέσω και κάτι άλλο. Κάθε διαλογισμός πάνω σ' ένα μάθημα, πάνω στα μαθήματα είναι μία προσευχή, διότι είναι προσευχή νοητική που μας οδηγεί σε θείες καταστάσεις, γνώση των θείων πραγμάτων. Τώρα και πάλι,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε
ΓΥΜΝΑΣΜΑ
Με την σκέψη θα δείτε ότι στέκεστε σ' ένα δάπεδο φαντασθείτε λευκό φως στο κέντρο του. Αυτό είναι μέσα σε μια σφαίρα. Από το άκρο, τις πλευρές αυτού του δαπέδου βλέπομε να διαγράφονται τρίγωνα προς τα πάνω σ' ένα κεντρικό σημείο, που είναι απέναντι από το κέντρο που στεκόμαστε, και να μου δίδει μια πυραμίδα με τετραγωνική βάση, δηλαδή τέσσερα τρίγωνα, μια πυραμίδα όμως. Στεκόμαστε και βλέπουμε μπροστά μας το χρυσίζον φως, την εσωτερική πλευρά του τριγώνου με το χρυσίζον φως, δεξιά μας έχουμε την επιφάνεια του τριγώνου που είναι κόκκινο καθαρό φως, φλόγες καθαρές, χωρίς να μας δίδουν καπνό. Έξω από την πυραμίδα αυτή έχω το πύρινο στοιχείο. Σας ονόμασε ο Διδάσκαλός σας Τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός και του Πυρός, κάποτε θα δεχθούμε το βάπτισμα του πυρός εκεί.
Αριστερά μας είναι η επιφάνεια με μωβ φως, υπεριώδες φως, η εξωτερική επιφάνεια είναι ακόμη πιο έντονη, πυρ τώρα που μας δίδει αυτήν την έννοια του ιώδους, του υπεριώδους αν θέλετε, δείτε την σαν ακτίνες.
Πίσω μας είπαμε έχουμε την επιφάνεια με ολόλευκο φως, η εξωτερική μας οδηγεί στο μέρος εκείνο της σφαίρας που εφαπτόμεθα της Απολυτότητος. Κάθε βράδυ, για ορισμένες στιγμές, εισερχόμεθα εκεί για τόνωση, και ίσως χωρίς εμπειρίες να είναι η διαμονή μας σ' αυτόν τον χώρο, και εκεί δεχόμεθα το χάδι και την αγάπη του θείου Πατρός. Για αυτές τις καταστάσεις θα μιλήσουμε πολυ-πολυ αργότερα.
Μπροστά μας είπαμε έχουμε το χρυσίζον φως και την εσωτερική επιφάνεια τού τριγώνου. Το γύμνασμά μας τώρα είναι να προχωρήσομε μπροστά. Έχουμε κάμει το γύμνασμα να εισέλθουμε προς τα αριστερά κυρίως, όχι δεξιά. Τώρα θα προχωρήσουμε μπροστά. Κάμετε μερικά βήματα, θα δείτε ότι η κεφαλή εφάπτεται τώρα της εσωτερικής επιφάνειας του τριγώνου φωτός, εισέρχεται μέσα και προχωρούμε, προχωρούμε επιπλέον το στήθος, κοιλιακοί χώροι, εξερχόμεθα από αυτό το τρίγωνο και εισερχόμεθα στο πρώτο σκαλοπάτι που είναι το χρυσίζον φως.
Τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός και του Πυρός, σαν Τέκνα του Πυρός ανήκετε στην θέση δεξιά και αριστερά των τριγώνων. Σαν Πνεύματα τώρα, Τέκνα του Φωτός είναι εδώ που έχετε εισέλθει, στο πρώτο σκαλοπάτι. Γύρω σας βλέπετε φως, το χρυσίζον φως. Κοιτάζετε με την σκέψη σας ψηλά, και θα δείτε άλλα δυο σκαλοπάτια που θα εισέλθετε. Τώρα, όμως, το πρώτο αυτό σκαλοπάτι του φωτός είναι να γίνουμε κύριοι του κόσμου του διαλογισμού, του ορθο-λογισμού, της σκέψεως. Όπως, αν έχω φως που πέφτει σε επιφάνειες θα με κάμει να τις δω καί να τις γνωρίσω, ενώ μέσα στο σκοτάδι δε μπορώ να δω τίποτα, έτσι και μέσα σ' αυτό το φως τώρα θα γνωρίσω καταστάσεις. Είπαμε ότι η εσωτερική δίοδος είναι ο εαυτός μας αυτοεπίγνωση υποσυνείδητα, συνειδητή, υπερσυνείδητα και πιο πάνω. Αυτή είναι κυρίως η άνοδος.
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε.
11. ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ - ΚΕΝΤΡΟ 10 , ΣΑ-ΤΑ-ΑΛ (13)
Αδελφοί μου, τέκνα του Πνεύματος, του Φωτός και του Πυρός,
Στώμεν καλώς εν Κυρίω πάντοτε
Είχαμε μιλήσει για το πιο κάτω κέντρο, πάνω στο Σύμβολο τής Ζωής. Αυτό που είπαμε ότι μικροκοσμικώς συμβολίζει το παχυλό υλικό μας σώμα, μεσοκοσμικώς συμβολίζει τον πλανήτη -γη για μας και μακροκοσμικώς όλα τα ουράνια σώματα σαν παχυλή ύλη. Δεν θα του δώσουμε ονομασίες που έδιναν οι διάφοροι καββαλιστές, είναι αρκετά πλανητικά τα ονόματα που έδωσαν. Εμείς θα το λέγουμε το κέντρο της παχυλής ύλης, του νου σαν παχυλής ύλης. Επαναλαμβάνω μικροκοσμικώς είναι το παχυλό υλικό μας σώμα, μεσοκοσμικώς είναι ο πλανήτης γη για μας τους γήινους και μακρο-κοσμικώς είναι η παχυλή ύλη όλων των ουρανίων σωμάτων, άσχετο πως κραδαίνονται, αν είναι σε οποιοδήποτε στάδιο εξελίξεώς των, ή βαθμού κραδασμού των. Αν είναι στο πύρινο στοιχείο, ή στο χωματένιο στοιχείο, ή μόνο στο αιθέρινο στοιχείο ή ψυχικό στοιχείο, δεν έχει σημασία, είναι παχυλή ύλη.
Όταν θα αρχίσουμε την εργασία μας μικροκοσμικώς, πρέπει να ξέρουμε ότι μορφοποιούμε τον άμορφο νου σαν υπερουσία που είναι παντού και τα πάντα είναι μέσα σ' αυτόν. Άμορφη υπερουσία, την οποία έχει την τιμή σαν θεός και σαν σκιά του θεού ο εαυτός μας και σαν παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση και σαν εγώ να μορφοποιεί. Αυτήν την εξουσία την έχουν και οι Αρχάγγελοι, οι αδελφοί μας Αρχάγγελοι. Τώρα, προ αιώνων πολλών, οι μύστες ερευνητές της αλήθειας που είχαν προχωρήσει, ή μελετήσει σχεδόν όλοι σε όλα τα συστήματα σε μορφή ειδώλων και εικόνων είδαν τις δυνάμεις που κυβερνούν τα σύμπαντα και έχουν σχηματίσει πάντοτε τα ίδια σύμβολα. Το σύμβολο του μικρόκοσμου είναι η σφαίρα, και σαν σφαίρα έχουμε το διπλούν αιθερικό μας με την αύρα του. Εκεί πρέπει να εξασκηθούμε, αλλά εργαζόμενοι πάνω στην αύρα τού διπλού μας αιθερικού, εργαζόμεθα και πάνω στην αύρα του πλανήτη της Γης, μέσω συντονισμού, και ακόμα πιο πάνω. Ερχόμεθα σε επαφή με αδελφούς μας Αρχαγγέλους ενσυνείδητα, τώρα ερχόμεθα υποσυνείδητα. Από την πλευρά όμως των Αρχαγγέλων η επαφή τους μαζί μας είναι υπερσυνείδητη. Μας γνωρίζουν, μας γνώριζαν προ της καθόδου μας, και θα μας παραστέκουν.
Τώρα, βλέπουμε το πιο κάτω κέντρο πάνω στο σύμβολο της ζωής, σαν σφαίρα. Όμως μέσα σ’ αυτήν την σφαίρα είχαμε πει, σχηματίζουμε ένα δάπεδο, αρκετά μεγάλο, και μια πυραμίδα σαν πρώτο σύμβολο με τέσσερεις τριγωνικές πλευρές. Αυτό είναι το πρώτο μας σύμβολο. Τώρα, όμως, θα προχωρήσουμε χωρίς να διαλύουμε την πυραμίδα που πλέον είναι δύναμη ενεργεία, η κάθε πλευρά του τριγώνου της πυραμίδας αυτής από μέσα και από έξω είναι δύναμη ενεργεία. θα κτίσουμε, μέσον της ειδωλοπλαστικής, το ναό του εσώτερού μας εαυτού για να μπορέσομε να έλθουμε σε επαφή σε ανώτερες σφαίρες, ανώτερες καταστάσεις. Επαναλαμβάνω, αυτό που θα κτίσετε με την περιγραφή τού γήινου σας Διδασκάλου ήδη από αιώνων ευρίσκεται στο διπλού αιθερικού τού πλανήτη γη. Το είχαν κτίσει πριν από σας χιλιάδες χρόνια μύστες της Αιγύπτου, της Αρχαίας Αίγυπτου, οι Έλληνες στα Ελευσίνια μυστήρια, και ότι εκτίσθη δε χάνεται όταν είναι από νου. Μπορεί να διαλυθεί ένα υλικό οικοδόμημα, και οι πυραμίδες κάποτε θα διαλυθούν, οτιδήποτε είναι παχυλό υλικό θα διαλυθεί. Πέτρα δε θα μείνει πάνω σε πέτρα είπε ο Πολύ Αγαπημένος. Όμως αυτά δεν πρόκειται να διαλυθούν εις τον αιώνα, διότι έχουν κτισθεί πάνω σε βασικές αλήθειες.
Μπορεί ο κάθε ένας ερευνητής της αλήθειας μύστης να τα βλέπει ελαφρώς διαφορετικά, να τα χρωματίζει διαφορετικά, στις λεπτομέρειες να τα βλέπει σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του, όμως είναι παντοτινά, γιατί είναι μέσα στην Βασίλεια τών Ουρανών μικροκοσμικώς, μέσα μας είναι είτε το γνωρίζουμε, είτε δεν το γνωρίζουμε. Επομένως, όταν θα αρχίσουμε ειδωλοπλαστική δεν θα εργαζόμεθα επάνω σε άγνωστο έδαφος ή άγνωστη κατάσταση, και θα εκπλαγείτε να δείτε ότι την ώρα που κτίζετε με το νου επανακτίζετε πάνω στο ήδη υφιστάμενο, άλλοι σας βοηθούν και βλέπετε να επεκτεΐνονται οι ικανότητές σας στην ενόραση. Όμως αυτό δεν είναι αρκετό, διότι αργότερα θα πρέπει για μας αυτά να γίνουν πιο σταθερά, πιο συγκεκριμένα, πιο πραγματικά για να εργασθούμε μέσον αυτών για μια εξωσωμάτωση, όχι πάνω στο χώρο, πάνω στον πλανήτη μας, αλλά μέσα σε καταστάσεις, για να μπούμε μέσα στην Βασιλεία των Ουρανών, η οποία είναι εντός ημών, όπως είπεν ο Χριστός.
Και ένα άλλο, ότι αποκτήσουμε είναι η περιουσία μας, η ουσία μας που ούτε ποντικοί καταστρέφουν, ούτε κλέπτες κλέπτουν, ως ο Πολύ Ηγαπημένος εΐπεν. Αυτή η περιουσία μας είναι εν τοις Ουρανούς και όχι από χώμα, αν και θα βρούμε και μέσα στο χώμα τις μεγάλες αυτές αλήθειες. Ώστε, τώρα αρχίζουμε να κτίζουμε αυτόν τον ναό. Θα δούμε να διευρύνεται αυτό το δάπεδο και να χωρίζεται σε 49 τετράγωνα. Τα μισά λευκά, τα μισά μαύρα. Επτά σε κάθε πλευρά. Και έχουμε ένα σύνολο 49 και αυτή είναι η σκιά των 49 υποπεδΐων του ψυχικού και νοητικού κόσμου.
Δεν είναι πραγματικότης αυτά τα 49, είναι η σκιά. Αυτό να έχουμε υπ' όψη μας.
Τώρα, στεκόμαστε στο μέσον αυτού του δαπέδου. Το ένα μας πόδι σε ένα λευκό και το άλλο μας πόδι σε ένα μαύρο τετράγωνο, αρκετά μεγάλα. Τώρα, βλέπουμε μπροστά μας να ανοίγει το τρίγωνο, σαν ένα τοίχο ψηλό, και μπροστά μας που θα είναι η ανατολή, βλέπουμε τρεις θύρες επάνω στον τοίχο αυτόν. Την μία, την κεντρική, πιο μεγάλη από τις άλλες δύο. Αυτό είναι στον τοίχο μπροστά μας που πρέπει να είναι χρυσίζον φως, ο τοίχος αυτός και οι θύρες αυτές, σαν αλάβαστρο κλειστές θύρες. Νομίζετε ότι είναι σύμπτωση οι θύρες στο ιερό τής εκκλησίας μας, τρεις θύρες, η κεντρική και άλλες δύο. Οι μεγάλοι Πατέρες κατείχαν αυτά τα μυστικά. Κεντρική είσοδο που εισδύει στα Άγια των Αγίων. Στην μίαν πύλη δεξιά και στην άλλη αριστερά έχουμε εικόνες του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Ούτε και αυτό είναι σύμπτωση, προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν.
Λοιπόν, έχουμε μπροστά μας αυτήν την στιγμή τον τοίχο, με χρυσίζον φως, απαστράπτον σαν ήλιος, με τρεις πύλες. Στην κεντρική, έχω την ακτινοβολία από μέσα του ιδίου του Λόγου, στην μία δεξιά είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και η Λογοϊκή έκφρασή του και έχω ένα ερυθρό φως. Στην αριστερή έχω τώρα το λευκογάλαζο φως του Γαβριήλ. Στην μία πλευρά έχω ένα πελώριο παράθυρο και ο τοίχος είναι μάλλον κόκκινο φως προς τα δεξιά. Τα χαρακτηριστικά του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Έχουμε αυτό το φως πάνω στο σύμβολο τής ζωής. Στα αριστερά μας έχω τώρα το ιώδες φως, και η έξω πλευρά του είναι του Ραφαήλ, ωστόσο όμως ο τοίχος είναι λευκογάλαζος και είναι το βασίλειο του ιδίου του Γαβριήλ. Ώστε τώρα έχω τρεις Αρχαγγέλους τους δύο πολύ πλησίον και τον τρίτο, τον Ραφαήλ, στην έξω πλευρά του τοίχου είπαμε. Οι τοίχοι δεξιά και αριστερά έχουν μεγάλο παράθυρο, ένα. Τι θα βλέπουμε από αυτό το παράθυρο θα το περιγράψομε αργότερα. Πως θα ταξιδεύσουμε από την μία θύρα δεξιά και την άλλη αριστερά στα ανάλογα μέρη και πάλι θα το περιγράψουμε. Όσοι θα έχετε την δύναμη να το κάμετε.
Πίσω μας τώρα είχαμε πει ότι έχουμε ένα τοίχο χωρίς παράθυρα, ο μισός τοίχος προς τα κάτω είναι σκοτεινός και είναι η παχυλή ύλη. Πίσω μας στέκει, και πάντοτε στεκόταν, πολύ πλησίον μας, πιο πλησίον μας από ότι είναι οι Μιχαήλ και οι Γαβριήλ, ένας άλλος Αρχάγγελος, ο οποίος κατήλθε, μας συνόδευσε, στέκει κοντά μας και θα στέκει μέχρι της τελείας επιστροφής μας. Μας συνοδεύει στις εισόδους και εξόδους μας. Αυτός ο Αρχάγγελος είναι ο Σαταάλ, μεταχειριζόμεθα αιγυπτιακό όρο. 'Ετσι θα τον γνωρίσουμε. Στα καββαλιστικά βιβλία τον λέγουν Σανταλφόν, δίδουν διάφορα ονόματα, τα οποία εμάς δεν μας ενδιαφέρουν, μας ενδιαφέρει το όνομα με το οποίο θα φωνάζουμε Σαταάλ.
Που εδρεύει αυτός; Στα δύο κάτω άκρα, τους μηρούς, τα γόνατα και τα πόδια κάτω. Εκεί είναι η έδρα του, εισχωρεί μέσα στο σώμα μας, αλλά από την λεκάνη προεξέχει προς τα πίσω σας σαν ένα άλλο δίτομο. Είναι πιο ψηλός οπό το ανάστημά μας και τόσο στον άνδρα ή στην γυναίκα μοιάζει με ένα αγόρι, έφηβο, ωραιότατο, μελαχρινό, μάτια μαύρα, μαλλιά μαύρα, πλατιούς ώμους που διαρκώς τα χέρια του ακουμπούν πάνω στους ώμους μας και αυτός κανονίζει τις εισπνοές και εκπνοές μας. Είναι ο Αρχάγγελος τού χώματος και όλων των ουρανίων. Και μ' αυτόν θα έρθουμε πρώτα σε επαφή.
Τώρα, θα δούμε μερικές αληθείς που γνώριζαν οι μεγάλοι μύστες τής Αίγυπτου και της Ελλάδας των Ελευσινίων μυστηρίων. Το δάπεδό μας κάτω, από κάτω από τα σκοτεινά τετράγωνα, θα πρέπει να εισχωρήσαμε, όχι βαθιά, για να βρούμε μία άλλη κατάσταση. θα εισχωρήσουμε, θα δούμε ένα σύμβολο, θα δούμε την μάνα Γη, την Δήμητρα. Αυτήν θα την δούμε σαν μιά εύρωστη γυναίκα, πότε να κλαίει και πότε να αγάλλεται. Να δούμε να κρατεί ένα δεμάτι από στάχυα. Είναι τα σύμβολα αυτά της γονιμότητας. Όλοι όσοι ήλθαν σε επαφή με την γη σ' αυτήν την κατάσταση είδαν το ίδιο σύμβολο πάντοτε, την γη μητέρα, η οποία γη μητέρα είναι η μάνα της παρούσας προσωπικότητας εαυτού μας, σαν Περσεφόνης. Γνωρίζετε την ελληνική μυθοπλασία. Ο θείος της αδελφός της Δήμητρας, ο Μπα-αλ-Ατόν, Πλούτων την αφήρπασε και μένει το μισό καιρό, αυτή είναι η κάθοδος της παρούσας προσωπικότητας αυτοεπίγνωσης, σε άλλα βασίλεια πέραν της παχυλής ύλης, και μετά να επιστρέφει στην μητέρα της που είναι επανενσάρκωση της παρούσας προσωπικότητας αυτοεπιγνώσεως εαυτού μας. Όταν θα εισχωρήσουμε μέσα θα ξέρουμε όλη την αλήθεια γύρω από όλα αυτά. Μετά θα τα συγκρίνουμε με τους λόγους τού Πολύ Ηγαπημένου, ότι ο σπόρος αν είναι μόνος, μόνος μένει, αν σπαρεί υπό την γη θα φέρει πολύ καρπό, και αυτά θα τα εξηγήσουμε.
Ώστε, θα συναντήσουμε την Περσεφόνη, παρούσα προσωπικότητα αυτοεπίγνωση εαυτόν μας να συνοδεύεται πάντοτε από τον Σα-τα-αλ. Προσέξετε αυτήν την λεπτομέρεια. Για τον κάθε ένα από μας, άνδρα ή γυναίκα, από την κάθοδό μας υπάρχει ένας εκ της τάξεως των Σα-τα-αλ. Όμως υπάρχουν πολλοί από τις τάξεις Μαχαέλ και Ραφαέλ να διευθύνουν το υλικό μας σώμα σαν θερμότητα και σαν δημιουργικότητα. Όταν θα κάνουμε την μελέτη μας μέσα στο ναό μας που θα είναι και το παχυλό υλικό μας σώμα, θα γνωρίσουμε αυτές τις αλήθειες, όλες.
Ώστε, τώρα βλέπουμε συμβολικά αυτό το ναό, όπου τον έχουμε περιγράφει με τρεις θύρες, και πίσω μία κατάσταση που θα είναι η είσοδός μας σε άλλην κατάσταση προ των ενσαρκώσεων. Τι θα συναντήσουμε όταν θα εισέλθουμε σ' αυτές τις καταστάσεις; Να προσηλωθούμε; Το λέγει η ελληνική μυθοπλασία, θα δούμε την άλογο δύναμη που θα την συναντήσω στους τρεις κόσμους. Στον παχυλό, στον ψυχικό και στον κατώτερο νοητικό. θα την δω την δύναμη αυτήν σαν ένα σκύλο με τρεις κεφαλές. Η ελληνική μυθοπλασία τι τον λέγει ; Κέβερα, Κέρβερο.
Ρα είναι το όνομα του υλικού θεού, δεν είναι εχθρικός όπως νομίζετε όταν θα τον συναντήσουμε, αλλά δεν επιτρέπει επανενσάρκωση πριν καθορισθεί σαν ώρα. προσέξετε την λεπτομέρεια αυτήν, θα συναντήσουμε και τον Μπα-αλ-ατόν (Πλούτων) που δεν είναι άλλος παρά ένας που θα μπορέσουμε να τον θεωρήσουμε πατέρα μας, προστάτη της παχυλής ύλης, του παχυλού υλικού σώματος και αυτού που μαζί με την Περσεφόνη σύζυγό του, ανηψιά του και Βασίλισσα του κτίζει κάθε φορά το παχυλό υλικό σώμα της παρούσας προσωπικότητας αυτοεπιγνώσεως για ενσάρκωση. Και αυτά θα τα γνωρίσουμε πιο πρακτικά μέσα στην ύλη όταν θα μελετήσουμε τις μεγάλες, να τις πούμε μάλλον δυνάμεις, δυνάμεις όμως που έχουν μέσα τους την νοητικότητα, την Πανσοφία, την Παντοδυναμία και την Παναγαθότητα.
Τώρα μιλούμε για την Δημιουργική εργασία του Απολύτου Είναι Αγίου Πνεύματος. Σαν χριστιανοί, θα την δούμε και από ετέραν πλευράν. Τώρα προς το παρόν, θα την δούμε λεπτομερειακά από αυτήν την πλευρά. Λοιπόν, ήδη όλα αυτά υπάρχουν, υπήρχαν και θα υπάρχουν στην αιθέρινη ατμόσφαιρα της παχυλής υλικής γης. Κάθε ένας που θα ασχοληθεί με αυτά και θα αρχίσει τους διαλογισμούς του, αργά ή γρήγορα θα τα συναντήσει, όμως καλύτερα είναι να τα γνωρίσει, να ξέρει τι έκτισαν μέσον της ειδωλοπλαστικής γύρω από τα σύμβολα αλήθειες οι προηγούμενοι μύστες. Τώρα, θα μου πείτε δεν έχουμε δικαίωμα να προσθέσουμε, λεπτομερειακά ναι, να αφαιρέσουμε δεν έχουμε δικαίωμα, διότι είναι αλήθειες, οι οποίες έγιναν πλέον όχι μόνον σύμβολα, αλλά πραγματικότητες. Να προσθέσουμε ναι, λεπτομερειακά, να τους δώσουμε πιο παχυλή ομορφιά, συναισθηματικά, νοητικά, αυτό μπορεί να το κάμει ο μύστης.
Λόγου χάρη, θα μπορεί να βάλει μέσα στον ναό αυτό 7 χρυσές καντήλες για να ανάβουνε, όταν θα έλθει η ώρα να ανάψουμε την κεντρική φωτεινή μας στήλη. Πως θα την ανάψουμε, και να την δούμε σαν μιά ωραιότατη λαμπάδα, λευκή, με άλλο χρώμα, ή μια χρυσή λυχνία, και μετά όταν δούμε στην πορεία μας προς την πραγματικότητα ότι θα πρέπει αυτή η μία να γίνουν επτά, τις περιγράφει ο Πολύ αγαπημένος μας Διδάσκαλος στην Αποκάλυψή του. Και όταν προχωρήσουμε θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε και ορισμένες παραβολές τού Πολύ Πολύ αγαπημένου για τις πέντε μωρές και πέντε φρόνιμες, σοφές παρθένους στην λυχνία τους. Επομένως, θα τα γνωρίσουμε αυτά όλα σαν νοητικά είδωλα ζωντανά, σαν δυνάμεις. Προσέξετε, δεν θα θεοποιήσουμε τίποτα, ούτε το Μπα-αλ-ατόν, ούτε τον Ατόν Άδωνι (Αντονάϊ), τον Κύπριο θεό, διότι μεγάλο λάθος είχαν κάμει αυτοί που τους ελάτρευσαν σαν θεούς. Καμιά λατρεία στις δυνάμεις του Απολύτου Είναι Αγίου Πνεύματος, αλλά η λατρεία είναι μόνο για ενα θεό, το Απόλυτον Είναι, εμείς είμαστε χριστιανοί και εδώ πρέπει να προσέξουμε.
Τώρα, για τον Άττον ή Αδωνι. Αυτόν που έχει αντικαταστήσει τον Αμον-Ρα που Αμον-Ρα δεν είναι παρά εκφράσεις του Μιχαήλ. Σαν 'Αττον συμβολίζει το νοητό ήλιο, και η μυθοπλασία λέγει πως είναι υιός του Απόλλωνα, υιός του φωτός και της Σμύρνας, κυπρίας πριγκίπισσας, κόρης του Κινύρα. Κινύρας δεν ήταν ένας βασιλεύς στην Κύπρο, αλλά ήταν βαθμός βασιλέων ιεροφάντων για πολλές πολλές γενιές, όπως και Μίνως ήταν και πάλι βαθμός στην Κρήτη, και η μυθοπλασία λέγει ότι έμεινε έγκυος από τον Απόλλωνα η Σμύρνα. Ο Κινύρας που συμβολίζει την γαιώδη δύναμη, την υλική που είναι κάτι ανάλογο με τον Άρη, θέλησε να την σκοτώσει. Την κυνηγούσε να την σκοτώσει, την στιγμή που θα την σκότωνε ο Απόλλων την μεταμόρφωσε σε ένα δενδρύλλιο ευώδες. Την κατέβρεχε η Αφροδίτη, διότι την Αφροδίτη δεν την ήθελε σαν υπαίτιο της καταστάσεώς της αυτής. Αυτό λέγει η μυθοπλασία. Την ώρα που θα την σκότωνε ο πατέρας της Κινύρας, ο Απόλλων την μεταμόρφωσε σε Σμύρνα το δενδρύλλιο αυτό. Στους εννέα μήνες λέγει η μυθο-πλασία, η Πυθΐα, η θεά των τοκετών από τον Όλυμπο κατήλθε, ξεγέννησε την Σμύρνα και βρέθηκε εκεί που ήταν η ρίζα της ένα αγόρι, θεός αφού ήταν, υιός θεού ο Άδωνις, τον οποίο αγάπησε η Αφροδίτη, μεγάλωσε στο τέλος, τον έκαμε εραστή της, διαβάστε την μυθοπλασία και θα εξηγήσουμε τι εννοούν αυτοί οι μύθοι.
Λοιπόν, έχει μεγάλη σχέση ο Αττόν ή Άδωνις με τον Σαταάλ που είναι ο προστάτης μας και μας υπεραγαπά. 'Οταν θέλετε να έλθετε σε επαφή μαζί του, είναι αρκετό να κλείσετε τα μάτια σας, να βάλετε τα χέρια σας πάνω στους μηρούς σας, θα δείτε τέτοια αγάλματα στην αρχαία Αίγυπτο, να πάρετε βαθειές εισπνοές και να θελήσετε να έλθετε σε επαφή μαζί του. Θα δείτε μπροστά σας ένα ωραιότατο αγόρι, μελαχρινό, μάτια μαύρα, μαλλιά μαύρα, πλατιούς ώμους...
'Οσοι θα προχωρήσετε στην ειδωλοπλαστική θα έλθετε σε επαφή, γιατί πιστέψτε με και ο Σαταάλ ανυπομονεί να σας γνωρίσει.
